Zając belgijski pochodzi z krzyżówki zajęcy i królików udomowionych w Belgii w XIX wieku. Początkowo był królikiem spożywczym, ale później został doceniony jako nowa rasa, biorąc udział w wystawach, a dziś jego popularność wciąż rośnie jako firma zoologiczna. Nie jest to jednak królik dla każdego, ze względu na swoją nerwowość, energię i temperament. Dlatego nie powinien mieszkać z dziećmi ani przebywać w domu często odwiedzanym przez nieznajomych lub w którym przeszkadzają mu hałasy, ponieważ łatwo się stresuje i przestrasza.
Czytaj dalej tę dokumentację PlanèteAnimal, aby poznać wszystkie cechy belgijskiego zająca, jego pochodzenie, charakter, pielęgnację i możliwe problemy zdrowotne.
Pochodzenie
- Europa
- Belgia
Pochodzenie zająca belgijskiego
Zając belgijski jest w rzeczywistości krzyżówką wymarłego już królika o imieniu Leporine i dzikich zajęcy z Belgii. Belgijskie zające zostały wyhodowane w 1800 roku do hodowli na mięso. Króliki te były importowane do Anglii od 1856 roku i nosiły obecną nazwę, zając belgijski. W 1873 roku Winter William Lumb i Benjamin Greaves pomyślnie przekształcili rasę w dzisiejszą rasę.
" W 1877 roku po raz pierwszy zaprezentowano w Ameryce belgijskiego zająca. Od tego czasu jego popularność rosła, aw 1897 roku powstał Narodowy Belgijski Klub Zająca.Po wielu zmianach nazw, National Pet Stock Association ostatecznie przekształciło się w American Rabbit Breeders Association (ARBA), gdzie zostało oficjalnie przyjęte w 1972 roku."
Charakterystyka zająca belgijskiego
Zając belgijski ma długie, smukłe ciało. Jego nogi są długie i zwinne, a ręce i stopy również długie, cienkie i płaskie, mocno przypominające zająca, co jest całkiem normalne, biorąc pod uwagę jego pochodzenie.
Zając belgijski jest średniej wielkości i waży od 2,7 do 4 kg. Ciało jest smukłe, a boki muskularne, z łukowatym grzbietem i dość zaokrąglonymi tylnymi kończynami i lędźwiami. Głowa zająca belgijskiego jest długa i smukła, uszy mają około 13 cm długości i są odchylone do tyłu, szerokie, wysokie, stojące i mają maswerk kolorów z czarnym na końcu. Oczy są orzechowe i mają jasny, żywy i czujny wyraz. Ogon jest prosty i w linii z kręgosłupem.
Kolory belgijskiego zająca
Zając belgijski ma sierść krótką, sztywną i błyszczącą, dobrze przylegającą do skóry, nie poluźniającą się. Jest to jedyna rasa królików domowych, która ma błyszczącą sierść z tlenku cyny (czerwono-brązową) z pomarańczowo-brązowym odcieniem, jaśniejsze obszary i czarne tiki na obszarach takich jak biodra lub górna część pleców. w futrze dzikich królików.
Belgijski znak zająca
Zając belgijski nie jest odpowiednim królikiem dla każdego ze względu na swoją szybkość i nerwowość, więc nie jest to rasa stworzona dla dzieci. Nie jest zbyt uczuciowy, choć znany jest z tego, że docenia pieszczoty i uściski rówieśników, boi się obcych lub nieznanych mu ludzi. Jest również bardzo wrażliwy na głośne dźwięki lub dźwięki i może zostać zraniony, gdy próbuje nagle uciec ze strachu.
Jest bardziej energiczny, nerwowy i aktywny z natury niż inne rasy królików, dlatego woli mieszkać w domkach na świeżym powietrzu niż w małych mieszkaniach w mieście.
pielęgnacja belgijskiego zająca
Zająca belgijskiego nie należy kąpać, ponieważ naraża go to na znaczny stres, który za bardzo przyspiesza tętno i zagraża jego funkcjonalności. Jeśli jest bardzo brudny, możesz wytrzeć jego futro, aby usunąć brud i martwe włosy, nawet go nie szczotkując.
Pamiętaj, że nie tolerują dziwnych, głośnych lub nieprzyjemnych dźwięków, dlatego należy ich unikać w miarę możliwości. Jeśli są nieuniknione, belgijski zając powinien być ciepły, bezpieczny, blisko nas, w spokojnym i kojącym otoczeniu.
W ramach opieki nad zającem belgijskim należy zwracać uwagę na higienę, zdrowie i stan uzębienia, aby móc diagnozować i zapobiegać wszelkim patologiom, które mogą pojawić się u tej rasy.
Idealnym wybiegiem dla zająca belgijskiego jest duży, wysoki wybieg zewnętrzny. Dno powinno być solidne i wyłożone sztuczną trawą lub podłożem, a wymiary klatki powinny wynosić co najmniej 60 x 150 x 60 cm. Należy jednak podkreślić, że klatka powinna być dla niego jedynie schronieniem, a nie domem, tj. nie powinien być zamknięty 24 godziny na dobę, ale drzwi powinny pozostać otwarte, aby mógł wchodzić i wychodzić, kiedy mu się podoba.
Szczepienia przeciwko myksomatozie i wirusowej chorobie krwotocznej królików są ważne, aby zapobiegać tym śmiertelnym chorobom zakaźnym, a także przeprowadzić plan odrobaczania przeciwko pasożytom wewnętrznym i zewnętrznym, które mogą atakować króliki.
Belgijska dieta z zająca
Dieta zająca belgijskiego powinna opierać się w 70% na sianie, pozostałe 30% to odpowiednie dla królików warzywa i owoce, które dostarczą witamin i nawodnienia.Jeśli chodzi o ten ostatni punkt, belgijskie zające muszą zawsze mieć dostęp do wody, co wymaga codziennego czyszczenia i wymiany poidła.
Belgijskie zdrowie zająca
" Oczekiwana długość życia zająca belgijskiego wynosi 7-11 lat i może żyć długo i zdrowo. Najczęstszymi problemami zdrowotnymi zająca belgijskiego są obecność roztoczy w uszach oraz pasożyty powodowane przez larwy much, zwane muszycą skórną, która występuje częściej u osobników z brudną sierścią i która powoduje nagromadzenie produktów przemiany materii i wydzielin podczas lato. Zające belgijskie dotknięte tym problemem odczuwają ból z powodu żerowania larw kopiących chodniki w skórze, co objawiają się nagłymi skokami i ogólnie zwiększoną nerwowością."
Inne problemy zdrowotne to problemy z zębami i wadami zgryzu, które są szczególnie częste przy niezbilansowanej diecie, chorobach zakaźnych takich jak myksomatoza, choroba krwotoczna czy infekcje dróg oddechowych.
Zdjęcia zająca belgijskiego
