Waleriana, roślina o właściwościach uspokajających
Waleriana (Valeriana officinalis L.) to duża wieloletnia roślina zielna bardzo powszechna w Europie i Azji Północnej, która rośnie na wilgotnych łąkach śródgórskich. Ma wydrążoną łodygę, rozetowe liście i białe lub różowe kwiaty zgrupowane w końcowych cymesach.
Można go rozpoznać nie tylko po wyglądzie, ale także dzięki zapachowi, który przypomina koci mocz, dzięki kwasowi izowalerianowemu uwalnianemu podczas rozkładu niektórych z tych składników aktywnych. Ponieważ ten zapach przyciąga kotowate, waleriana jest również powszechnie nazywana „kocimiętką”.
Waleriana była używana od setek lat jako roślina lecznicza, ponieważ wierzono, że ma właściwości przeciwinfekcyjne. Obecnie wiadomo, że w ziołolecznictwie ma właściwości uspokajające, a nawet lekko przeciwlękowe.
Substancje czynne kozłka lekarskiego znajdują się w jego częściach korzeniowych składających się z kłącza rośliny, korzeni przybyszowych i rozłogów.
Jakie są wskazania do podawania waleriany u psów?
Korzeń kozłka lekarskiego zawiera wiele składników aktywnych, które nadają roślinie działanie uspokajające, przeciwlękowe, zwiotczające mięśnie i spazmolityczne.
Może być zatem stosowany u psów cierpiących na:
- zaburzenia zachowania z lękiem i pobudzeniem, oprócz terapii behawioralnej ułatwiającej jej stosowanie,
- zaburzenia snu z nocnymi wędrówkami jak u starszych psów cierpiących na zespół dysfunkcji poznawczych lub depresję inwolucyjną,
- przykurcze i napięcie mięśni,
- padaczka lub zaburzenia padaczkowopodobne jako uzupełnienie leczenia konwencjonalnego.
Uwaga!
Nigdy nie podawaj swojemu zwierzęciu leku roślinnego bez uprzedniej konsultacji z wyspecjalizowanym lekarzem weterynarii, a tym bardziej jeśli Twój pies jest już leczony w celu uniknięcia interakcji lekowych. Waleriany nie należy również stosować u samic w ciąży lub karmiących ani u bardzo młodych zwierząt.
Jak stosować walerianę u psów?
Lekarze weterynarii specjalizujący się w ziołolecznictwie podają walerianę głównie w postaci kapsułek z mikronizowanym proszkiem i standaryzowanym ekstraktem płynnym (lub EPS).
Możesz również użyć korzenia kozłka lekarskiego, którego składniki aktywne zostały wyekstrahowane przez wywar, ale w tej formie podanie psu jest znacznie trudniejsze.