W czwartek, 29 października 2020 r., ujawniono treść badania przeprowadzonego przez międzynarodowy zespół naukowców, kierowany przez London Francis Crick Institute oraz uniwersytety w Oksfordzie i Wiedniu. Badania polegały na analizie psiego DNA ze szczątków kostnych z końca epoki lodowcowej:
„Duża różnorodność gatunków psów istniała już pod koniec ostatniej epoki lodowcowej, około 11 000 lat temu”. Wśród tej grupy badaczy genetyk Pontus Skoglund badał skamieniałe DNA 27 prehistorycznych psów pochodzących z tej epoki lodowcowej, „niektóre z nich żyły w Europie, na Bliskim Wschodzie i na Syberii”.
Wielkie odkrycie
W tym bardzo starożytnym czasie, na długo przed udomowieniem różnych gatunków zwierząt, istniało już co najmniej pięć odrębnych genetycznie linii psów. „Niektóre różnice, które widzisz dzisiaj na ulicach, powstały podczas ostatniej epoki lodowcowej”. I, Pontus Skoglund, podsumowując w ten sposób: „Pod koniec tego okresu psy były już szeroko rozproszone po całej półkuli północnej”.
Pies jest potomkiem wilka
Uznaje się, że „psy są potomkami wilków”, ale pozostaje dokładnie ustalić, kiedy ta mutacja miała miejsce. Wydaje się, że miało to miejsce tysiące lat temu, a nawet w okresie od 25 000 do 40 000 lat. To badanie będzie oczywiście częścią innej dużej i równie fascynującej debaty „ale potwierdza pogląd, że istnieje tylko jedno źródło ewolucji od wilka do psa.Dlatego wszystkie psy mają prawdopodobnie wspólne pochodzenie: starożytny i niewymarły gatunek wilka.
Anders Bergström, główny autor tego badania i badacz w Instytucie Francisa Cricka, mówi: „Ponad cztery do pięciu tysięcy lat temu wielka różnorodność psów zamieszkiwała Europę. Jednak pomimo ich niewiarygodnej różnorodności fizycznej, współczesne europejskie psy reprezentują tylko niewielki ułamek bogatej różnorodności, która istniała kiedyś. Próbki DNA fragmentów kości pozwalają poświadczyć, że „europejskie psy około 4000 lat temu bardzo się od siebie różniły, ale ta różnorodność została z czasem utracona. Chociaż dzisiejsze europejskie psy różnią się wielkością i kształtem, genetycznie pochodzą z podzbioru, którego różnorodność jest znacznie bardziej ograniczona niż wcześniej”.
Dochodzi do wniosku, że „Psy mogły ewoluować w taki sam sposób jak ludzie.Te ostatnie mają więcej kopii genu tworzącego enzym trawienny zwany amylazą ślinową niż np. szympansy. I podobnie, psy mają więcej kopii tego genu niż wilki, a trend ten nasilił się, gdy ich dieta przystosowała się do życia na wsi. „Zrozumienie historii psów pozwala nam zrozumieć nie tylko ich, ale i naszą”.
A także: Greger Larson, współautor tego badania i naukowiec z Uniwersytetu Oksfordzkiego kontynuuje, że „Naszymi najstarszymi i najwierniejszymi towarzyszami są psy. Analiza DNA prymitywnych psów odsłoni nam punkt wyjścia naszej wspólnej historii, a także pozwoli odkryć, kiedy i gdzie zaczęła się ta głęboka więź”.
Ron Pinhasi, współautor tego badania i badacz z Uniwersytetu Wiedeńskiego, deklaruje: „Analiza starożytnego DNA zrewolucjonizowała badania naszych własnych przodków i jest obecnie coraz częściej wykorzystywana do badania psów i innych zwierząt domowych.Badanie naszego najwierniejszego czworonożnego towarzysza pomaga nam lepiej zrozumieć historię ludzkości.”