Depresja czy depresja?
Depresja u psów jest pod każdym względem podobna do ludzkiej. Jest to zaburzenie nastroju, które powoduje znaczne spowolnienie pracy mózgu i duże cierpienie psychiczne jednostki.
Należy to odróżnić od stanu depresyjnego psa, powszechnie zwanego depresją, który jest tymczasowym stanem przygnębienia, przez który może przejść każdy pies, gdy czuje się chwilowo zmęczony lub bezczynny.
Daleka od bycia zwykłym „luzem”, depresja jest zatem prawdziwą chorobą, która wpływa na funkcjonowanie psiego mózgu i charakteryzuje się spadkiem neuroprzekaźników zaangażowanych w regulację nastroju i energii, takich jak serotonina, dopamina i norepinefryny.
Zawsze objawia się to dużym smutkiem psa, utratą przyjemności i spadkiem ogólnej aktywności.
Rodzaje depresji i ich objawy u psów
U psów możemy wyróżnić kilka rodzajów depresji:
Ostra depresja
Ostra depresja powstaje w wyniku traumy, której doznał pies. Może to być na przykład utrata przywiązania (człowieka, psa, kota) po śmierci, rozstaniu lub odejściu dziecka z domu, a nawet radykalna zmiana trybu życia zwierzęcia (przeprowadzka, przejście na emeryturę). pies pracujący). Mówimy również w tym przypadku o depresji reaktywnej lub też o stresie pourazowym.
Ostra depresja u psa objawia się zwykle:
- apatia oraz brak reakcji i zainteresowania bodźcami otoczenia. Pies nie reaguje lub prawie nie reaguje i wydaje się oderwany od wszystkiego.
- zmniejszenie lub utrata apetytu,
- hipersomnia (pies więcej śpi) lub spędza więcej czasu w pozycji leżącej,
- ogólne spowolnienie.
Przewlekła depresja
Jest to stan głębokiego smutku u psa i spadku ogólnej aktywności przez długi czas, bez związku z konkretnym wydarzeniem, chorobą organiczną lub kontekstem. Przewlekła depresja pojawia się szczególnie u psów, które cierpią z powodu lęku, który ewoluuje przez kilka lat.
Wiedzieć!
Inna choroba, taka jak niedoczynność tarczycy, choroba mózgu lub przewlekły ból, może powodować objawy depresji u psów. Objawy te znikają po zidentyfikowaniu i leczeniu choroby.
Przewlekła depresja objawia się głównie smutnym lub drażliwym nastrojem oraz utratą zainteresowania przyjemnymi i zabawowymi czynnościami (przytulanie, zabawy, smakołyki).Pies już niczego nie chce, ciągle drzemie, a jego sen przeplatany jest nagłymi i spontanicznymi przebudzeniami ze startem, jakby pies się przestraszył.
Pies z depresją zawsze zostaje sam w swoim kącie, nie ma już ochoty na wiele, nie reaguje nawet na zabawę, nie je i wygląda na smutnego. Nie szuka kontaktu ze swoimi panami ani pobratymcami. Jest psem, który będzie się izolował i niechętnie wychodził.
Pies ogólnie ma również zaburzenia apetytu ze wzrostem lub spadkiem tego ostatniego.
Może też czasem przyjmować czynności zastępcze, takie jak nadmierne lizanie łap lub powtarzające się i nienormalne zachowania zwane stereotypami. Niektóre psy z depresją mogą również posunąć się do wypróżnienia w miejscu, w którym śpią: nazywa się to enurezą i enkoprezą.
Depresja inwolucyjna
Depresja inwolucyjna to depresja starszego zwierzęcia. Nazywa się to również majaczeniem starszego psa lub nawet syndromem dysfunkcji poznawczych psa.
Objawia się wszystkimi objawami chronicznej depresji, ale także utratą podstawowych umiejętności uczenia się (w tym czystości), odwróceniem cykli dnia i nocy oraz modyfikacją interakcji z jej pokrewnymi lub ze znanymi osobami, które czasami wydaje się, że już nie rozpoznaje.
Jak wyciągnąć psa z depresji?
Depresja to choroba, którą można leczyć lekami przeciwdepresyjnymi, przepisanymi przez lekarza weterynarii. Leki te zmniejszają smutek psa, zmniejszają jego zmęczenie i sprzyjają wznowieniu normalnej aktywności poprzez działanie na jego neuroprzekaźniki. Istnieje kilka rodzajów leków przeciwdepresyjnych, a charakter stosowanych leków będzie zależał od objawów depresji i formy depresji, na którą cierpi Twój pies.Kuracja powinna trwać kilka tygodni, aby ustabilizować nastrój zwierzęcia na długi czas. Mogą mu towarzyszyć działania niepożądane, szczególnie na początku leczenia, które później powinny ustąpić.
Klasyczne leki przeciwdepresyjne można również łączyć lub zastępować środkami zapożyczonymi z ziołolecznictwa. Dziurawiec, miłorząb, śluzowiec czy nawet waleriana to rośliny szeroko stosowane w naturalnym leczeniu depresji. Zawsze zasięgnij porady wyspecjalizowanego lekarza weterynarii przed użyciem ich u swojego zwierzęcia.
Oprócz tych zabiegów, Twój pies będzie szczególnie potrzebował czułości Twojej i całej rodziny, aby wyjść ze stanu depresyjnego. Przytulanie, zabawy, smakołyki, spacery w stymulujących miejscach - w obecności krewnych, jeśli jest towarzyski - opanują jego smutek. Twoim zadaniem jest również dać mu smak do czynności, które zwykle sprawiały mu przyjemność, zawsze stymulując go w pozytywny sposób!