Lizanie skóry: o czym mówimy?
Znane również jako ziarniniak lizawki, lizawkowe zapalenie skóry odnosi się do zmian skórnych spowodowanych kompulsywnym lizaniem kończyn. Obszary najczęściej dotknięte chorobą to grzbietowa strona kości nadgarstka, śródręcza, śródstopia i/lub stępu (z grubsza mówiąc, na poziomie „nadgarstka” psa), chociaż może to dotyczyć wszystkich dostępnych obszarów ciała.
Na zwierzęciu może znajdować się jedno lub więcej miejsc do lizania.
Jak wygląda wylizane zapalenie skóry?
Kiedy pies kompulsywnie się liże, na obszarze dotkniętym lizaniem tworzy się dobrze zaznaczona zmiana łysienia (pozbawiona włosów). Ta zmiana może owrzodzić i rozszerzyć się, a następnie stwardnieć w ziarniniak.
Ze względu na ciągłe lizanie często dochodzi do ropiejącego zapalenia skóry spowodowanego nadkażeniem bakteryjnym.
Jakie są możliwe przyczyny wylizywania skóry?
Dokładna przyczyna lizania skóry nie jest znana i może się różnić u poszczególnych osób.
Podejrzewa się jednak, że jest to spowodowane wieloma czynnikami, łączącymi czynniki fizyczne (alergie, infekcje, ukąszenia owadów, obecność kłoska, bóle stawów, skaleczenia) i psychologiczne (niepokój, strach, natręctwa nieporządek).
Nie bardzo wiedząc dlaczego, obserwujemy więcej wylizań u ras średnich i dużych, aw szczególności u dobermanów, labradorów, dogów niemieckich czy golden retrieverów.Obserwacje te sugerują, że mogą istnieć predyspozycje rasowe do tego zaburzenia. Należy jednak pamiętać, że u wszystkich psów, niezależnie od rasy, może rozwinąć się lizanie skóry.
Jak to naprawić?
Pierwszym krokiem będzie przerwanie cyklu samookaleczeń, stanów zapalnych i infekcji spowodowanych kompulsywnym lizaniem poprzez uniemożliwienie psu lizania lub gryzienia zranionych miejsc. W tym celu użyjemy opatrunku do zabezpieczenia rany lub kołnierzyka.
Następnie, aby wyleczyć ranę i ulżyć zwierzęciu, lekarz weterynarii może przepisać zwierzęciu antybiotyki w celu leczenia wtórnych infekcji skóry, a także miejscowe leczenie przeciwzapalne i przeciwświądowe.
Ale poza leczeniem objawowym pierwszego rzutu, identyfikacja podstawowej przyczyny wylizywania skóry będzie miała kluczowe znaczenie w określeniu leczenia, które zapewni Twojemu zwierzakowi najlepszą ulgę i zapobiegnie nawrotom.
Jeśli podstawowa przyczyna lizania skóry jest związana z lękiem lub nudą, pomocna będzie konsultacja behawioralna z lekarzem weterynarii behawioralnej, aby jasno zidentyfikować problem, który leży u źródła kompulsywnego lizania zwierzęcia. Lekarz będzie więc w stanie jak najlepiej doradzić w sprawie wdrożenia terapii behawioralnej, połączonej lub niezwiązanej z farmakoterapią pozwalającą złagodzić stany lękowe psa.