Seter irlandzki rudy, znany również jako seter irlandzki, jest uważany za jednego z najpiękniejszych i najbardziej efektownych psów na świecie ze względu na smukłą budowę i piękne czerwonawe futro. Chociaż seter irlandzki rudy był pierwotnie psem myśliwskim, jego niezaprzeczalna uroda sprawiła, że często bywa na wystawach psów, a nie tylko na terenach łowieckich.
W tej karcie rasy PlanetAnimal odkryjesz wszystkie informacje, których potrzebujesz, jeśli rozważasz adopcję jednego z tych psów, dowiesz się, że jest to pies niezależny, towarzyski, ciekawski i bardzo aktywny lub który jest idealny do życia z dziećmi, bo przy tym wszystkim jest naprawdę uroczym psem.
Pochodzenie
- Europa
- Irlandia
Nomenklatura FCI
- Grupa VII
Cechy fizyczne
- Proporcjonalne
Rozmiar
- Duży
Wysokość
- 55-70
Dorosła waga
- 25-45
Oczekiwana długość życia
- 12-14
Zalecana aktywność fizyczna
- Wysoki
Postać
- Społeczeństwo
- Mądry
- Aktywny
- Czuły
- Potulny
Idealny dla
- Dzieci
- Mieszkanie
- Spacerowanie
- Polowanie
Zalecany klimat
- Umiarkowany
Rodzaj włosów
- Długie
- Koniec
Pochodzenie setera irlandzkiego czerwonego
Seter irlandzki rudy wywodzi się od setera irlandzkiego czerwono-białego, który jest obecnie mniej znaną rasą. W rzeczywistości seter irlandzki zyskał na popularności tak bardzo, że zastąpił swojego poprzednika, a obecnie, kiedy mówimy o seterze irlandzkim, zwykle mamy na myśli setera irlandzkiego.
W XVIII wieku istniał już dobrze zdefiniowany typ setera irlandzkiego czerwono-białego, który był używany do polowań na ptaki, ale dopiero pod koniec wieku i na początku XIX wieku zaczęto je hodować setery całkowicie czerwone.
W tamtych czasach psy te były wykorzystywane wyłącznie do polowań i powszechne było zabijanie szczeniąt urodzonych z cechami niepożądanymi do takiej działalności. Około 1862 roku w wylęgarni setera rudego urodził się szczeniak, który nie posiadał pożądanych cech. Miał bardziej wydłużoną głowę i delikatniejszą budowę niż pozostałe w miocie, dlatego hodowca zdecydował się go jak zwykle utopić. Na szczęście dla szczeniaka inny amatorski hodowca tych psów był oczarowany szczeniakiem i postanowił go zatrzymać, ratując mu w ten sposób życie. Szczeniak ten otrzymał imię Champion Palmerston i stał się sensacją na wielu wystawach.
Ta anegdota całkowicie zmieniła historię rasy, ponieważ Champion Palmerston pozostawił wielu potomków i stał się typem pożądanym przez hodowców. To dlatego wszystkie dzisiejsze irlandzkie setery czerwone mają wspólnego przodka małego szczeniaka, który cudem uniknął śmierci przez utonięcie.Jest to również powód, dla którego dzisiejsze setery irlandzkie są bardziej psami wystawowymi i zwierzętami towarzyszącymi niż myśliwymi, mimo że zachowują silne instynkty psów myśliwskich.
Później, już w XX wieku, niektórzy miłośnicy tej rasy próbowali odzyskać pierwotnego setera rudego i uzyskali odmianę nieco mniejszą, zwartą i krótszą od obecnego setera irlandzkiego, ale nigdy nie była zbyt popularna wśród myśliwych. Dziś pies ten jest praktycznie nieobecny na łowiskach i jest bardziej doskonałym zwierzęciem do towarzystwa niż bezlitosnym myśliwym. Pomimo swojej urody i dobrego charakteru rasa ta nie należy do najpopularniejszych na świecie, być może ze względu na ogromną potrzebę ruchu.
Charakterystyka fizyczna setera irlandzkiego rudego
Według wzorca rasy FCI wysokość w kłębie psów powinna wynosić od 58 do 67 centymetrów, a suk od 55 do 62 centymetrów.W tym standardzie nie podano idealnej wagi, ale setery irlandzkie ważą około 30 kg.
Seter irlandzki rudy to wysoki, elegancki, smukły pies o pięknej, jedwabistej, lśniącej, kasztanowej sierści, która robi wrażenie. Jej ciało jest atletyczne i proporcjonalne, z wąską, głęboką klatką piersiową i muskularnymi, lekko wysklepionymi plecami.
Jego głowa jest wydłużona i smukła, z owalną czaszką i wyraźnym zagłębieniem nosowo-czołowym. Jego nos może być czarny lub mahoniowy. Kufa jest średniej głębokości, a zgryz zamyka się nożyczkami. Oczy nie są bardzo duże i mogą być ciemno orzechowe lub ciemnobrązowe. Jego uszy są nisko osadzone, tworząc wyraźną fałdę. Jego ogon jest średniej długości i nisko osadzony. Seter nosi go na poziomie górnej linii grzbietu lub dolnej.
Jedwabiste futro to jedna z najbardziej rzucających się w oczy cech setera irlandzkiego.Na wysokości głowy, przednich części nóg i końcówek uszu sierść jest krótsza i delikatniejsza. Jeśli chodzi o inne części ciała, szata jest dłuższa i opada w rodzaju frędzli przy uszach, na piersi, brzuchu, z tyłu nóg i na ogonie. Kolor akceptowany przez Międzynarodową Federację Cynologiczną (FCI) to podbity brąz (od lekko czerwonobrązowego do mahoniowego). Małe białe plamy są akceptowane na klatce piersiowej, łapach, palcach, a nawet na twarzy, ale czarne plamy nie są dozwolone na sierści tego psa.
Irlandzki seter czerwony
Generalnie setery irlandzkie są wesołe, niezależne, bardzo towarzyskie i ciekawskie. Są równie inteligentne, co przyjazne, ale mają silny instynkt łowiecki.
Te psy są łatwe do socjalizacji, zarówno z dorosłymi, dziećmi, innymi psami, a nawet z innymi zwierzętami domowymi, ponieważ ich wrodzona agresja jest niska.Dlatego są doskonałymi zwierzętami domowymi dla rodzin z dziećmi lub tych, które mają już inne zwierzęta domowe. Jednak ważne jest, aby od najmłodszych lat poważnie traktować proces socjalizacji psa, aby uniknąć pojawienia się lękliwego lub agresywnego zachowania spowodowanego strachem przed nieznanym.
Przy odpowiednim wychowaniu setery irlandzkie czerwone nie wykazują poważnych problemów behawioralnych. Musimy jednak wziąć pod uwagę, że są to bardzo aktywne psy, które potrzebują dużo codziennego ruchu. Jeśli nie otrzymają codziennej dawki ruchu, staną się sfrustrowani i łatwo rozwiną destrukcyjne psie nawyki.
Ze względu na swoją przyjazną i towarzyską naturę setery są doskonałymi pupilami dla tych, którzy mają wystarczająco dużo czasu i przestrzeni, aby zapewnić im miłość i codzienną aktywność fizyczną.Zwykle są delikatne i dobre w stosunku do dzieci, więc ogólnie są dobrymi zwierzętami domowymi dla rodzin z dziećmi. Oczywiście ze względu na wysoki poziom aktywności nie są dobrymi zwierzętami domowymi dla osób prowadzących siedzący tryb życia i najlepiej nadają się dla zapracowanych rodzin, które lubią zajęcia na świeżym powietrzu.
Pielęgnacja setera czerwonego irlandzkiego
Sierść setera irlandzkiego czerwonego należy czesać raz dziennie, aby była jedwabista i nie splątała się. Kąpiel jest konieczna tylko wtedy, gdy pies jest brudny i nie powinna być zbyt częstym nawykiem.
Potrzeby seterów irlandzkich w zakresie ruchu są bardzo duże. W przypadku tych psów krótki spacer na smyczy to za mało. Setery irlandzkie potrzebują długich spacerów i możliwości swobodnego biegania po ogrodzonym terenie. Jest to idealne rozwiązanie, jeśli mogą bawić się z innymi psami lub eksplorować teren.
Oczywiście oni też potrzebują towarzystwa i uwagi. Chociaż setery irlandzkie czerwone są niezależnymi psami i muszą biegać na zewnątrz, muszą też przebywać z własnymi. Dobrze jest też socjalizować go z innymi ludźmi i innymi psami na spacerach. Ze względu na swoje cechy fizyczne i aktywny charakter setery irlandzkie czerwone nie przystosowują się dobrze do życia w mieszkaniach lub małych domach, ani do gęsto zaludnionych obszarów miejskich z niewielką liczbą terenów otwartych. O wiele lepiej żyje im się w domu z dużym ogrodem, w którym mogą się wybiegać (co nie zmienia faktu, że trzeba je wyprowadzać, żeby się socjalizować) lub na wsi, gdzie mają więcej swobody.
Szkolenie Setera Irlandzkiego Czerwonego
Będąc inteligentnymi seterami irlandzkimi łatwo uczą się wielu rzeczy, ale ich instynkty łowieckie łatwo je rozpraszają.Dlatego, aby dobrze go wyszkolić, będziemy musieli wyposażyć się w cierpliwość i będziemy musieli stosować pozytywne wzmocnienia. Oczywiście wyszkolenie ich na psy wystawowe jest łatwiejsze, ponieważ wykorzystują psie instynkty.
Zdrowie setera irlandzkiego
Niestety dla setera i jego właścicieli jest to jedna z wielu ras psów, u których sztuczna selekcja zwiększyła częstość występowania chorób dziedzicznych. Najczęstszymi chorobami dziedzicznymi tej rasy są: postępujący zanik siatkówki, dysplazja stawu biodrowego i skręt żołądka. W mniejszym stopniu, ale też z pewną częstością występują: padaczka, panosteitis, postępująca osteodystrofia i hemofilia A.
Zdjęcia Setera Irlandzkiego Czerwonego
