FCI (Międzynarodowa Federacja Kynologiczna) zrzesza w Grupie 5: psy w typie szpic i prymitywny nie mniej niż 45 odrębnych ras, które same są podzielone na kilka sekcji (łącznie 7). Są to psy nordyckie (zaprzęgowe, myśliwskie i stróżujące), szpice (europejskie i azjatyckie), a także słynne psy w typie prymitywnym, zwłaszcza myśliwskie. Skoncentruj się na tych rasach, które fascynują i intrygują.
Co to jest prymitywny pies?
Z definicji prymitywny pies to pies rasy, która często jest bardzo stara, która nigdy (lub bardzo niewiele) była modyfikowana przez ludzi i dlatego zachowuje swoje pierwotne cechy fizyczne lub behawioralne.
Doskonałym przykładem psa prymitywnego jest buldog francuski, który przeszedł wiele modyfikacji genetycznych, by stać się psem, którego znamy dzisiaj.
W świetle klasyfikacji ustalonej przez FCI, psów w typie prymitywnym (grupa 5 - sekcje 6 i 7) jest ostatecznie niewiele. Są to basenji, podenco, a nawet peruwiański bezwłosy pies. Jednak wszystkie psy należące do grupy 5 są powszechnie uważane za psy prymitywne, od Siberian Husky po szpic niemiecki, w tym samoyed lub shiba i akita.
Tak więc nawet wśród tak zwanych prymitywnych psów istnieje wiele różnic, czy to behawioralnych (różne instynkty), czy fizycznych (materiał, rozmiar itp.).
Jakie są cechy charakterystyczne prymitywnego psa?
Jak wspomniano powyżej, w tej grupie każda prymitywna rasa będzie miała swoje własne cechy szczególne: owczarek islandzki nie ma takich samych instynktów ani cech fizycznych jak na przykład pies tajski ridgeback
Jednak można je odróżnić od innych „nieprymitywnych” ras po kilku aspektach:
Cechy fizyczne
Często z regionów, w których warunki klimatyczne są dość ekstremalne (niezależnie od tego, czy temperatury są bardzo niskie, czy bardzo wysokie), te psy są na ogół bardzo odporne i wytrzymałe.
Ale jest tak wiele prymitywnych ras, że najwyraźniej nie jest możliwe wymienienie wszystkich ich cech fizycznych, które są dalekie od bycia powszechnymi.
Cechy behawioralne
Tu prymitywne psy zwykle najbardziej różnią się od innych psów. Rzeczywiście, prymitywne psy są często postrzegane jako trudniejsze, bardziej uparte, bardziej „wszystko” w rzeczywistości.
Cóż, w rzeczywistości nie jest to dalekie od prawdy, ponieważ te psy, na które nie miały wpływu selekcje i modyfikacje genetyczne, zachowały swoje instynkty w czasami bardzo wyraźny sposób.
W rzeczywistości są bardziej niezależni, bardziej podejrzliwi, bardziej drapieżni, bardziej stróżujący itp. I chociaż pozostają psami, ich zachowanie jest często podobne do zachowania dzikich psów, takich jak na przykład wilki, a nawet lisy.
Pamiętaj jednak, że cechy behawioralne psa bardzo rzadko są wrodzone, bardziej osobowość człowieka kształtuje się poprzez doświadczenie i doświadczenia (dobre lub złe).
Jak wychować prymitywnego psa?
Tych psów nie można oddać byle jakiemu panu, bo nawet jeśli pozostaną psami, to ich wychowanie wymaga dużo cierpliwości, dyscypliny i konsekwencji, aby osiągnąć rezultaty.
Zwykło się mówić, że prymitywne psy, zwłaszcza nordyckie, nie są królami posłuszeństwa. I rzeczywiście, nigdy nie zamieniłbyś takiego psa w kundla cyrkowego. W rzeczywistości to przede wszystkim jakość relacji między psem a jego panem decyduje o jego dobrym wychowaniu.Rzeczywiście, dla tych psów konsekwencja pana, jego niezawodność i pewność siebie są niezbędnymi aspektami współpracy.
" Prymitywne psy trzeba wychowywać żelazną ręką w aksamitnej rękawiczce. Twardość, dyscyplina i dokładność to słowa kluczowe. Mistrz prymitywów nie ma miejsca na błędy, ponieważ w przeciwnym razie pies traci pewność siebie. A ponieważ jest bardzo niezależny, łatwo przystosuje się do zwykłego współżycia ze swoim panem."
Oczywiście trochę karykaturuję, ponieważ prymitywne psy w żaden sposób nie powinny być redukowane do niewrażliwych psów, które nie potrzebują kontaktu z człowiekiem, aby się rozwijać: to źle. Kiedy są pewne siebie, są bardzo przyjemnymi towarzyszami, a więź między psem a panem jest wzmocniona.
Krótko mówiąc: nawiązanie relacji zaufania z prymitywnym psem może być długie i żmudne, ale kiedy już się to uda: międzygatunkowy współudział jest niezwykły.Lepiej być cierpliwym, pewnym siebie, stanowczym i delikatnym jednocześnie, aby wydobyć z tych psów to, co najlepsze, z ich często silnym charakterem.
Konkretniej, są to psy, które kształcą się jak inne w tym sensie, że klasyczne podstawy edukacyjne muszą być integrowane od najmłodszych lat: chodzenie na smyczy, przypominanie, pozycje statyczne, wyrzeczenia itp. Są to psy, które szybko rozumieją, czego się od nich oczekuje, jeśli stosowane metody są pełne szacunku i konsekwentne.
Adoptuj prymitywnego psa: środki ostrożności
Osobiście nigdy nie miałam prymitywnych psów, ale wygląda na to, że je kochamy lub nienawidzimy Ich temperament rzeczywiście nie każdemu pasuje.
Jeśli zastanawiasz się nad adopcją, dowiedz się o charakterystyce wybranej przez Ciebie rasy i nie wahaj się skontaktować z hodowcami: oni powiedzą Ci, czy Twoje środowisko życia, Twoje codzienne życie i Twoja osobowość odpowiadają do psa, który Cię interesuje.
Poza tym największym błędem jest chęć zaadoptowania prymitywnego psa ze względu na jego urodę. Często tak jest w przypadku psów takich jak Malamute, Husky, Volpino, a nawet Shiba Inu itp.
Czytaj także: Gra o tron, serial, który szkodzi huskyChociaż są wspaniałe, nie są to pluszaki ani trofea, które wystawiamy w naszym salonie: ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że są to psy, które będą musiały zostać wydane, wyedukowane i zsocjalizowane, aby lepiej zintegrować się z twoim domu, ale także ogólnie w społeczeństwie.
Ponadto, iw końcu, przed adopcją prymitywnego psa, bądź przygotowany na to, że jego naturalne instynkty są często bardzo naznaczone i rozwinięte. Na przykład są to na ogół duże drapieżniki, których czasami nie można nigdzie wypuścić na wolność. Dlatego też musisz zadać sobie pytanie, czego oczekujesz od swojego przyszłego psa.Z drugiej strony, jeśli jesteś wysportowany: niektóre prymitywne psy będą zachwycone towarzyszeniem Ci na wycieczkach, zwłaszcza nordyckie psy zaprzęgowe.