Pekińczyk to mały pies o płaskim nosie i lwim wyglądzie. Kiedyś uważano je za święte zwierzęta i część azjatyckiej rodziny królewskiej. Obecnie są bardzo popularnymi zwierzętami u prawie wszystkich, a ich miękka sierść zachęca do ich głaskania.
Jeśli zastanawiasz się nad adopcją pekińczyka, ważne jest, abyś najpierw dowiedział się o jego cechach, charakterze lub zachowaniu w wieku dorosłym.
W tej zakładce PlanèteAnimal szczegółowo wyjaśnimy wszystko, co musisz wiedzieć o pekińczyku i jego opiece. Zapraszam do komentowania i udostępniania zdjęć lub pytań!
Pochodzenie
- Asia
- Chiny
Nomenklatura FCI
- Grupa IX
Cechy fizyczne
- Rustykalny
- Umięśniony
Rozmiar
- Mały
Wysokość
- 35-45
Dorosła waga
- 3-10
Oczekiwana długość życia
- 12-14
Zalecana aktywność fizyczna
- Niski
Postać
- Nieśmiały
- Pasywna
- Cisza
- Dominujący
Idealny dla
- Mieszkanie
- Dom
- Strażnik
- Osoby starsze
Zalecany klimat
- Zimno
Rodzaj włosów
- Długie
- Gładkie
- Koniec
Pochodzenie pekińczyka
Pekińczyk był psem czczonym przez mnichów buddyjskich w Chinach, ponieważ jego cechy fizyczne są bardzo podobne do lwa Fu, mitycznego zwierzęcia w tradycji buddyjskiej. Z tego powodu psy były pod opieką rodziny królewskiej i tylko szlachta mogła mieć pekińczyka, takie było przywiązanie do tej rasy, która czasami miała nawet ludzką służbę.
W 1860 r., podczas drugiej wojny opiumowej, wojska anglo-francuskie splądrowały i spaliły Letni Pałac w Pekinie wkrótce po ucieczce chińskiego cesarza Xianfenga.Na szczęście przed podpaleniem uratowali (a raczej schwytali) pięć psów rasy pekińczyk, które mieszkały w tym pałacu. Te pięć psów zostało zabranych do Anglii, gdzie zostały przekazane szlachcie i arystokratom. Jeden z nich przeszedł nawet w ręce królowej Anglii Wiktorii.
Te pięć psów było przodkami obecnej populacji pekińczyków, ponieważ inne pekińczyki w Chinach zmarły lub zostały ukryte przez ludność, bez żadnego dowodu ich pochodzenia. Od tego czasu w Wielkiej Brytanii rozpoczął się sponsoring rasy, a jej popularność rośnie do dziś.
Właściwości fizyczne pekińczyka
Ciało pekińczyka jest małe, średnio mocne i stosunkowo krótkie. Talia jest dobrze zaznaczona, a górna linia wyrównana. Klatka piersiowa jest szeroka, a żebra mocno wysklepione. Głowa tego psa jest bardzo uderzająca pod względem wielkości i lwiego wyglądu.Jest wysoka i szeroka. Czaszka jest spłaszczona między uszami, a stop dobrze zaznaczony. Kufa jest krótka. Oczy są ciemne, okrągłe i błyszczące. Uszy w kształcie serca zwisają po bokach głowy.
Ogon, wysoko osadzony i sztywny, zakrzywiony z tyłu iz jednego boku. Jest pokryty obfitymi długimi grzywkami. Pekińczyk ma podwójną sierść.Włos okrywowy jest obfity, prosty, długi i szorstki. Wewnętrzny polar jest gęsty i miękki. Zgodnie ze standardem Federation Cynologique Internationale (FCI) dopuszczalne są wszystkie kolory ciała i masek, w tym różne kolorowe plamy, z wyjątkiem psów o kolorze wątrobianym i albinosów.
Wzorzec rasy FCI nie określa konkretnego rozmiaru, ale wskazuje, że idealna waga nie powinna przekraczać 5 kg u psów i 5,4 kg u suk. Ponadto psy powinny być wystarczająco małe, aby wyglądały na ciężkie jak na swój rozmiar.
Postać Pekińczyka
Temperament tych psów jest bardzo charakterystyczny dla rasy. Pekińczyk to lojalny i bardzo odważny pies mimo niewielkich rozmiarów. Są jednak również niezależni i powściągliwi. Te małe chińskie psy nie socjalizują się tak łatwo jak psy innych ras. Zwykle są bardzo lojalni wobec swoich, ale ostrożni w stosunku do obcych. Te psy są doskonałymi zwierzętami domowymi dla seniorów i rodzin prowadzących siedzący tryb życia. Mogą być również dobrymi pupilami dla nowych właścicieli.
Pielęgnacja pekińczyka
Pielęgnacja jego sierści wymaga czasu, ponieważ pekińczyka trzeba czesać raz dziennie. Wilgotną ściereczką należy również czyścić zmarszczki na pysku i dobrze wysuszyć wszystko, aby uniknąć infekcji skóry. Zaleca się pranie przynajmniej raz w miesiącu.
W zamian ten pies nie potrzebuje dużo ruchu.Zwykle potrzebuje tylko dwóch codziennych spacerów trwających od 15 do 20 minut, krótkich lub umiarkowanych, i lekkiego czasu na zabawę. Ogólnie rzecz biorąc, pekińczyk jest spokojnym psem, który preferuje ciszę. Jednak ważne jest, aby zabrać go na spacer, aby mógł się spotkać i trochę poćwiczyć.
Pamiętaj, że ze względu na spłaszczony pysk pekińczyk jest podatny na udar cieplny. Dzięki temu unikniemy wielogodzinnych spacerów w bezpośrednim świetle słonecznym, zmuszając go do wykonywania wymagających ćwiczeń fizycznych, jak również długich, nieprzerwanych spacerów. Podczas wypadów w góry lub na plażę warto zabrać ze sobą świeżą wodę i torbę transportową lub podróżną, która pozwoli nam zabrać go na plecy, jeśli się zmęczy lub zmęczy.ma problemy z oddychaniem.
Będziemy uważać na karmę, czy to domową, czy komercyjną, upewniając się, że podajemy jej ilość dostosowaną do wagi i wieku Twojego psa, ponieważ ta rasa jest podatna na otyłość.Możemy też postawić na niskokaloryczne smakołyki.
" Potrzeba towarzystwa to coś innego. Chociaż ta rasa jest bardzo niezależna, pekińczyk nie jest psem, który może żyć w izolacji, ponieważ może rozwinąć się u niego tak zwany lęk separacyjny. Może spędzać więcej czasu sam niż inne psy do towarzystwa, ale większość czasu będzie musiał spędzać z rodziną. Zaletą dla tych, którzy nie chcą psa na rzepy, jest to, że dla pekińczyka wystarczy samo przebywanie w tym samym pokoju co ich właściciele, nie jest to pies, który trzeba ciągle głaskać. Ten pies bardzo dobrze przystosowuje się do życia w małych mieszkaniach."
Edukacja pekińska
Tradycyjnie pekińczyk był uważany za upartego i trudnego do wyszkolenia. Wielu trenerów uważało je nawet za głupie psy. Jednak ma to więcej wspólnego z zastosowanymi technikami treningowymi niż z inteligencją pekińczyka.
Te psy można łatwo wyszkolić, aby miały dobre maniery i reagowały na wiele psich poleceń posłuszeństwa, gdy są szkolone przy użyciu pozytywnego wzmocnienia. Bardzo ważna jest socjalizacja od najmłodszych lat, aby nawiązywał dobre relacje z innymi ludźmi, zwierzętami domowymi i otoczeniem. Mimo to nigdy nie będą tak towarzyskie jak inne psy do towarzystwa.
Jako bardzo niezależne i powściągliwe psy, pekińczyk ma tendencję do rozwijania zachowań, które mogą być problematyczne, jeśli nie zostaną odpowiednio wyszkolone. Stosowanie kar lub brak uwagi wobec zwierzęcia może spowodować u niego szczekanie, zachowania destrukcyjne, a nawet impulsy agresywne. Adopcja tego psa musi być rozważona i musimy być pewni, że możemy zapewnić mu dobre wykształcenie, a także towarzystwo i przywiązanie, którego potrzebuje.
Warto zauważyć, że jeśli regularnie pracujemy z naszym psem pekińczykiem, możemy mieć u boku towarzyskiego, a nawet serdecznego najlepszego przyjaciela. Nie wolno nam ulegać dosłownym wzorcom zachowań rasy, ale trzeba pomyśleć o zapewnieniu mu dobrego wychowania i nakierowaniu go na zachowanie, które nam odpowiada.
Na koniec, aby poprawić jego stymulację umysłową, zalecamy spędzanie z nim czasu, ćwicząc posłuszeństwo, psie umiejętności, gry wywiadowcze, a ostatecznie wzbogacając jego codzienne życie, aby uniknąć problemów z zachowaniem przy jednoczesnej poprawie relacji.
Pekin Zdrowie
Ze względu na brak różnorodności genetycznej pekińczyk może cierpieć na kilka chorób dziedzicznych:
- Trichiasis
- Wodospady
- Postępujący zanik siatkówki
- Zapalenie krążka międzykręgowego
- Etniczne Nozdrze
- Problemy z pałacem
- Zwyrodnienie krążków międzykręgowych
- Zwichnięcie rzepki
- Kamienie moczowe
Jednakże regularnie odwiedzając specjalistę i zapewniając mu fachową opiekę, można szybko wykryć każdy problem i cieszyć się zdrowym psem. Średnia długość życia pekińczyka wynosi około 11 lat, choć z roku na rok wzrasta dzięki postępowi weterynarii, żywienia i pielęgnacji.
Nigdy nie wolno nam zapominać, jak ważne jest dokładne przestrzeganie harmonogramu szczepień, aby zapobiegać poważnym chorobom wirusowym lub bakteryjnym, a także regularne monitorowanie wewnętrznego i zewnętrznego odrobaczania psa.
Zdjęcia pekińczyka
