Co to jest piroplazmoza?
Piroplazmoza, zwana także babeszjozą, jest dość powszechną chorobą wektorową psów, wywoływaną przez pasożyta krwi zaszczepionego podczas ukąszenia przez kleszcza.
Gdy pasożyt znajdzie się w krwiobiegu psa, dostaje się do czerwonych krwinek zwierzęcia i ostatecznie je niszczy, powodując u psa poważne objawy niedokrwistości.
Jak łapie się piroplazmozę u psów?
Babesia, zaangażowany pierwotniak
Czynnikami sprawczymi piroplazmozy u psów są Babesia.Są to małe gruszkowate pasożyty z rodziny pierwotniaków, które namnażają się w czerwonych krwinkach psa (czerwonych krwinkach) przed ich wybuchem. Istnieje kilka gatunków Babesia wśród:
- Babesia canis, najpowszechniejsza piroplazma we Francji i Europie, przenoszona przez kleszcze Dermacentor reticulatus,
- Babesia vogelis, przenoszona przez kleszcza Rhipicephalus sanguineus lub kleszcza hodowlanego.
Zrozumienie cyklu życiowego Babesi
Pasożytniczy cykl Babesi jest dość złożony. Obejmuje żywiciela ostatecznego, kleszcza i żywiciela pośredniego, psa. W przypadku tych ostatnich inokulacja pasożyta – znajdującego się w przewodzie pokarmowym kleszcza, a następnie w jego śliniankach – odbywa się w momencie ukąszenia przez kleszcza, od 48 godzin po rozpoczęciu pobierania jego krwi.Zaszczepiony w ten sposób pasożyt dociera następnie do czerwonych krwinek psa, wchodzi do nich, aby się namnażać, a następnie wydostaje się, powodując ich pęknięcie. Nowe kleszcze są zarażane podczas posiłku krwią przez kuleczki zawierające pasożyta lub rodzą się już zarażone przez skażenie jaj rodzica.
Skażenie psa przez krew
Pies może zatem zarazić się piroplazmozą, gdy zostanie ugryziony przez kleszcza zakażonego pasożytem Babesia canis lub Babesia vogelis, od 48 godzin po rozpoczęciu pobierania krwi kleszcza.
Rzadziej pies może zostać zakażony po transfuzji krwi, jeśli jego dawca sam jest zakażony pasożytem. Oczywiście ryzyko to jest bardzo ograniczone poprzez wybór całkowicie zdrowego dawcy, który jest odpowiednio zaszczepiony i leczony przeciwko pasożytom zewnętrznym takim jak kleszcze.
Czy piroplazmoza może przenosić się na ludzi?
Nie. Pies z piroplazmozą w żaden sposób nie zaraża ludzi. Podobnie ukąszenie kleszcza zarażone piroplazmami nie powoduje choroby u ludzi. Istoty ludzkie mogą jednak zarazić się innymi chorobami poprzez ukąszenie kleszcza, na przykład boreliozą.
Regiony najbardziej zagrożone we Francji
Jeśli kleszcze potencjalnie przenoszące piroplazmozę występują wszędzie we Francji metropolitalnej, to chorobę częściej obserwuje się na południowym zachodzie, w centrum, w Owernii, na Ile de France iw Alzacji. Jednak te ogniska mogą zmieniać się z roku na rok.
Należy pamiętać, że obecność kleszczy w danym regionie nie oznacza zagrożenia piroplazmozą, ponieważ muszą być spełnione inne kryteria, aby choroba zadomowiła się w danym regionie.
Jakie są objawy piroplazmozy?
Ostra postać
Pierwotniaki obecne w krwinkach czerwonych psa powodują ich pękanie, powodując ciężką anemię, która zazwyczaj objawia się jako:
- bardzo silne przygnębienie zwierzęcia, które wydaje się bardzo zmęczone w bardzo brutalny sposób,
- wysoka gorączka (40°C do 41°C, zamiast 38°C),
- czerwono-brązowy do brązowego kolor moczu (mocz może przybrać kolor coca-coli),
- bladość błon śluzowych (białe wnętrze ust zamiast bladoróżowego).
Bez natychmiastowego leczenia piroplazmoza może powodować reakcje immunologiczne, które mogą prowadzić do uszkodzenia wątroby i nerek. Może to być bardzo szybko śmiertelne dla psa.
Nietypowe kształty
W niektórych przypadkach piroplazmoza objawia się znacznie bardziej dyskretnymi objawami niż w opisanej powyżej postaci ostrej lub w nietypowych postaciach z objawami oddechowymi, sercowymi, pokarmowymi, neurologicznymi, mięśniowymi, skórnymi czy krwotocznymi.
Jaki jest okres inkubacji piroplazmozy?
Objawy mogą pojawić się w ciągu 7 do 10 dni po zaszczepieniu kleszcza piroplazmą.
Jak diagnozuje się piroplazmozę?
Aby postawić diagnozę piroplazmozy, lekarz weterynarii będzie musiał wykonać badania krwi i moczu.
Jakie jest leczenie piroplazmozy?
Zabieg polega na podaniu jednego lub kilku zastrzyków produktu niszczącego piroplazmy, zwanego piroplazmycydem. Jeśli diagnoza zostanie postawiona szybko, a leczenie jest szybkie, najczęściej pozwala to na powrót psa do zdrowia bez następstw.
W zależności od stanu zwierzęcia może być konieczna hospitalizacja i dodatkowa opieka (infuzje, transfuzje, środki przeciwzapalne, antybiotyki). Jeśli leczenie jest zbyt późne, choroba może pozostawić poważne następstwa w nerkach lub wątrobie lub doprowadzić do śmierci zwierzęcia. Szybkość wykonania zabiegu ma zatem kluczowe znaczenie!
Jak chronić swojego psa?
Szczepienia
Istnieje szczepionka przeciwko piroplazmozie, którą psy mogą otrzymać od 5 miesiąca życia i która składa się z dwóch początkowych wstrzyknięć w odstępie 3 do 4 tygodni, którym towarzyszą coroczne lub półroczne przypomnienia. Niestety szczepionka nie jest w 100% skuteczna. Po prostu ogranicza nasilenie objawów klinicznych choroby.
Leczenie pasożytów
Biorąc pod uwagę powagę choroby i względną skuteczność szczepionki, najlepsze jest to, że Twój pies nie zostanie ukąszony przez kleszcze potencjalnie przenoszące pasożyta odpowiedzialnego za piroplazmozę.Aby to zrobić, potraktuj swojego zwierzaka środkami zwalczającymi szkodniki, które są skuteczne przeciwko kleszczom.
Dostępne w pipetach, tabletkach, naszyjnikach lub sprayach, są sprzedawane w aptekach, sklepach specjalistycznych lub u lekarza weterynarii.
Przed rozpoczęciem leczenia zwierzęcia zawsze skonsultuj się z lekarzem weterynarii, ponieważ niektóre produkty przeciwpasożytnicze są przeciwwskazane u szczeniąt i niektórych ras psów.
Uwaga!
Pies, który już zachorował na piroplazmozę, nie jest odporny na tę chorobę. Dlatego konieczne jest dalsze chronienie go przed kleszczami, ponieważ przy okazji nowego ukąszenia może zostać ponownie zaatakowany.
Kontrola sierści psa: niezbędna czynność
Na koniec uwaga: produkty to nie wszystko! Źle zastosowane nie są w 100% skuteczne i kleszcze uodparniają się na nie! Dlatego ważne jest, aby po każdym spacerze sprawdzić sierść psa pod kątem włókien, aby sprawdzić, czy nie ma kleszczy.Jeśli jednak taki znajdziesz, będziesz musiał go jak najszybciej usunąć za pomocą przyrządu do usuwania kleszczy. Jest to mały przedmiot w kształcie łomu, sprzedawany we wszystkich aptekach za 1 lub 2 euro, który umożliwia odkręcenie i usunięcie kleszcza bez pozostawiania części jego mównicy w skórze psa. Nigdy nie używaj alkoholu ani eteru, które powodują wymioty u kleszcza i tym samym zwiększają ryzyko zarażenia psa. Zakaz używania pęsety, za pomocą której masz wszelkie szanse na pozostawienie główki kleszcza w skórze psa.
Po wyjęciu spal kleszcza, aby nie przylgnął do Twojego psiaka ani nawet do skóry.
Obserwuj swojego psa przez kilka dni po ukąszeniu przez kleszcza i zabierz go do lekarza weterynarii przy najmniejszych oznakach piroplazmozy!