Czym dokładnie jest rak?
Termin rak odnosi się do dużej liczby chorób, z których wszystkie charakteryzują się nieprawidłową proliferacją komórek.
W większości przypadków rak prowadzi do powstania guza, chociaż istnieją formy raka, które tego nie robią. Komórki nowotworowe charakteryzują się tym, że rosną znacznie szybciej niż zdrowe komórki. W przeciwieństwie do tych ostatnich rozmnażają się w sposób anarchiczny i mają tendencję do inwazji na sąsiednie tkanki i odrywania się od pierwotnego guza, aby skolonizować inne części ciała, tworząc guzy wtórne lub przerzuty.
U psów, podobnie jak u ludzi, istnieją różne formy raka, które potencjalnie mogą rozwinąć się z dowolnej komórki ciała. Nowotwory są ogólnie klasyfikowane zgodnie z tkanką, z której się rozwijają (mięśnie, skóra, narządy).
Rak jest dokładniej wynikiem genetycznego uszkodzenia komórek. W jądrze komórki zawierają DNA, które mówi im, kiedy rosnąć, dzielić się, pracować i umierać. Zdrowe komórki ciała psa są więc zaprogramowane do pełnienia określonej funkcji i umierają, by zostać zastąpione nowymi komórkami, gdy są zbyt „stare”, by prawidłowo pełnić swoją funkcję. Jednak czasami ich DNA jest uszkadzane przez różne czynniki, takie jak promieniowanie, chemikalia, hormony, niektóre infekcje lub wiek. Niektóre obrażenia mogą pojawić się nawet spontanicznie.
Kiedy DNA komórek jest uszkodzone, stare komórki, które powinny umrzeć, aby zostały zastąpione nowymi, przeżywają i rozmnażają się bez zatrzymywania. W większości przypadków tworzą masę - guz - bez określonej funkcji. Nowotwory mogą również uwalniać komórki do krwi, gdzie swobodnie krążą w organizmie.
Wszystkie ssaki mają ochronę immunologiczną, aby zapobiegać lub naprawiać uszkodzenia komórkowego DNA, które powodują rozwój raka. Jednak te mechanizmy naprawcze nie są doskonałe ani nieomylne, niektóre osoby mają nawet defekty w tych mechanizmach naprawczych, co jest przyczyną częstszego występowania raka niż w populacji ogólnej. Niektóre z tych wad są obecne również przy urodzeniu (stąd też wiadomo, że niektóre rasy psów są bardziej podatne na rozwój określonego typu raka), podczas gdy inne rozwijają się z czasem lub pod wpływem czynników środowiskowych.
Dlaczego mój pies zachorował na raka?
Szacuje się, że mniej więcej jeden na cztery psy zachoruje w swoim życiu na raka. Rak jest główną przyczyną śmierci starszych zwierząt domowych. Ponieważ komórki przechodzą coraz więcej podziałów w miarę starzenia się zwierzęcia, wzrasta prawdopodobieństwo wystąpienia błędu (mutacji) podczas tych podziałów komórkowych. W rezultacie częstość występowania raka wzrasta wraz z wiekiem psa.
Wiele czynników może wpływać na rozwój raka, ale podobnie jak w przypadku ludzi, nie można naprawdę wiedzieć, dlaczego niektóre psy zachorują na raka, a inne nie.
W niektórych przypadkach pewną rolę może odgrywać narażenie na znane czynniki rakotwórcze, takie jak narażenie na promienie UV ze słońca, niektóre chemikalia lub dym papierosowy w ramach biernego palenia zwierzęcia.Niektórym nowotworom sprzyja otyłość, niektóre przewlekłe stany zapalne, podczas gdy na inne wpływają hormony.
Wiemy również, że u niektórych ras psów istnieje genetyczna podatność na raka.
Jakie są objawy raka u psów?
W większości przypadków raka u psów najbardziej oczywistym objawem jest rosnący guzek. Ta masa może owrzodzić, krwawić lub powodować inne skutki, takie jak ucisk otaczających narządów lub tkanek. Ponieważ jednak rak może powstać z dowolnej komórki w ciele, niektóre guzy wewnętrzne nie są widoczne ani nawet wyczuwalne przez właścicieli zwierząt domowych.
Przewlekła i niewyjaśniona utrata masy ciała może być również objawem raka, ale nie jest systematyczna ani specyficzna dla tej choroby. Nieprawidłowe krwawienia, utrata ducha, niewyjaśnione zmęczenie, wymioty lub biegunka, obecność powiększonych węzłów chłonnych, pojawienie się kaszlu, kulawizny, nieświeży oddech lub zmiany apetytu zwierzęcia mogą być również objawami raka.
Ale znowu te objawy różnią się w zależności od rodzaju raka i nie są specyficzne. Inne patologie mogą wyjaśniać podobne objawy.
Jak diagnozuje się raka u psów?
Twój lekarz weterynarii może podejrzewać raka u twojego psa na podstawie pewnych objawów klinicznych lub gdy niektóre objawy są oporne na konwencjonalne leczenie. Jednak, aby potwierdzić swoją diagnozę, lekarz weterynarii zastosuje dodatkowe badania, takie jak badania obrazowe w celu wykrycia guzów wewnętrznych lub badania krwi.
Aby określić naturę guza, często konieczne jest pobranie próbki guza za pomocą aspiracji cienkoigłowej, biopsji tkanki lub całkowitego usunięcia guza.guz. W niektórych przypadkach może być konieczna operacja zwiadowcza.
Twój lekarz weterynarii prześle pobraną próbkę do specjalistycznego laboratorium do zbadania przez patologa weterynarii. Mówimy o badaniu histopatologicznym.
Raport histopatologiczny zwykle pomaga określić, czy guz jest łagodny, czy złośliwy. Nowotwory złośliwe są często opisywane przez nazwy guzów kończące się na „-ome”, takie jak rak lub mięsak.
Określenie pochodzenia i typu nowotworu, stopnia jego agresywności (stopień) oraz rozległości (ocena rozległości) w organizmie zwierzęcia pozwoli lekarzowi weterynarii na określenie prognozy.
Jakie są metody leczenia raka u psów?
Leczenie najczęściej rozważane i najskuteczniejsze polega na chirurgicznym usunięciu guza.Gdy guzy są zbyt duże, zbyt liczne lub umiejscowione w miejscach niedostępnych dla operacji lub przy nowotworach nie powodujących guzów, inne metody leczenia można rozważyć chemioterapię, immunoterapię lub radioterapię.
Jednak te terapie nie są odpowiednie dla wszystkich rodzajów raka i mogą mieć skutki uboczne, na ogół znacznie mniej wyraźne niż u ludzi, które mimo to można leczyć objawowo.
W niektórych przypadkach, niezależnie od tego, czy są to nowotwory złośliwe, czy łagodne, leczenie, a zwłaszcza operacja, pozwalają na długą remisję lub nawet całkowitą remisję. Ale czasami pożądanym celem leczenia niekoniecznie jest osiągnięcie remisji, ale raczej zapewnienie najlepszej możliwej jakości życia Twojego zwierzaka w czasie, który mu pozostał. Dostępne opcje leczenia różnią się znacznie w zależności od rodzaju raka i psa. Powinny być rozważone i omówione indywidualnie dla każdego przypadku z lekarzem weterynarii.