Zespół ogona końskiego: definicja i przyczyny
U psów „kucyk” odnosi się do korzeni nerwowych znajdujących się w połączeniu lędźwiowo-krzyżowym, to znaczy między kręgami lędźwiowymi a kością krzyżową, na przedłużeniu kręgosłupa rdzenia kręgowego.
Kiedy te korzenie nerwowe są ściśnięte, obserwujemy zestaw zaburzeń neurologicznych zgrupowanych pod terminem zespół ogona końskiego.
Ucisk na korzenie nerwowe ma swoje źródło w:
- zwyrodnieniowe zwężenie odcinka lędźwiowo-krzyżowego,
- wrodzona wada kręgosłupa,
- niestabilność połączenia kręgów lędźwiowych z kością krzyżową,
- trauma,
- discospondylitis,
- obecność guza,
- przepuklina dysku lub odcinka lędźwiowo-krzyżowego,
- zator włóknisto-chrzęstny,
- zapalenie nerwu,
- przerost lub przerost więzadeł żółtych i międzykręgowych,
- rozrost kręgów stawowych.
Jak objawia się zespół ogona końskiego u psów?
Kiedy pies cierpi na zespół ogona końskiego, prezentuje:
- ból na poziomie lędźwiowo-krzyżowym,
- nietrzymanie moczu lub stolca,
- kulawizna jego tylnej łapy,
- słabość zadu,
- paraliż ogona.
Z drugiej strony jego przednie kończyny nie wykazują deficytu.
Jak diagnozuje się zespół ogona końskiego u psa?
Aby zdiagnozować zespół ogona końskiego, lekarz weterynarii musi zastosować elektromiografię i/lub badania obrazowe, takie jak zdjęcia rentgenowskie, tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny.
Jakie są opcje leczenia?
Leczenie po prostu zmniejsza ból odczuwany przez psa w przypadku zespołu ogona końskiego. Polega na odpoczynku, zmniejszeniu wagi psa oraz podaniu środków przeciwzapalnych.
Leczeniem z wyboru w tej chorobie jest operacja. Polega na dekompresji korzeni nerwowych za pomocą różnych technik, które mogą się różnić w zależności od problemu, który powoduje syndrom.
Prognozy są ogólnie dobre dla psów z umiarkowanymi deficytami neurologicznymi lub bólem. Z drugiej strony jest bardziej powściągliwy u psów z nietrzymaniem moczu.