Surowe czy gotowane?
Najpierw pamiętajmy o trzech głównych sposobach karmienia zwierzęcia: krokiet lub zacieru, racji domowej i BARF. Podczas gdy dla większości użytkowników BARF powinien składać się wyłącznie z surowej żywności (z wyjątkiem niektórych surowych toksycznych pokarmów, które należy ugotować), racje żywnościowe gospodarstw domowych mogą być dystrybuowane w postaci surowej lub ugotowanej, co niesie ze sobą zły wizerunek po ugotowaniu.
" Ten zły obraz wynika z przekonania, że gotowana żywność to martwa żywność, która nie zawiera już składników odżywczych, które zostały zniszczone przez ciepło.Uważa się również, że jest mniej naturalna niż surowa dieta, biorąc pod uwagę zwierzę w jego naturalnym stanie bez interwencji człowieka. Jest to również jedna z motywacji niektórych właścicieli do karmienia dietą BARF, choć ta ostatnia uwaga ma raczej charakter filozoficzny i można ją podyskutować."
Więc czy należy unikać gotowania?
" Jeśli chodzi o przekazaną ideę niszczenia składników odżywczych, należy najpierw zainteresować się wrażliwością tych składników odżywczych na ciepło. Podczas gdy niektórzy nie będą mieli z tym problemu i pozostaną stabilni, jak niektóre minerały, witaminy z grupy B będą na to bardziej wrażliwe. Warto więc wziąć to pod uwagę przy formułowaniu racji pod względem ilości pokarmu lub suplementacji (np. dzięki drożdżom piwnym), ale to nie czyni z niej diety martwej. "
Gotowanie żywności, w zależności od zastosowanego trybu, znacznie zwiększa strawność aminokwasów.Na przykład gotowanie lub gotowanie na parze nadaje mięsu lepszą strawność niż mięso surowe (1). Dodatkowo zmniejsza ryzyko skażenia bakteryjnego zwierzęcia lub jego otoczenia, gdy są one szczególnie narażone (chore zwierzę lub jego otoczenie, kobiety w ciąży, osoby z obniżoną odpornością).
Surowe mięso składa się głównie z wody, dlatego przy stosowaniu należy podawać jej większe ilości, aby pokryć zapotrzebowanie na składniki odżywcze. Gotowanie ma tę zaletę, że zmniejsza zawartość wody, zmniejszając w ten sposób objętość dawki pokarmowej i koncentrację składników odżywczych, co może być przydatne dla niektórych zwierząt, które nie są w stanie połknąć zbyt dużej dawki pokarmowej. Zawsze jest możliwe odzyskanie rozpuszczalnych w wodzie witamin z grupy B i zachowanie maksymalnego nawodnienia, zatrzymanie wody z gotowania lub pozostałości pary w celu ich rozprowadzenia.
Dla wybrednych psów gotowanie ujawnia zapachy i smaki, które czynią je smaczniejszymi. Byłoby wstydem obejść się bez świeżej diety, po prostu odmawiając gotowania psiego mięsa.
Na koniec wybór surowej lub gotowanej karmy musi być oceniany z uwzględnieniem specyfiki i potrzeb zwierzęcia oraz ograniczeń właściciela. Nie ma idealnego i uniwersalnego rozwiązania, jest rozwiązanie dostosowane do każdego zwierzęcia.
(1) https://academic.oup.com/jn/article/148/10/1564/5094772