Urugwajska rasa Cimarron, której korzenie sięgają rozległych pampasów, jest niezwykle potężna. To pies, który naprawdę przeżył, z długą i trudną historią do opowiedzenia. Dlatego zamierzamy rozwikłać wszystkie tajniki tej ciekawej rasy i wyjaśnić, skąd się wzięła, jak wygląda, jak to jest mieć ją w domu, czego potrzebuje i jakie są jej najważniejsze problemy zdrowotne.
Chcesz poznać wszystkie cechy urugwajskiego cimarrona? W PlanèteAnimal powiemy Ci wszystko, co musisz o tym wiedzieć!
Miłego czytania!
Pochodzenie
- Ameryka
- Urugwaj
Nomenklatura FCI
- Grupa II
Cechy fizyczne
- Rustykalny
- Umięśniony
- Proporcjonalne
Rozmiar
- Średnia
Wysokość
- 45-55
Dorosła waga
- 25-45
Oczekiwana długość życia
- 10-12
Zalecana aktywność fizyczna
- Wysoki
Postać
- Zrównoważony
- Silny
- Aktywny
- Dominujący
Idealny dla
- Dom
- Spacerowanie
- Pasterz
- Strażnik
- Sport
Rekomendacje
- Uprząż
Zalecany klimat
- Umiarkowany
Rodzaj włosów
- Krótki
- Gładkie
Pochodzenie urugwajskiego Cimarron
Urugwajski Cimarron to pies, którego pochodzenie jest niepewne. Wiadomo jedynie, że mógł to być bezpośredni potomek psów, które przybyły na terytorium Urugwaju w towarzystwie europejskich zdobywców. Podejrzewa się, że obecny urugwajski Cimarron jest wynikiem doboru naturalnego, ponieważ psy osadników, które zostały porzucone lub uciekły, musiały przetrwać w nowym i nieznanym środowisku, a przeżyły tylko najsilniejsze.
Jednak ich walka o przetrwanie na tym się nie kończy. Ze względu na obfitość pożywienia na terenach, na których zaczęły się rozmnażać, rozpoczęły się ataki stad urugwajskiego cimarrona na stada, a nawet wędrowne karawany. W rezultacie niektórych ścigano i zabijano, a tysiące cimarronów zginęło. Jednak niektórzy miejscowi dostrzegli zalety tej rasy i postanowili ją udomowić, aby włączyć ją do swojego codziennego życia. Dzięki temu i ciężkiej pracy fanów tych psów rasa jest taka, jaką znamy dzisiaj.
W 1989 roku uzyskano pierwsze oficjalne uznanie rasy urugwajskiej Cimarron, a jej wzorzec opracował Kennel Club Uruguayo (KCU). W przypadku Fédération Cynologique Internationale wzorzec pojawił się w 2017 roku.
Charakterystyka urugwajskiego cimarrona
W urugwajskim Cimarronie istnieje ogromna zmienność między różnymi okazami, ale ogólnie rzecz biorąc, okazy są średniej lub dużej wielkości.Zazwyczaj dorosły samiec waży około 38 do 45 kilogramów i ma od 58 do 61 centymetrów w kłębie, podczas gdy dorosła samica waży od 33 do 40 kilogramów i ma wysokość w kłębie od 55 do 58 centymetrów. Ich oczekiwana długość życia wynosi od 10 do 13 lat.
Urugwajski pies Cimarron jest w typie molosa. Jest to więc pies silny, krzepki i obdarzony potężną muskulaturą, co nadaje mu bardzo atletyczny wygląd. Jest zwinnym psem o doskonałej równowadze. Jego nogi są proste i dobrze umięśnione, a ogon gruby, średnio osadzony i nisko osadzony.
" Pysk urugwajskiego cimarrona jest szeroki i nieco krótszy niż czaszka, jego nos jest czarny lub tego samego koloru co sierść, ale w każdym razie jest dość szeroki. Migdałowe oczy są średniej wielkości, przenikliwe i zwykle ciemne. Uszy, również średniej wielkości, są umiarkowanie osadzone, trójkątnego kształtu i opadają na boki głowy.W przeszłości uszy cimarrona urugwajskiego były obcinane, ale na szczęście praktyka ta jest obecnie nielegalna w większości krajów Aby uzyskać więcej informacji o tym, dlaczego uszy cimarrona urugwajskiego lub innego psa nie powinny być przycinane, nie przegap tego artykułu: Dlaczego źle jest obcinaj ogony i uszy psom."
Sierść tego psa jest krótka, gęsta i gładka, z bardziej jedwabistym, gęstszym podszerstkiem niż pierwsza warstwa.
Kolory urugwajskiego Cimarron
Oficjalne kolory urugwajskiego cimarrona to gniady i pręgowany we wszystkich odmianach, w tym pręgowany niebieski i gniady niebieski. Może mieć maskę lub nie. Białe znaczenia są akceptowane pod warunkiem, że są zlokalizowane na gardle, dolnej szczęce, brzuchu, klatce piersiowej lub nogach, ale nigdy nie sięgają stawu nadgarstkowego.
Urugwajski szczeniak cimarron
Cimarronowie od najmłodszych lat wykazują swój silny charakter i nieustępliwość. Są to psy, które jeśli nie są wychowywane od urodzenia, często mają problemy socjalizacyjne, zwłaszcza z innymi zwierzętami, w stosunku do których są terytorialne i agresywne.
Postać urugwajskiego cimarrona
Cimarron z Urugwaju to pies o zrównoważonym i bardzo towarzyskim charakterze, jeśli został odpowiednio zsocjalizowany, ale przede wszystkim wyróżnia się dużym bezpieczeństwem i odwagą. Jest wytrwałym psem, który nigdy się nie poddaje, nie spocznie, dopóki nie osiągnie swoich celów, przez co czasami trudno go okiełznać. Jest psem o bardzo dużym charakterze.
To nie jest rasa odpowiednia dla tych, którzy nie są przyzwyczajeni do posiadania psa, ponieważ aby ją wychować trzeba być cierpliwym i konsekwentnym.
Cimarron urugwajski najlepiej sprawdza się na dużych, otwartych przestrzeniach, ale jest wiele okazów, które bez problemu żyją w mieszkaniach, ponieważ są odpowiednio stymulowane.Jeśli chodzi o jego relacje z innymi zwierzętami, czasami może być agresywny w stosunku do innych psów, ponieważ tradycyjnie był psem stróżującym i myśliwskim. Może współistnieć z dziećmi, jeśli jest odpowiednio wyszkolony.
W trosce o urugwajskiego cimarrona
Jednym z najważniejszych warunków prawidłowej pielęgnacji cimarrona jest ruch (45-60 minut intensywnej aktywności fizycznej dziennie). Spacer to za mało, bo musi biegać i ćwiczyć, żeby zachować zdrowie i spokój. Możesz zmusić go do uprawiania sportów takich jak Agility czy jogging.
Co do reszty, warto wiedzieć, że cimarron urugwajski nie wymaga wiele uwagi i wystarczy zapewnić mu zbilansowaną dietę dostosowaną do jego potrzeb żywieniowych, dobre nawodnienie i uwagę. Jego sierść nie wymaga regularnego szczotkowania, przynajmniej dwa razy w tygodniu, w celu usunięcia brudu i martwej sierści.Zalecane jest przycinanie pazurów.
Dla jego diety możesz zdecydować się na naturalną karmę dla psów o właściwościach cimarronu urugwajskiego lub zastosować dietę BARF.
Edukacja urugwajskiego Cimarrona
Jeżeli chcemy wychować cimarrona urugwajskiego, to zadanie nie będzie łatwe, bo ta rasa jest trudna w tresurze. Jest raczej niezależnym i upartym psem.
Właśnie ze względu na te cechy konieczne jest posiadanie pewnej wiedzy na temat szkolenia psów. Dlatego nie jest to rasa odpowiednia dla początkujących. Podczas hodowli i szkolenia urugwajskiego cimarrona kluczowa jest konsekwencja i pozytywne wzmocnienie. Należy również pamiętać o odpowiedniej socjalizacji szczeniaka, aby nauczył się właściwych zachowań w stosunku do innych psów, zwierząt i ludzi. Jeśli zrobisz to wszystko, będziesz mieć bardzo towarzyskiego psa. W przypadku adopcji dorosłego cimarrona, który ma problemy związane z brakiem socjalizacji, zalecamy konsultację z treserem psów lub etologiem.
Ogólnie rzecz biorąc, obszarami, które wymagają największej uwagi w przypadku cimarrona urugwajskiego są agresja, zaborczość, terytorialność i socjalizacja.
Zdrowie urugwajskiego Cimarron
Generalnie biorąc pod uwagę pochodzenie rasy, która pierwotnie była całkowicie dzika, jest to pies cieszący się doskonałym zdrowiem. Nie jest jednak odporny na choroby. Może cierpieć np. na niedoczynność tarczycy, która wpływa na funkcjonowanie tarczycy, co skutkuje niedoborem produkcji hormonu tarczycy, niezbędnego do prawidłowego metabolizmu. Objawy niedoczynności tarczycy u psów obejmują zmęczenie, niewyjaśniony przyrost masy ciała, infekcje i ścieńczenie skóry.
Regularne kontrole weterynaryjne są niezbędne, aby dowiedzieć się, czy Twój pies cierpi na tę chorobę i inne, ponieważ większość można wykryć za pomocą podstawowych testów, takich jak badania krwi lub rutynowe badania.
Inne godne uwagi stany obejmują otyłość, dysplazję stawu łokciowego lub biodrowego oraz skręt żołądka. Dlatego ważne jest, aby dobrze je karmić, ćwiczyć i oczywiście regularnie zabierać do lekarza weterynarii.
Jak zaadoptować urugwajskiego cimarrona?
Adopcja zwierzęcia powinna być zawsze przemyślaną decyzją, ale tym bardziej w przypadku cimarrona urugwajskiego. Ze względu na jego szczególne cechy, takie jak konieczność codziennej aktywności fizycznej i bardzo wyraźny charakter, należy zdawać sobie sprawę z obciążenia pracą, jakie ono reprezentuje.
Ogólnie rzecz biorąc, zwłaszcza w ich ojczystym kraju, znalezienie urugwajskiego cimarrona do adopcji jest stosunkowo łatwe, ale jego wykształcenie już nie. Trzeba więc bardzo uważać iw przypadku braku wiedzy szkoleniowej być gotowym na skorzystanie z profesjonalnej pomocy.Ten ostatni punkt jest bardzo ważny, aby upewnić się, że Twój pies nie będzie agresywny ani destrukcyjny.
Zdjęcia urugwajskiego cimarrona
