Pies Majorero to autochtoniczna rasa psów z wyspy Fuerteventura w archipelagu Wysp Kanaryjskich, gdzie jest popularnie znana jako pies Bardino. Jest to rasa używana od ponad sześciu stuleci jako pies stróżujący i pasterski. Jednak dopiero pod koniec ubiegłego wieku Królewskie Towarzystwo Kynologiczne w Hiszpanii uznało ją za autochtoniczną rasę psa.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o charakterystyce psa Majorero, nie wahaj się i kontynuuj czytanie tej karty rasy od PlanèteAnimal, w której wszystko Ci o niej opowiemy!
Miłego czytania!
Pochodzenie
- Europa
- Hiszpania
Cechy fizyczne
- Rustykalny
- Umięśniony
Rozmiar
- Duży
Wysokość
- 45-55
Dorosła waga
- 25-45
Oczekiwana długość życia
- 12-14
Zalecana aktywność fizyczna
- Wysoki
Postać
- Silny
- Bardzo lojalny
- Aktywny
- Dominujący
Idealny dla
- Dom
- Spacerowanie
- Pasterz
- Strażnik
Rekomendacje
- Uprząż
Zalecany klimat
- Hot
Rodzaj włosów
- Średni
- Duży
Pochodzenie psa Majorero lub Bardino
Pies Majorero, popularnie zwany psem bardino, pochodzi z wyspy Fuerteventura. Konkretnie, to kastylijscy zdobywcy w XV wieku sprowadzili na wyspę pierwsze psy rasy bardin. Od tego czasu stał się niezbędnym psem dla rolników i chłopów z Fuerteventury, którzy używali go do pewnych codziennych zadań. Jego zdolność do walki spowodowała, że został skrzyżowany z psami drapieżnymi używanymi w walce na Wyspach Kanaryjskich, dając początek obecnemu mastifowi kanaryjskiemu.
Chociaż jest to pies tradycyjnie używany na Fuerteventurze jako pies pasterski i stróżujący, to dopiero w 1979 roku odbyła się pierwsza wystawa monograficzna psa Majorero. Dla wyjaśnienia należy wspomnieć, że pokazy monograficzne to pokazy skierowane do konkretnej rasy, w których mogą brać udział tylko psy rasowe.
Ta monograficzna wystawa zapoczątkowała proces uznawania tej rasy przez Hiszpańskie Królewskie Towarzystwo Kynologiczne, ale dopiero w 1994 roku pies Majorero został ostatecznie uznany za rasę rodzimą.
Upadek sektora pierwotnego i wprowadzenie obcych ras psów doprowadziło do głębokiego upadku tej rasy, który doprowadził ją na skraj wyginięcia. Jednak dzięki powstaniu stowarzyszeń na rzecz ochrony psa majorero, zrzeszających hodowców i pasjonatów rasy, przetrwanie tej rasy kanaryjskiej zostało zagwarantowane.
Charakterystyka psa Majorero lub Bardino
Majorero to rasa średnich i dużych psów. Samce ważą od 30 do 45 kg i mają około 56 cm wzrostu w kłębie, podczas gdy samice ważą od 25 do 35 kg i mają około 54 cm wzrostu.
Jest to pies mocny i zwarty, z lekko wznoszącą się linią grzbietu w kierunku zadu. Ma energiczny i szybki chód i jest w stanie dostosować swój chód i krok do nierówności i nierówności różnych terenów wulkanicznych. Wyróżnia go szczególny sposób siedzenia.
Oto główne cechy wzorca rasy psów Majorero.
- Charakteryzuje się szeroką, muskularną i mocną szyją oraz stosunkowo małą głową w porównaniu z resztą ciała. Ma potężny mocny chwyt i niszczycielskie ugryzienie.
- Jego okolica twarzy ma stop (zagłębienie nosowo-czołowe), które nie jest bardzo zaznaczone. Jego oczy są raczej małe, a ich kolor waha się od bursztynowego do czarnego. Ma raczej ciemne obwódki powiek i ust.
- Jego uszy są wysoko wstawione. Charakteryzują się podwójną fałdą, która uniemożliwia utrzymanie ich w pozycji pionowej.
- Jego potężna i mocno umięśniona szyja kończy się szeroką i głęboką klatką piersiową. Jego plecy są również mocno umięśnione, a brzuch nie jest wiotki, ale lekko podciągnięty.
- Jego ogon jest wysoko osadzony iw stanie spoczynku sięga stawu skokowego.
- Jego kończyny są silne. Jego tylne kończyny są charakterystycznie nieco wyższe niż przednie.
Majorero Dog Colors
Sierść Majorero jest średniej długości, mocna, ale miękka i błyszcząca. W dolnej części ogona i na tylnej części uda włos jest nieco dłuższy niż na reszcie ciała.
Włos jest zawsze pręgowany, z odcieniami zielonkawymi, żółtawymi, beżowymi, szarymi i czarnymi. Pręgowane paski mogą być mniej lub bardziej widoczne w zależności od koloru bazowego.Zwykle mają ciemną maskę i mogą mieć białe łaty lub obszary na szyi, klatce piersiowej, głowie lub końcu ogona.
Postać Majorero lub Bardino
Pies majorero wyróżnia się lojalnością i wiernością swoim opiekunom i ogólnie wszystkim członkom rodziny. Jednak ma tendencję do utrzymywania dystansu od obcych.
Majorero jest psem bardzo terytorialnym, odważnym i zaciekłym obrońcą powierzonych mu zadań. Jest ceniony za pracę jako pies pasterski, ponieważ dobrze radzi sobie z bydłem. Jest również bardzo popularny jako pies stróżujący i obronny, ponieważ nie będąc zaciekłym, potrafi działać odważnie i zaciekle, gdy nadejdzie czas.
Czy pies bardino jest niebezpieczny?
Żaden pies nie rodzi się niebezpieczny. W grę wchodzi wykształcenie i doświadczenia, dlatego jeśli nie jest odpowiednio wychowany, nie wolno nam zapominać, że ze względu na swoje cechy fizyczne pies Majorero ma niezwykle silny kęs.
Zaopiekuj się psem Majorero lub Bardino
Jeśli chodzi o pielęgnację psa Bardino, należy wziąć pod uwagę kilka aspektów:
- Dieta: Jak każda inna rasa, Majoreros potrzebują zbilansowanej diety, odpowiedniej dla ich wieku i poziomu aktywności. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę poziom wydatku fizycznego zwierzęcia (w zależności od tego, czy jest to pies pasterski, stróżujący, pies do towarzystwa itp.), aby móc dostosować jego rację pokarmową do jego poziomu aktywności.
- Ćwiczenie: Majoreros, podobnie jak inne psy pasterskie, potrzebują dużej ilości ćwiczeń fizycznych. Są to psy przystosowane do życia na wsi, które lubią biegać i bawić się swobodnie w bezpiecznym i przestronnym otoczeniu. Potrzebują otwartej przestrzeni do wypoczynku i zabawy, więc adopcja nie jest wskazana, jeśli mieszkasz w małym mieszkaniu.
- Pielęgnacja: Sierść psa Majorero nie jest trudna w utrzymaniu, ale aby była lśniąca, należy ją czesać raz lub dwa razy w tygodniu.
- Wzbogacanie środowiska: jeśli mieszkają na wsi, znajdują w przyrodzie wszystkie bodźce potrzebne do zachowania zdrowia i szczęścia. Jeśli jednak mieszkają w mieszkaniu lub domu, to mimo, że lubią długie spacery, ważne będzie zapewnienie im odpowiedniego wzbogacenia środowiska i spędzania z nimi czasu na zabawach. Będą potrzebować różnorodnych zabawek, gier wywiadowczych i wąchania itp.
Edukacja Majorero lub Bardino
Jak wyjaśniliśmy powyżej, majoreros to psy bardzo terytorialne. Dlatego szczególnie ważne jest, aby zadbać o dobrą socjalizację tego psa od najmłodszych lat. Podobnie istotne jest, aby wybierać przyjazne dla zwierząt techniki edukacji i szkolenia, oparte na pozytywnym wzmocnieniu i bezwzględnie unikać kar i krzyków. Jeśli adoptowałeś szczeniaka majorero, w naszym artykule Jak wytresować szczeniaka!
Jeśli uważasz, że nie masz wystarczającej wiedzy na temat szkolenia, zalecamy kontakt z treserem psów, który udzieli Ci odpowiednich wskazówek. Będzie to najlepszy sposób na osiągnięcie odpowiedniego i przyjemnego współżycia dla wszystkich członków rodziny.
Zdrowie majorero lub bardino
Majorero to bardzo mocne i odporne psy, które mają wysoką tolerancję na upały, a nawet brak wody. Nie oznacza to jednak, że nie należy zapewniać im wody lub cienia, po prostu są one szczególnie odporne na przeciwności losu ze względu na swoje pochodzenie.
Chociaż rasa ta nie jest szczególnie predysponowana do żadnej konkretnej patologii, Bardiny nie są wolne od zachorowań. Dlatego tak ważne jest przestrzeganie harmonogramu szczepień i odrobaczania ustalonego przez lekarza weterynarii oraz regularne kontrole weterynaryjne, aby zapewnić mu zawsze dobry stan zdrowia.
Zapewniając pełną opiekę, jakiej potrzebuje pies Majorero, oczekiwana długość życia rasy wynosi od 12 do 14 lat.
Gdzie zaadoptować Majorero lub Bardino?
Jak już wspomnieliśmy, pies majorero pochodzi z wyspy Fuerteventura, gdzie znajduje się największe skupisko tej rasy. Jego obecność w pozostałej części Europy jest rzadka, dlatego zalecamy, aby jeśli chcesz adoptować majorero, zapytaj stowarzyszenia w pobliżu, czy nie mają okazu do adopcji.
Inną opcją jest skonsultowanie się ze stowarzyszeniami odpowiedzialnymi za ochronę psa majorero, ponieważ jednym z ich obszarów działalności jest sprzedaż szczeniąt, aby zapewnić utrzymanie i przetrwanie rasy.
Przypominamy jednak, że najważniejsze przy przyjmowaniu nowego członka do rodziny nie jest to, aby spełniał jakiekolwiek normy rasowe, ale to, abyś mógł go powitać w swoim domu i dostosować do jego potrzeb i stylu życia.
Zdjęcia Majorero lub Bardino
