Ryzyko pogryzienia nie zależy od rasy psa

Takie wnioski płyną z raportu ANSES, który może podważyć metody kategoryzowania psów według ras.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Nieuzasadniona zła reputacja

We Francji pitbulle, rottweilery lub tosa mają reputację szczególnie agresywnych i gryzących psów, więc podlegają prawu tak zwanych „niebezpiecznych” psów.

To rozporządzenie, które kategoryzuje psy według ich rasy, może wkrótce nie być już potrzebne, jeśli Ministerstwo Rolnictwa dobrze uwzględni wnioski z badania zleconego przez „ANSES, National Food, Environment and Agencja Bezpieczeństwa Pracy.

Raport wydany przez ANSES stwierdza, że „ryzyka ugryzienia nie można wiarygodnie opierać wyłącznie na rasie lub typie rasowym psa”, co jest odkryciem, o którym wielu psich wychowawców, hodowców i lekarzy weterynarii mówi od dawna .

Od czego zależy niebezpieczeństwo psa?

Opierając się na swojej wiedzy, ANSES podkreśla zatem, że sama rasa psa nie przewiduje jego agresywności.

Wciąż według ANSES agresywność psów zależy od wielu innych czynników, między innymi:

  • płeć, wiek i status reprodukcyjny zwierzęcia,
  • warunków rozwoju psa, aw szczególności zbyt wczesnego odsadzenia lub zbyt późnej socjalizacji z człowiekiem,
  • psychiczne i fizyczne zdrowie zwierzęcia.

W swoim raporcie ANSES ujawnia również, że agresywne zachowanie psa może być również uwarunkowane działaniami człowieka.

Tak więc właściciele, którzy nie zapewniają swoim psom warunków bytowych respektujących potrzeby, mogą przyczynić się do pojawienia się u nich zachowań agresywnych.Podobnie osoby, które nie są w stanie wykryć sygnałów dyskomfortu psa poprzedzających ugryzienie, są bardziej narażone na ugryzienie.

Na podstawie tych wniosków ANSES zaleca zatem, aby hodowcy i lekarze weterynarii uświadamiali właścicieli psów o czynnikach ryzyka pogryzień, kładli większy nacisk na znaczenie edukacji zwierzęcia i zwracali większą uwagę na spójność między potrzeb psa i oferowanych mu warunków życia. Zaleca również wzmocnienie stosowania oceny behawioralnej psa przez lekarzy weterynarii oraz ujednolicenie praktyk.

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!