Wapń: co to jest i do czego służy?
Wapń jest niezbędnym minerałem dla całego szeregu procesów metabolicznych u psów.
Wapń jest głównym nieorganicznym składnikiem szkieletu psa. Tak więc 99% wapnia obecnego w jego ciele znajduje się w jego kościach, a pozostały 1% jest rozprowadzany w płynach pozakomórkowych i wewnątrzkomórkowych.
Wapń kostny nadaje szkieletowi integralność strukturalną i służy jako „rezerwa” do utrzymywania stałego poziomu wapnia w surowicy, tj. poziomu wapnia krążącego we krwi, poprzez subtelną równowagę między przyrostem a resorpcją kości.Obecny w kościach wapń w rzeczywistości nie jest w nich zamrożony, ale może zostać zmobilizowany przez organizm i uwolniony z kości do osocza (resorpcja), gdy zajdzie taka potrzeba: jeśli spożycie pokarmu w wapń przez psa jest niewystarczające lub gdy zapotrzebowanie na wapń wzrasta w okresie ciąży (wapń jest niezbędny do „wytworzenia” szkieletu rodzącego się dziecka) lub w okresie laktacji (wapń przenika do mleka matki). I odwrotnie, gdy poziom krążącego wapnia jest zbyt wysoki, wapń może ponownie przyczepić się do kości (przyrost). Ta równowaga między akrecją a resorpcją jest regulowana przez złożone mechanizmy, na które wpływają różne hormony, w tym hormon przytarczyc (PTH) i kalcytonina.
Krążący wapń, pomimo jego niewielkiego udziału (1%) w organizmie psa, odgrywa istotną rolę w przekazywaniu impulsów nerwowych, skurczu mięśni, mechanizmach krzepnięcia krwi, aktywacji niektórych układów enzymatycznych, utrzymanie dobrej przepuszczalności błon na poziomie komórkowym iw obrębie czynności serca.
Jakie jest zapotrzebowanie psa na wapń?
Zapotrzebowanie psa na wapń jest proporcjonalnie 10 razy większe niż u człowieka. Pies musi więc otrzymywać od 100 do 200 mg wapnia na kg masy ciała dziennie, podczas gdy człowiek ważący około sześćdziesięciu kilogramów musi otrzymywać tylko 750 mg dziennie, czyli 12,5 mg wapnia na kg masy ciała!
Tak więc zgodnie z zaleceniami żywieniowymi FEDIAF:
- szczenię musi otrzymywać dietę zawierającą „stężenie” wapnia między 2,5 g (min.) a 4 g (maks.) wapnia na 1000 kcal,
- dorosły pies, od 1,25 do 6,25 g wapnia na 1000 Kcal karmy,
- i ciężarnej lub karmiącej suce co najmniej 2,5g wapnia na 1000Kcal karmy.
Ale oprócz ilości wapnia należy sprawdzić równowagę między wapniem a fosforem, ponieważ ich metabolizm jest ściśle powiązany.Rzeczywiście, mechanizmy umożliwiające utrzymanie stałego poziomu tych dwóch minerałów w organizmie psa są nierozłączne, a duża część wapnia w kośćcu występuje w postaci hydroksyapatytu, będącego połączeniem fosforu i wapnia.
Tak więc stosunek wapnia do fosforu w diecie psa powinien wynosić globalnie od 1 do 2.
Gdzie jest wapń? Jak zaspokoić zapotrzebowanie psa na wapń?
W „naturalnej” diecie psa wapń występuje głównie w produktach mlecznych i kościach.
Ale jeśli produkty mleczne są źródłem wapnia u ludzi, to nie dotyczy to psów. Pamiętaj: zapotrzebowanie psa na wapń jest około 10 razy większe niż u nas. Tak więc podanie jogurtu lub sera NIGDY nie zastąpi suplementu mineralno-witaminowego w klasycznej domowej racji pokarmowej składającej się z mięsa bez kości, odrobiny oleju, warzyw i ryżu.Aby pokryć zapotrzebowanie 10 kg psa na wapń bez CMV, należałoby codziennie podawać mu 2 kg jogurtu lub 500 g serka prasowanego z gotowaną pastą! Jest to po prostu niemożliwe, ponieważ przy takich ilościach znacznie przekroczylibyśmy dzienne zapotrzebowanie kaloryczne psa bez pokrycia jego innych potrzeb w składniki odżywcze i witaminy
Musisz więc SYSTEMATYCZNIE dodawać do domowej diety suplement mineralno-witaminowy, który nie zawiera kości, aby ją zbilansować i to codziennie
Jeśli zdecydujesz się na domową dietę, koniecznie zbilansuj karmę swojego psa suplementem mineralno-witaminowym:
- z Ca/P między 2 a 3 dla szczeniąt, ciężarnych lub karmiących suk i dorosłych psów,
- bez fosforu dla psów starszych, przy niewydolności nerek, serca lub kamicy moczowej.
Z drugiej strony, u psa karmionego krokietami i/lub pełnoporcjowymi posiłkami nie ma potrzeby uzupełniania go w wapń, ponieważ pełnoporcjowa karma przemysłowa jest zwykle formułowana tak, aby zawierała wystarczającą ilość wapnia, aby pokryć zapotrzebowanie psa. .
Konkretnie, jeśli karmisz swojego psa krokietami, najlepiej wybieraj pokarmy o następujących optymalnych proporcjach wapnia, fosforu i Ca/P:
| % Wapń | % fosforu | Stosunek Ca/P | |
| 0,9 do 1,5% | 0,8 do 1,1% | 1 do 1,5 | |
| 0,9 do 1,4% | 0,8 do 1,1% | 1 do 1,3 | |
| 0,7 do 1,5% | 0,5 do 1,1% (<1% si sénior) | 1 do 1,5 |
Uwaga!
Zawartość wapnia i fosforu to nie jedyne kryteria, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze krokieta. Aby poznać pozostałe kryteria, przejdź do naszej kartoteki zatytułowanej „Jakie krokiety wybrać dla mojego psa? »
Jakie są konsekwencje braku i nadmiaru wapnia u psów?
Dieta uboga w wapń może powodować krzywicę u młodych rosnących psów, osteomalację u suk hodowlanych i łamliwość kości u wszystkich psów.
Z góry przyjęty pomysł: wapń i opadające uszy
Często uważa się, że opadające uszy u szczeniąt są spowodowane niedoborem wapnia. To jest źle ! Opadające uszy podczas gwałtownego wzrostu szczeniaka są związane z brakiem białka.Ten brak może wynikać z diety, która nie dostarcza mu wystarczającej ilości lub z faktu, że jego organizm nie przyswaja ich dobrze. W takim razie poproś lekarza weterynarii o radę!
Jeśli chodzi o odżywianie, to niektóre nadmiary są dla zdrowia niemal tak samo szkodliwe jak niedobory! Jeśli podaż wapnia jest niezbędna dla zapewnienia harmonijnego wzrostu kości u szczenięcia, to jego nadmiar może spowodować zbyt szybki wzrost i zaburzenia w rozwoju kości i chrząstki u szczenięcia, które będą się utrzymywać przez całe dorosłe życie. .
W każdym wieku nadmiar wapnia uniemożliwia wchłanianie innych minerałów takich jak cynk, co może prowadzić do pojawienia się problemów dermatologicznych.
Dlatego zrozumiesz: jak to często bywa w żywieniu, wszystko jest kwestią równowagi, wapń jest niezbędny dla psa, ale nie potrzebuje go ani za dużo, ani za mało!