Poronienie suki: o czym mowa?
Poronienie to inaczej samoistna aborcja. Te dwa określenia oznaczają niemożność doniesienia przez sukę ciąży do terminu porodu, a w konsekwencji przedwczesne przerwanie ciąży skutkujące obumarciem płodów.
Początki poronienia u suki
Istnieje wiele przyczyn poronień u psów. Mogą to być choroby zakaźne, hormonalne, lekowe lub toksyczne, traumatyczne, żywieniowe, a nawet związane ze stanem/nieprawidłowością macicy suki.
Zakaźne pochodzenie
Kilka zarazków może powodować poronienia u suk:
Bakterie
Kilka rodzajów bakterii może być zaangażowanych w spontaniczne poronienia u psów. Może to obejmować:
- bakterie z dróg rodnych suki, które się w nich nadmiernie namnażają,
- bakterie pokarmowe, które pochodzą ze spożycia skażonej żywności lub wody skażonej przez ciężarną sukę,
- Brucella canis, bakterii odpowiedzialnej za brucelozę psów, chorobę powodującą poronienia u suk pod koniec ciąży. Przenoszona jest głównie drogą pokarmową lub podczas krycia przez płyny ustrojowe zakażonego zwierzęcia (sperma, mocz, wydzielina sromowa).
Wirusy
Kilka chorób wirusowych może powodować – między innymi – poronienia u ciężarnych suk, w tym infekcję wirusem opryszczki psów lub infekcję wirusem drobnym (lub parwowirusem typu I).
Pasożyty
Rzadziej podejrzewa się, że niektóre pasożyty powodują poronienia u suk, takie jak Toxoplasma gondii, czynnik sprawczy toksoplazmozy u psów.
Pochodzenie hormonalne
Kilka stanów hormonalnych może spowodować zatrzymanie ciąży u suk, takich jak:
- niedoczynność tarczycy,
- niedoczynność lutealna (niewydolność produkcji progesteronu),
- cukrzyca.
Leki lub przyczyny toksyczne
Podanie niektórych leków, żywych atenuowanych szczepionek lub niewłaściwe znieczulenie ogólne ciężarnej suki może czasem być przyczyną poronienia u tej drugiej.
Podobnie zatrucie lub zatrucie suki (zwłaszcza mykotoksynami) może mieć takie same konsekwencje.
Przyczyny żywieniowe
Poważne niedożywienie u suki może w rzadkich przypadkach prowadzić do poronienia, podobnie jak dieta o zbyt niskiej zawartości sodu pod koniec ciąży lub nadmierne spożycie witaminy A w pierwszym miesiącu ciąży.
Przeczytaj także: Karmienie suki w czasie ciążyTraumatyczne przyczyny
Walka między zwierzętami oraz znęcanie się mogą również prowadzić do poronień.
Przyczyny macicy
Kilka stanów macicy może ostatecznie wyjaśnić poronienie psa. Dotyczy to w szczególności rozrostu gruczołowo-torbielowatego macicy lub obecności blizn na macicy po przebytym cięciu cesarskim.
Skąd mam wiedzieć, czy mój pies poronił?
Poronienie, które występuje u psa przed 45 dniem ciąży, na ogół pozostaje całkowicie niezauważone przez właściciela. Martwe płody ulegają następnie samoistnej resorpcji w macicy suki. Możliwe wtedy, że sama ciąża suki pozostanie niezauważona, a powtarzające się przerwy w ciąży uchodzą za niepłodność.
Po 45 dniach ciąży można być świadkiem wydalania poronionych, czyli płodów wychodzących z łona suki przed terminem.
Poronienie u suki: co robić?
Jeśli Twój pies wydalił karzełki, podnieś je natychmiast w rękawiczkach, umieść w wodoodpornym plastikowym pudełku i bezzwłocznie zabierz psa i karzełki do lekarza weterynarii. Te higieniczne środki ostrożności są niezbędne, ponieważ jeśli aborcja jest spowodowana przyczyną zakaźną, zarazki, o których mowa, mogą potencjalnie zostać przeniesione na ludzi.Pamiętaj, aby dokładnie umyć ręce mydłem i wodą po każdym kontakcie z psem.
Podczas konsultacji lekarz weterynarii spróbuje ustalić przyczynę samoistnego poronienia (może być konieczne pobranie próbek od suki i poronień) suki i w razie potrzeby zastosuje leczenie i/lub monitorowanie suki na miejscu.
Jeśli masz kilka psów, fizycznie izoluj sukę od innych zwierząt w oczekiwaniu na wizytę u lekarza weterynarii, aby nie ryzykować przeniesienia ewentualnej infekcji na inne twoje zwierzęta.
Jeśli wydaje się, że Twoja suczka ma problemy z zajściem w ciążę, skonsultuj się również z lekarzem weterynarii, aby znaleźć przyczynę tej niepłodności.
Poronienie u psów: jak temu zapobiegać?
Jeśli nie można zapobiec wszystkim przyczynom poronień u suk, należy zastosować kilka środków ostrożności u suk, aby zapobiec ryzyku poronienia:
- systematycznie szczep swoją suczkę przed ciążą przeciwko nosówce i wirusowi opryszczki psów,
- poproś o wykonanie badań serologicznych w kierunku brucelozy u samca hodowlanego w przypadku planowanego krycia (jednak we Francji przypadki brucelozy psów są prawie zerowe),
- bardziej niż kiedykolwiek dbaj o jakość sanitarną karmy, którą podajesz ciężarnej suczce, zwłaszcza jeśli jest ona karmiona karmą domową opartą na surowym mięsie,
- unikaj podawania leków ciężarnej lub mogącej zajść w ciążę suce bez konsultacji z lekarzem weterynarii. Jeśli Twój pies rozmnaża się w trakcie leczenia, natychmiast porozmawiaj z lekarzem weterynarii,
- upewnij się, że Twój pies nie jest narażony na ryzyko bójki. Jeśli więc ma tendencję do uciekania, zabezpiecz ogród lub nie wraca na wezwanie, trzymaj ją na smyczy podczas spacerów przez cały okres ciąży.