Być może widzieliście zdjęcie sań ciągniętych przez piękne, mocne psy, podobne do Siberian Husky, ale nieco inne. Były to prawdopodobnie psy grenlandzkie, które od bardzo starożytnych czasów ciągnęły sanie Eskimosów. Te psy są znane ze swojej siły i wytrwałości i są doskonałymi towarzyszami dla miłośników przyrody, sportu i spędzania czasu na świeżym powietrzu. Co ciekawe, są one w dużej mierze źle rozumiane, zwłaszcza w porównaniu z innymi rasami psów typowymi dla regionów arktycznych, takimi jak wspomniane już Samoyedy czy Siberian Husky.
Chcesz poznać te eskimoskie psy? W PlanèteAnimal przybliżymy Cię do nich i przedstawimy wszystkie cechy psa grenlandzkiego lub psa grenlandzkiego.
Pochodzenie
- Ameryka
- Kanada
- Grenlandia
Nomenklatura FCI
- Grupa V
Cechy fizyczne
- Umięśniony
- Proporcjonalne
- Długie uszy
Rozmiar
- Duży
Wysokość
- 55-70
Dorosła waga
- 25-45
Oczekiwana długość życia
- 10-12
Zalecana aktywność fizyczna
- Wysoki
Postać
- Zrównoważony
- Silny
- Mądry
- Aktywny
- Potulny
Idealny dla
- Dom
- Spacerowanie
- Polowanie
- Sport
Zalecany klimat
- Zimno
Rodzaj włosów
- Długie
- Trudne
- Duży
Pochodzenie psa grenlandzkiego
Psy grenlandzkie zaliczane są do grupy szpiców polarnych i psów w typie prymitywnym. Jest to rasa o niezwykle starożytnym pochodzeniu, jest więc jedną z najstarszych ras psów na świecie.Psy te tradycyjnie towarzyszyły Eskimosom, czyli Eskimosom z Grenlandii i północno-wschodniej Kanady. To ci grenlandzcy i kanadyjscy Eskimosi używali grenlandzkich psów jako psów zaprzęgowych, wybierając najsilniejsze, najzdrowsze i najtwardsze psy. Ta selekcja sprawiła, że psy grenlandzkie, które istnieją dzisiaj, są niezwykle odporne i niezwykle zdrowe.
Jednak były nie tylko cenione jako psy zaprzęgowe, ale także przez Eskimosów za ich umiejętności łowieckie, a także jako doskonałe i czułe towarzysze surowej i wiecznej polarnej zimy.
Charakterystyka psa grenlandzkiego
Pies grenlandzki jest dużym psem, samce mierzą od 60 do 68 centymetrów w kłębie i ważą od 28 do 36 kilogramów, podczas gdy suki mierzą od 55 do 61 centymetrów i ważą od 26 do 32 kilogramów.Ich oczekiwana długość życia wynosi około 10-12 lat.
Pies grenlandzki charakteryzuje się proporcjonalnym ciałem o eleganckich liniach i mocnymi, dobrze rozwiniętymi mięśniami. Kończyny są proste, mocne i mocne, zakończone łapami proporcjonalnie dużymi w stosunku do reszty ciała. Ogon ma dużą długość, a włos jest długi i gęsty. Głowa jest duża i szeroka, klinowata, oczy średniej wielkości, lekko skośne ku górze, co nadaje jej wygląd lisa. Uszy w kształcie trójkąta są średniej wielkości w porównaniu do głowy, ze szczególnie grubą sierścią, która izoluje od zimna i zapobiega odmrożeniom.
Kolory psa grenlandzkiego
Sierść tych psów ma budowę dwuwarstwową, więc podszerstek składa się z gęstej wełnistej sierści, której zadaniem jest izolowanie skóry zwierzęcia przed zimnem i wilgocią. Włos okrywowy to ten, który widać gołym okiem, jest dłuższy i grubszy niż podszerstek.Jeśli chodzi o umaszczenie, to prawdą jest, że w tej rasie dozwolone są wszystkie jednolite umaszczenia i wzory z więcej niż jednym umaszczeniem, z wyjątkiem albinizmu i umaszczenia merle. Jednak najczęściej spotykane kolory to biel, czerń, zamsz lub brąz i cynamon, w różnych odcieniach. We wzorze płaszcza często widać trójkąt na ramionach.
Postać psa grenlandzkiego
Jeśli jest jedna rzecz, która definiuje te psy, to jest to ich nieograniczona energia połączona z pewnością siebie i odwagą. To połączenie sprawia, że psy grenlandzkie mają silny i opiekuńczy charakter. Nie nadają się jednak na stróżów, ponieważ są niezwykle towarzyskie i serdeczne, nawet w stosunku do obcych, nie boją się ani nie są niechętne w kontaktach z nowymi ludźmi i otoczeniem.
Psy grenlandzkie są lojalne, uważne i czułe, dlatego są wysoko cenione jako psy do towarzystwa. Uwielbia przebywać na świeżym powietrzu i w kontakcie z naturą, co czyni go idealnym psem dla sportowców i turystów.
Z drugiej strony to psy o wysoko rozwiniętej inteligencji, a także zaskakującym poziomie uwagi i ciekawości. W rezultacie są całkiem dobrymi uczniami, co zobaczymy na szkoleniu.
" Bardzo szczególną cechą psa grenlandzkiego, typową dla ras japońskich, takich jak Akita Inu, jest to, że nie szczeka, ale komunikuje się za pomocą wycia. Może więc wyrazić to, co czuje, bo po intonacji i intensywności jego wycia łatwo rozpoznać, czy jest smutny, szczęśliwy, czy przestraszony. Ta osobliwa cecha skłoniła Eskimosów do nazwania wycia grenlandzkich psów krzykiem dzikusa."
Opieka nad psem grenlandzkim
Jeśli adoptujesz psa z Grenlandii, jedną z głównych trosk będzie codzienna aktywność fizyczna, ponieważ te zwierzęta potrzebują dużych dawek aktywności fizycznej o wysokiej intensywności, aby uwolnić całą energię, którą mają tendencję do gromadzenia.Dlatego przy tych psach nie wystarczy 20 minutowy spacer dla załatwienia się i wyprowadzenia ich na spacer, muszą pobiegać i dać upust swoim emocjom. Z tego powodu psy grenlandzkie są idealnymi towarzyszami sportu, możemy je zabrać na spacer, pobiegać lub uprawiać inne sporty na świeżym powietrzu.
Zgodnie z poprzednim punktem, bardzo ważne jest, aby psu grenlandzkiemu poświęcić czas nie tylko na ruch na świeżym powietrzu, ale również na zabawę w domu. Aby to zrobić, można zaproponować mu gry wywiadowcze, w tym celu zrobić własne zabawki lub kupić takie, które najlepiej pasują do Twojego psa.
Jeśli chodzi o pielęgnację sierści psa grenlandzkiego, zaleca się szczotkowanie jej dwa lub trzy razy w tygodniu, co pomaga w usuwaniu zabrudzeń oraz utrzymaniu zdrowej i lśniącej sierści. Nie należy go prać zbyt często, ale tylko wtedy, gdy jest to konieczne.Fundamentalnym aspektem zarówno dla dobrej kondycji sierści, jak i ogólnego stanu zdrowia jest dieta. Musi pokryć wszystkie swoje potrzeby żywieniowe. Dlatego musimy być bardzo skrupulatni w doborze najbardziej odpowiedniej diety dla naszego psa.
Edukacja psów grenlandzkich
Jak wspomniano powyżej, psy grenlandzkie są uważnymi i bardzo inteligentnymi psami. Ta cecha w połączeniu z ich łagodnym i potulnym charakterem sprawia, że są łatwiejsze w tresurze niż inne psy. W przeciwnym razie nie byłyby tak dobre jak psy zaprzęgowe, ponieważ Eskimosi zwracają uwagę, że byli w stanie je wyszkolić przy bardzo niewielkim wysiłku, a poświęcenie i wytrwałość, które wykazują, są zdumiewające i godne podziwu. Wskazują nawet, jak szczęśliwi wydają się, gdy są szkoleni od szczeniąt i przyzwyczajeni do ciągnięcia uprzęży.
Jedną rzeczą, o której należy pamiętać podczas szkolenia psów o wysokim poziomie energii, takich jak pies grenlandzki, jest to, że musimy upewnić się, że energia jest kontrolowana podczas szkolenia, dlatego zaleca się przeprowadzanie sesji ćwiczeń fizycznych przed rozpoczęcie sesji treningowej.Należy również pamiętać, że aby nasz pies nie był niechętny i ponury w obliczu szkolenia, należy unikać kar i przemocy w każdej postaci, dlatego należy stosować pełne szacunku techniki szkoleniowe oparte na nagrodach i uczucie, takie jak pozytywne wzmocnienie. Nagrody to nie tylko smakołyki lub zabawki, czasami głaskanie lub okazywanie uczuć działa najlepiej, ale wszystko zależy od każdego psa. Nie przegap naszego poradnika, jak wychować szczeniaka, jeśli właśnie go adoptowałeś.
Zdrowie psa grenlandzkiego
Jak już wspomniano powyżej, grenlandzkie psy są odporne i cieszą się dobrym zdrowiem. Nie cierpią na wrodzone choroby charakterystyczne dla tej konkretnej rasy, więc nie ma żadnych odnotowanych anomalii w tym zakresie. Cierpią jednak na choroby typowe dla dużych psów, z których najbardziej niepokojącymi pod względem częstości występowania i implikacji dla zdrowia tych psów są skręt żołądka, który może być śmiertelny, oraz dysplazja żołądka.W przypadku dysplazji możemy skorzystać z ćwiczeń fizjoterapeutycznych, a także podawać im chondroprotektory, takie jak omega 3, które utrzymują nawilżenie stawów, aby utrzymać je w jak najlepszej kondycji.
Z tych wszystkich powodów niezbędne są regularne kontrole weterynaryjne, podczas których oprócz badań i analiz przeprowadzane są niezbędne szczepienia i odrobaczanie, aby nasze zwierzę było wolne od pasożytów i chorób .
Gdzie i jak adoptować psa z Grenlandii?
Prawda jest taka, że bardzo trudno jest znaleźć je do adopcji poza miejscem pochodzenia. Zawsze jednak zalecamy udać się do schronisk i stowarzyszeń, aby zobaczyć, czy jest jakiś okaz tej rasy do adopcji lub kundel o pewnych podobieństwach. Jednak na tym etapie ważne jest, aby pamiętać, że psów do adopcji jest wiele, więc najważniejsze w wyborze najlepszego towarzysza nie jest to, czy należy on do określonej rasy, ale czy potrafisz zaspokoić jego potrzeby, aby zapewnić mu najlepsze możliwe życie.
To powiedziawszy, jeszcze raz podkreślamy, jak ważne jest sprawdzenie, czy rzeczywiście możesz poświęcić czas, którego potrzebuje ten pies, jeśli znajdziesz psa grenlandzkiego do adopcji. Pamiętaj, że jest to bardzo energiczna rasa.
Zdjęcia psa grenlandzkiego
