Jak dobrze żyć na co dzień z psem chorym na cukrzycę?

Odkryj w tym artykule wszystkie dobre nawyki, które należy przyjąć, aby zadbać o swojego psa z cukrzycą.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Ale w rzeczywistości, przy dobrym monitorowaniu i odpowiedniej opiece, życie z psem chorym na cukrzycę jest znacznie mniej skomplikowane, niż się wydaje. Obserwacja weterynaryjna, codzienne leczenie, dieta i aktywność fizyczna, w tym artykule znajdziesz wszystkie nawyki, które należy przyjąć, aby opiekować się psem z cukrzycą.

Szczególne cechy psa z cukrzycą

Cukrzyca jest spowodowana niezdolnością trzustki do regulowania poziomu glukozy (cukru) we krwi. U psów, podobnie jak u ludzi, cukrzyca może być insulinozależna lub typu 1 lub insulinoniezależna, zwana typem 2.

Podstawowe mechanizmy choroby różnią się, ale u psów oba rodzaje cukrzycy objawiają się podobnymi objawami, związanymi z wysokim stężeniem glukozy we krwi i niezdolnością organizmu do wykorzystania glukozy jako źródła energii. Najczęstsze to zwiększone pragnienie i częstotliwość oddawania moczu, zwiększona lub zmniejszona waga, zwiększony apetyt i intensywne zmęczenie, które powoduje, że pies jest mniej aktywny niż zwykle.

Niezależnie od rodzaju cukrzycy zdiagnozowanej u psów, leczenie w zdecydowanej większości przypadków polega na wstrzyknięciu insuliny i odpowiedniej diecie.

Jaka obserwacja weterynaryjna psa z cukrzycą?

Po ustaleniu leczenia pies z cukrzycą będzie musiał być hospitalizowany przez krótki okres (na ogół od kilku godzin do jednego dnia), aby lekarz weterynarii mógł ocenić początkową reakcję jego organizmu na. pierwsze wstrzyknięcia insuliny.

Wtedy Twój pies może otrzymywać codzienne zastrzyki z insuliny w domu. Liczba dziennych wstrzyknięć będzie wtedy zależała od rodzaju przepisanej insuliny i reakcji psa na jej leczenie.

Na początku wdrażania insulinoterapii konieczne będą bardzo regularne i ścisłe wizyty u lekarza weterynarii w celu monitorowania zmian poziomu cukru we krwi Twojego psa. Czasami osiągnięcie odpowiedniego poziomu cukrzycy zajmuje kilka tygodni.

Wizyty kontrolne u lekarza weterynarii co najmniej raz na 4 do 6 miesięcy będą wówczas niezbędne do prawidłowego monitorowania zwierzęcia z cukrzycą, nawet gdy jego cukrzyca jest już wyrównana.

Codzienne życie z psem chorym na cukrzycę

Jedzenie

Oprócz codziennych zastrzyków insuliny, dieta psów z cukrzycą będzie wymagała dostosowania.Jest integralną częścią leczenia. Aby pomóc mu jak najlepiej regulować poziom cukru we krwi, pies musi otrzymywać granulki specjalnie opracowane dla psów z cukrzycą lub zbilansowaną rację pokarmową z pomocą lekarza weterynarii, aby dobrze przystosować go do jego patologii.

Czy to krokiety, czy „domowa” miska, jego nowa dieta powinna być pozbawiona cukrów prostych, uboga w przyswajalne węglowodany i tłuszcze, ale raczej bogata w białko, kwasy tłuszczowe omega 3 i błonnik.

Oczywiście jego posiłki powinny być zawsze identyczne pod względem ilości i składu oraz wydawane o stałej porze, zbliżonej do zastrzyków z insuliny. Najlepiej, jeśli tylko jeden domownik jest odpowiedzialny za posiłki i zastrzyki z insuliny, aby uniknąć ryzyka popełnienia błędu, którego konsekwencje dla zdrowia psa mogą być katastrofalne.

We wszystkich przypadkach należy unikać smakołyków podawanych poza posiłkami, aby nie zaburzyć równowagi poziomu cukru we krwi zwierzęcia.

Pod względem aktywności fizycznej

Czy pies z cukrzycą może być aktywny fizycznie? Odpowiedź brzmi tak ! Aktywność fizyczna jest nawet korzystna dla psa z cukrzycą, ponieważ pomaga walczyć z predysponującą go do cukrzycy nadwagą i otyłością, odbudować mięśnie wychudzonych zwierząt i "wzmocnić" działanie insuliny.

Chociaż zaleca się kilka spokojnych spacerów dziennie, należy unikać wykonywania przez psa z cukrzycą zajęć fizycznych, które są zbyt intensywne lub wymagają zbyt dużej wytrzymałości, na przykład polowania.

Podobnie jak w przypadku jedzenia, u zwierząt z cukrzycą ważna jest konsekwencja i regularność ćwiczeń fizycznych.

Podczas wyjścia zawsze pamiętaj o zabraniu ze sobą kilku słodkich ciasteczek, kawałka cukru lub słodkiego roztworu, który zapobiegnie ewentualnej hipoglikemii (nagły spadek poziomu cukru we krwi). Możliwe jest również użycie miodu.

Jak zareagować w przypadku dyskomfortu?

Kiedy mieszkasz z psem chorym na cukrzycę, jesteś narażony na możliwość, że Twój pies może paść ofiarą hipoglikemii.

Hipoglikemia to nagły spadek poziomu cukru we krwi. Może wystąpić, gdy pies nie zjadł wystarczająco dużo, gdy zwymiotował posiłek, gdy otrzymał zbyt dużą dawkę insuliny lub miał zbyt dużą aktywność fizyczną. Objawia się silnym przygnębieniem, zaburzeniami chodu, utratą równowagi, drżeniem, zaburzeniami widzenia, czasami nudnościami i wymiotami, a nawet może dojść do utraty przytomności.

Gdy tylko pies wykaże pierwsze oznaki hipoglikemii i jest jeszcze przytomny, natychmiast podaj mu słodki pokarm, np. ciastko lub kostkę cukru. Jeśli nie chce jeść lub nie jest w stanie tego zrobić, możesz wstrzyknąć mu mieszaninę wody i cukru za pomocą strzykawki bez igły, bezpośrednio do pyska, upewniając się, że pies jest w stanie dobrze połykać .Cukier powinien wtedy pozwolić mu szybko stanąć na nogi. Jeśli Twój pies jest nieprzytomny lub nie może niczego połknąć, natychmiast skontaktuj się z weterynarzem.

I odwrotnie, gdy pies nie reaguje dobrze na jego leczenie lub gdy nie jest ono dobrze zbalansowane, poziom cukru we krwi pozostaje wysoki i naraża psa na ryzyko kwasicy, ketozy cukrzycowej. Objawy cukrzycowej kwasicy ketonowej to wymioty, owocowy zapach oddechu i przyspieszony oddech. Kwasica ketonowa jest nagłym przypadkiem weterynaryjnym, ponieważ nieleczona może spowodować śpiączkę i śmierć zwierzęcia. Zapewniamy jednak, że przy regularnym monitorowaniu weterynaryjnym i przestrzeganiu zaleceń dotyczących leczenia i diety psy z cukrzycą mają oczekiwaną długość życia i jakość życia bardzo zbliżoną do innych psów.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!