Leonberger to starożytna rasa psa pochodząca z Niemiec, gdzie od zawsze była szkolona do pracy stróżującej i obronnej. Jednak jego spokojny i przyjazny dzieciom temperament uczynił go popularnym psem do towarzystwa. Jego sukces wykracza poza kraj pochodzenia i można go dziś znaleźć na wszystkich kontynentach.
Jeśli jesteś zainteresowany adopcją psa tej rasy lub po prostu chcesz dowiedzieć się więcej o psim wszechświecie, czytaj dalej tę dokumentację PlanèteAnimal i dowiedz się znacznie więcej o cechach Leonberga, jego zachowaniu, sposób, w jaki powinno być kształcone i opiekę, jakiej potrzebuje, aby cieszyć się dobrą jakością życia!
Miłego czytania!
Pochodzenie
- Europa
- Niemcy
Nomenklatura FCI
- Grupa II
Cechy fizyczne
- Rustykalny
- Umięśniony
- Proporcjonalne
Rozmiar
- Olbrzym
Wysokość
- 70-80
Dorosła waga
- 45-100
Oczekiwana długość życia
- 12-14
Zalecana aktywność fizyczna
- Średnia
Postać
- Silny
- Bardzo lojalny
- Cisza
- Dominujący
Idealny dla
- Dzieci
- Dom
- Strażnik
Rekomendacje
- Uprząż
Zalecany klimat
- Zimno
Rodzaj włosów
- Długie
- Gładkie
Edukacja i tresura psów
- Trudne
Pochodzenie Leonbergera
" Jak powiedzieliśmy, ta rasa psów powstała na ziemiach niemieckich, a dokładniej w mieście Leonberg w Badenii-Wirtembergii, które dziś jest trzecim landem niemieckim pod względem zasięgu terytorialnego i gęstości zaludnienia.Jest to dość stara rasa, której początki sięgają lat 30. i 40. XX w. Radny miasta Heinrich Essig zapragnął wówczas wyhodować nową klasę psów, których wygląd byłby jak najbardziej zbliżony do lew (nawiasem mówiąc, stąd ich nazwa!). Skoro o tym mowa, zobacz więcej psów, które wyglądają jak lwy!"
" Aby osiągnąć swoje cele, Heinrich Essig zaczął od skrzyżowania czarno-białej samicy nowofundlanda z samcem rasy bernardyn, znanym jako Barry. Następnie dołączy również pirenejskiego psa pasterskiego, aby zbliżyć się do pożądanego efektu estetycznego. Ostatecznie, po kilku selektywnych krzyżówkach, około 1846 roku narodziły się pierwsze tzw. psy."
Jednak na jego popularność i przetrwanie poważnie wpłynęły skutki dwóch wojen światowych w Europie i potrzeba było lat pracy wyspecjalizowanych hodowców, aby przywrócić leonbergerowi uznanie, na jakie zasługuje.zasługiwał jako doskonały pies stróżujący i towarzysz.
W latach pięćdziesiątych XX wieku rasa została oficjalnie uznana przez największą federację kynologiczną na świecie, Fédération Cynologique Internationale (FCI), która włączyła ją do sekcji 2.2 (molosy, psy górskie) dużej grupy 2 , która obejmuje wszystkie pinczery, sznaucery, molosy, psy górskie i szwajcarskie psy pasterskie. Podobnie globalna populacja psów rasy leonberger zaczęła odwracać tendencję spadkową począwszy od lat 70. XX wieku, kiedy to z roku na rok notowano stały wzrost urodzeń miotów. Według danych opublikowanych na stronie Worldwide Independent Leonberger Databases, od 2018 roku każdego roku rodzi się około 4000 osób.
Charakterystyka Leonbergera
To imponujący pies, gigantycznych rozmiarów i dobrze rozwiniętych mięśni. Jej budowa ciała jest bardzo harmonijna i cechuje ją elegancja, którą widać już na pierwszy rzut oka. Wysokość w kłębie u samców wynosi 75-76 cm, ale dopuszczalne są wahania 72-80 cm, a waga powinna mieścić się w przedziale 35-50 kg. U suki idealna wielkość to 70 cm, przy akceptowalnym zakresie od 65 do 75 cm; jego idealna waga będzie wynosić od 30 do 50 kg. Jest jednym z największych psów na świecie.
" Głowa leonbergera jest głębsza niż szersza i wyraźnie dłuższa niż okrągła. Widziana z przodu iz profilu czaszka jest lekko wypukła, a stop (zagłębienie nosowo-czołowe) umiarkowanie zaznaczony, ale jednocześnie bardzo widoczny. Rasa ma również bardzo charakterystyczną cechę zwaną baranim nosem, która charakteryzuje się dość długą, ale nie szpiczastą kufą i szeroką, lekko wysklepioną, ale nie zapadniętą kufą, która kończy się czarnym nosem."
Oczy leonbergera są średniej wielkości, owalne, a ich kolor może wahać się od jasnobrązowego do ciemnobrązowego lub bordowego. Jego uszy są również średniej wielkości, pulchne i obwisłe, wysoko osadzone i nigdy nie za daleko do tyłu. Jednocześnie pyski tych psów wyróżniają się obcisłymi czarnymi wargami, które chronią potężne szczęki charakteryzujące się absolutnie niszczycielskim zgryzem nożycowym.
Kolory Leonbergera
Jego sierść jest raczej długa, gładka lub lekko falująca, ma dobrą objętość dzięki obfitemu podszerstkowi. Ponadto samce zwykle rozwijają dużą grzywę na klatce piersiowej i szyi.
Ogon, który w spoczynku spokojnie zwisa, ale w ruchu może być lekko zakrzywiony bez przekraczania linii grzbietu, jest również pokryty obfitym włosem. Z drugiej strony jego oczy nie powinny być pokryte futrem.
Jeśli chodzi o umaszczenie Leonbergera, to standard FCI określa jako dopuszczalne typowe umaszczenia lwa: żółty, rudy, czerwonawo-brązowy, piaskowy lub kremowy oraz wszystkie ich kombinacje, zawsze z charakterystyczną czarną maską. Dozwolone są również czarne włosy, ale kolor czarny nie może dominować. Chociaż niepożądane, cienki biały pasek lub łata na klatce piersiowej jest akceptowalny, podobnie jak niewielka ilość siwych włosów na palcach. Kombinacje koloru czarnego podpalanego, srebrzystoczarnego lub jelenia są niedopuszczalne.
Jak się ma szczeniak Leonberger?
Jeśli zastanawiasz się, czy szczeniak leonberga jest rasowy, możesz zwrócić uwagę na akceptowane kolory (wymienione powyżej) i przyda ci się informacja, że FCI uważa następujące cechy za niedopuszczalne :
- Trufle i/lub brązowawe płatki.
- Nadmierna depigmentacja ust.
- Oczy bez odcieni brązu/kasztanu lub kawy.
- Podkręcony ogon lub noszony zbyt wysoko.
- Brak maski na twarz.
- Przewaga bieli w sukience.
Ogólnie rzecz biorąc, są to kudłate szczenięta, nawet wyglądające jak duże, aktywne małe lwy. Jeśli adoptowany szczeniak Leonbergera jest psem rasy mieszanej, to w porządku! W każdym razie będziesz mieć u boku doskonałego towarzysza, który każdego dnia będzie dawał z siebie wszystko i który będzie przejawiał cechy behawioralne, które omówimy w następnej sekcji. Ważną rzeczą jest zatem nie wyścig, ponieważ ważne jest to, że możesz zaspokoić jego potrzeby.
Dzieciństwo to krytyczny okres w rozwoju fizycznym, poznawczym, sensorycznym i społecznym wszystkich psów, a także najlepszy czas na ich socjalizację i edukację.Szczególnie jeśli chodzi o szczenięta rasy leonberger, nigdy nie należy zaniedbywać ich aktywności fizycznej i diety, gdyż to właśnie zapewni im prawidłowy rozwój kości i mięśni, co jest niezbędne w profilaktyce chorób. otyłość.
Postać Leonbergera
Chociaż leonberger zyskał dużą popularność jako zwierzę domowe, a także jest doskonałym towarzyszem dla dzieci, należy pamiętać, że rasa ta nie została stworzona do tego celu, ale była historycznie budowana do stróżowania i nadzoru. Tak więc, chociaż charakter leonbergera jest spokojny i pewny siebie, nie wolno nam zapominać o jego socjalizacji od najmłodszych lat, ponieważ pozwoli to uniknąć problemów behawioralnych związanych z terytorialnością i ochroną zasobów.
Nadmierna nieśmiałość, a także niepewność i agresywność są uznawane przez FCI za wady dyskwalifikujące i często wskazują na problemy w procesie chowu i wychowania Leonbergera, a także systematyczne narażanie się na szkodliwe metody wychowawcze, takie jak jak uwięzienie i kary fizyczne oraz inne rodzaje znęcania się nad zwierzętami.
W trosce o leonbergera
Jak wspomnieliśmy, prawidłowy proces socjalizacji będzie niezbędny, aby leonberger nauczył się harmonijnego życia z innymi osobnikami oraz różnorodnością bodźców i środowisk. Jest to więc jedna z pierwszych rzeczy, o które należy zadbać. Ale to nie jedyny krytyczny czynnik w wychowaniu leonbergera, ponieważ od najmłodszych lat zdecydowanie zaleca się uczenie go przynajmniej podstawowych komend posłuszeństwa.
Chociaż Leonberger nie jest szczególnie energicznym ani wysportowanym psem, wymaga umiarkowanych, regularnych ćwiczeń, aby utrzymać prawidłową wagę i zapobiegać nadwadze i otyłości, które często występują u tych psów. Codzienne spacery połączone z stymulacją umysłową i wzbogaconym środowiskiem są również niezbędne do zwalczania objawów stresu i nudy, a także problemów behawioralnych związanych z destrukcją i agresją.
Na koniec należy pamiętać, że pielęgnacja sierści Leonberga wymaga od jej opiekunów czasu i poświęcenia. Ważne jest, aby zachować dobrą rutynę szczotkowania, które może być codziennie w okresie pierzenia, aby uniknąć tworzenia się sęków i gromadzenia się martwych włosów i zanieczyszczeń w sierści. Wskazane jest przestrzeganie zaleceń dotyczących prawidłowego szczotkowania sierści psa i przypominamy o znaczeniu używania szczotek dostosowanych do rodzaju sierści każdego psa. Pamiętaj też, że zbyt długie kąpiele niekorzystnie wpływają na zdrowie Twojego najlepszego przyjaciela, ponieważ przyczyniają się do usuwania naturalnej warstwy tłuszczu pokrywającej i chroniącej jego skórę i sierść. Dlatego należy myć psa tylko wtedy, gdy jest naprawdę bardzo brudny.
Szkolenie i edukacja Leonbergera
Pomimo swojej naturalnie spokojnej natury leonberger może być dość uparty i dość trudny do wyszkolenia.To, w połączeniu z jego dużymi rozmiarami i siłą fizyczną, może sprawić, że jego szkolenie i codzienne zarządzanie będzie skomplikowane dla początkujących lub osób z niewielkim doświadczeniem w szkoleniu psów. Jednak przy cierpliwości i prawidłowym stosowaniu wzmocnienia pozytywnego całkiem możliwe jest wychowanie psa rasy leonberg i nauczenie go podstawowych zasad zachowania dla dobrego współistnienia w domu, ale bardzo ważne jest, abyś zaczął edukować swojego psa jak tylko pojawi się w domu. Jeśli nie masz pewności, od czego zacząć, zapoznaj się z naszym artykułem na temat nauki korzystania z nocnika przez szczeniaka.
Konieczne jest również socjalizowanie leonbergera od pierwszych miesięcy jego życia, a najlepiej przed ukończeniem trzeciego lub czwartego miesiąca życia, ponieważ jest to krytyczny okres, w którym następuje rozpoznanie gatunku przyjaznego. Możesz zacząć od przedstawienia szczeniaka innym zaufanym psom i zwierzętom domowym, o których wiesz, że są zdrowe, zaszczepione i odrobaczone, aż wykonasz wymagane szczepienia i będziesz mógł zacząć wyprowadzać go na ulicę, aby mógł wchodzić w interakcje z szerszą gamą osób .Podobnie, jeśli zdecydowałeś się na adopcję dorosłego Leonbergera lub jeśli nie miałeś okazji uspołecznić swojego najlepszego przyjaciela w najbardziej odpowiednim momencie, PlanèteAnimal oferuje porady dotyczące socjalizacji dorosłych psów.
Jeśli chodzi o szkolenie Leonberga, które nie jest tym samym, co edukacja, musisz postępować zgodnie z logiką progresywną, aby edukować swojego psa, zaczynając od najbardziej podstawowych komend i pracując nad nimi jedna po drugiej w krótkich sesjach 10 do 15 minut dziennie, aż Twój czworonożny przyjaciel będzie w stanie je płynnie przyswoić i rozmnażać.
Zdrowie Leonbergera
Jeżeli będzie korzystał ze zbilansowanej diety i odpowiedniej profilaktyki, leonberger będzie silnym i bardzo odpornym psem, który może towarzyszyć Ci przez 12 do 15 lat.
Jednak istnieje choroba zwyrodnieniowa o dużej częstości występowania u tej rasy, która nosi nawet jego imię.Jest to przodkowa polineuropatia porażenna Leonberga, która atakuje obwodowy układ nerwowy, a jej główne objawy są następujące:
- Słabość mięśni.
- Postępujące zmęczenie (głównie tylnych kończyn).
- Haucity.
- Kaszel.
- Trudności z połykaniem.
Ponadto, jak wszystkie duże psy, Leonberger ma genetyczną predyspozycję do rozwoju chorób kostno-stawowych, w szczególności dysplazji stawu biodrowego i łokciowego, a także odnotowano znaczną skłonność do niedoczynności tarczycy i entropii u psów.
Na koniec należy promować dobre nawyki żywieniowe, aby zapobiegać potencjalnie śmiertelnym problemom zdrowotnym, takim jak skręt żołądka, który jest bezpośrednio związany z żarłocznością, bardzo powszechnym u leonbergerów i ich bezpośrednich przodków, czyli nowofundlandów, św. Bernard i pirenejski pies pasterski.
Jak adoptować leonbergera?
" Porzucanie zwierząt domowych i przeludnienie bezpańskich zwierząt to bardzo poważne problemy dotykające nawet najbardziej rozwinięte kraje iwbrew temu, co myśli wielu ludzi, każdego miesiąca zbieranych jest z ulic bardzo duża liczba psów rodowodowych. Jeśli chcesz dzielić swój dom z leonbergerem, masz okazję nie tylko spełnić swoje marzenie, ale także pomóc psu, który desperacko potrzebuje domu i miłości kochającej osoby. Dlatego przed udaniem się do schroniska proponujemy skontaktować się z najbliższymi schroniskami dla zwierząt, aby dowiedzieć się, które psy są do adopcji. A jeśli masz wątpliwości co do procedury adopcyjnej i warunków, jakie należy spełnić, zapraszamy do przeczytania artykułu: Jak adoptować psa."
Z drugiej strony, jeśli zdecydujesz się pójść do hodowli, chociaż w PlanèteAnimal nie zachęcamy do kupna i sprzedaży zwierząt, zalecamy przeprowadzenie wszystkich niezbędnych kontroli, aby upewnić się, że placówka jest należycie zarejestrowana z właściwymi władzami i że przestrzega zasad sanitarnych, higienicznych i etycznych niezbędnych do hodowli godnej tej nazwy.Pamiętaj też, aby wcześniej sprawdzić, czy placówka zobowiązuje się do pozostawienia szczeniąt z matką i rodzeństwem do końca okresu odsadzenia, gdyż przedwczesna separacja często prowadzi do trudności w nauce i problemach z zachowaniem w wieku dorosłym.
" Na koniec nie zapominaj, że psy rasy mieszanej Leonberger mogą być również świetnymi towarzyszami. Więc nie odrzucaj ich za to, że nie są czystej krwi, ponieważ jeśli chodzi o adopcję, najważniejsze są cechy psa i styl życia, a nie estetyka."
Zdjęcia Leonberga
