Rozwodnione łysienie sierści u psów: przyczyny, objawy, leczenie

Twój młody pies traci sierść przez płytkę nazębną? Może mieć tę dziedziczną chorobę zwaną łysieniem sierści.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Łysienie z rozrzedzonej sierści: przyczyny i oznaki choroby

Łysienie z rozrzedzonej sierści, zwane także łysieniem ze zmutowanym kolorem, jest chorobą genetyczną, która powoduje niejednolite wypadanie włosów w obszarach, w których kolor włosów jest rozcieńczony. Wypadanie włosów zlokalizowane jest głównie na tułowiu.

Szczenięta rodzą się z normalnie wyglądającą sierścią, a objawy choroby zwykle zaczynają się pojawiać między 6 miesiącem a 3 rokiem życia. Wypadanie włosów można wytłumaczyć anomalią strukturalną mieszków włosowych.

Które psy są podatne na tę chorobę?

" Jak sama nazwa wskazuje, łysienie sierści dotyczy zwierząt o tzw. rozcieńczonym umaszczeniu. Najczęściej występuje u psów o niebieskiej lub płowej sierści."

W ten sposób może to dotyczyć wielu ras psów:

  • owczarek niemiecki,
  • Owczarek szetlandzki,
  • jamnik,
  • berneński pies pasterski,
  • seter irlandzki czerwony,
  • dog niemiecki,
  • Dobermann,
  • charcik włoski,
  • Nowa Fundlandia
  • Chow-chow,
  • Chihuahua,
  • Schipperke,
  • pudel,
  • Portugalski pies dowodny,
  • australijski terier jedwabisty,
  • pinczer miniaturowy,
  • yorkshire terrier,
  • Whippet,
  • Saluki.

Czy powinienem się martwić, jeśli mój pies ma rozwodnione łysienie?

Łysienie rozrzedzone to stan, który nie ma wpływu na przeżycie zwierzęcia i generalnie wpływa jedynie na jego wygląd.

Jednak łysieniu (wypadaniu włosów) mogą towarzyszyć inne objawy, takie jak pojawienie się łusek, krostek i świądu. Mogą również wystąpić powikłania bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych, które wymagają opieki weterynaryjnej.

Czy tę chorobę można wyleczyć?

Nie ma lekarstwa na łysienie sierści rozrzedzonej, ale stan ten można opanować za pomocą leczenia objawowego, które może przepisać lekarz weterynarii.

W ramach kuracji można stosować łagodne szampony i odżywki przeciwłojotokowe lub antybakteryjne. Lekarz weterynarii może również przepisać doustne antybiotyki w celu leczenia wszelkich wtórnych infekcji skóry.

Ze względu na dziedziczny charakter tej choroby, hodowla psów dotkniętych tą chorobą jest surowo odradzana.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!