Gołąb skalny (Columba livia), znany również jako gołąb zwyczajny, jest przodkiem gołębia domowego. Gatunek ten ma znaczną różnorodność ras, z których uzyskano różne ubarwienia, kombinacje i formy upierzenia, co czyni je wyjątkowymi i pięknymi zwierzętami. Innym aspektem związanym z tym zwierzęciem jest jego szerokie rozpowszechnienie, ponieważ oprócz tego, że pochodzi z kilku krajów, zostało wprowadzone do wielu innych.
Kontynuuj czytanie tej karty rasy od PlanèteAnimale i poznaj wszystkie cechy gołębicy skalnej.
Pochodzenie
- Afryka
- Asia
- Europa
Charakterystyka gołębia skalnego
Gołąb skalny jest najbardziej znanym ze wszystkich gołębi ze względu na jego szerokie rozpowszechnienie. Jego główne cechy fizyczne są następujące:
- Generalnie ma średnie wymiary, wahające się od 31 do 34 cm długości przy rozpiętości skrzydeł oscylującej między 63 a 70 cm.
- Jego średnia waga to około 360 g.
- Jego głowa jest mała, a ciało stosunkowo zaokrąglone.
- Typowy kolor gołębia skalnego to połączenie szarości z czernią, zielenią i innymi odcieniami. Głowa, szyja i pierś są ciemnoszare. Szyja i klatka piersiowa są mieszanką odcieni zielonkawych i czerwonawych lub fioletowych, na skrzydłach znajdują się dwa czarne pasy, okolice brzucha i skrzydła są jasnoszare, aw niektórych przypadkach na ogonie znajduje się niebieskawy pasek.
- Tęczówka oka jest pomarańczowa lub czerwonawa, z jaśniejszym pierścieniem w kierunku środka.
- Dziób jest ciemnoszary lub czarny z charakterystyczną białawą wypukłością.
- Kolor nóg jest czerwonawy.
- Samice i samce są prawie identyczne, tylko zielonkawe i czerwonawo-fioletowe opalizujące kark i klatka piersiowa są mniej intensywne u samic. Samce są również zwykle większe, z bardziej wydatną klatką piersiową i charakterystyczną pionową linią na brzuchu.
Siedlisko gołębia skalnego
Pochodzący z Azji Południowo-Zachodniej, Afryki Północnej i Europy gołąb skalny został wprowadzony do wielu krajów na całym świecie po udomowieniu. Światowa populacja gołębia skalnego jest tak duża, że szacuje się ją na ponad 260 000 000 osobników. Szacuje się, że w samej Europie żyje od 22 100 000 do 45 200 000 osób dorosłych.
Siedlisko gołębia skalnego powiększyło się z czasem i obecnie składa się z kilku obszarów. Z jednej strony rozwija się w szczelinach skalnych klifów przylegających do morza, występuje również na obszarach uprawnych, w regionach z roślinnością krzewiastą i na terenach wiejskich, gdzie znajdują się stare gospodarstwa rolne. Unika ekosystemów z wysoką, liściastą roślinnością.
Ale jak wspomnieliśmy, został wprowadzony globalnie, więc jest to bardzo pospolite zwierzę w miastach, obecne na niezliczonych budynkach wszelkiego rodzaju, co w wielu przypadkach powoduje pewne problemy z powodu gromadzenia się odchodów i piór , biorąc pod uwagę, że może przenosić różne patogeny atakujące ludzi i zwierzęta domowe.
Nawyki gołębi skalnych
Gołąb skalny ma dzienne nawyki. W nocy zwykle gnieździ się w schronieniu.W godzinach swojej aktywności zazwyczaj porusza się w regularnym locie. Na ziemi chodzi, a nawet biega z typowym kołysaniem głową, która porusza się w przód iw tył. Gdy temperatury są bardzo wysokie, często szuka schronienia.
Często obserwuje się gołębia pospolitego w grupach, latającego lub żerującego, ale zwykle nie wchodzi on w interakcje z innymi osobnikami tego gatunku. Na terenach miejskich są powszechnie obserwowane w niektórych miejscach uczęszczanych przez ludzi, co świadczy o ich braku nieśmiałości.
Ten gatunek gołębia emituje odgłosy, aby się komunikować. Kiedy wyczuje niebezpieczeństwo, macha skrzydłami tuż przed startem, wydając charakterystyczny dźwięk, który ostrzega inne gołębie.
Reprodukcja Rock Dove
Jest to monogamiczny gatunek gołębia, więc tworzy trwałe pary, które uważa się za trwałe. Dowiedz się, jakie są zwierzęta monogamiczne w tym innym artykule.Rozmnażanie może odbywać się o każdej porze roku, na co samiec wykonuje pokaz zalotów, który polega na gonieniu samicy i wykonywaniu określonych ruchów, aż dosiada jej na krótki czas.
Samiec buduje gniazdo. Gotowa samica złoży średnio 2 jaja, które będą wysiadywane przez oboje rodziców, którzy wspólnie uczestniczą w całym procesie łącznie z opieką i karmieniem piskląt. Średni okres inkubacji wynosi 18 dni, po których następuje wyklucie.
Gołąb skalny osiąga dojrzałość płciową około 5 miesięcy po urodzeniu, co występuje zarówno u samców, jak iu samic. Jego długość życia jest bardzo różna, ponieważ na wolności ma około 6 lat, podczas gdy w niewoli może dożyć 35 lat.
karmienie gołębi rockowych
Chociaż tak naprawdę są wszystkożercami, preferują dietę roślinożerną.Zjadają więc głównie różnego rodzaju nasiona, takie jak kukurydza, ale także owies, wiśnie, jęczmień, wiąz i trująca hydra. Mogą w końcu zjadać pająki, owady i robaki. Jednak jako gatunek, który znacznie ewoluował wraz z ludźmi, przystosowali się do pożywienia, które otrzymują ze skrawków lub odpadów, które po sobie zostawiamy. Dlatego często spożywają duże ilości jedzenia, które ludzie wyrzucają. Pewien zwyczaj wykształcił się również w niektórych miejscach spotkań towarzyskich, takich jak parki czy skwery, gdzie zwierzęta te są karmione prażoną kukurydzą lub twardym chlebem.
Gołębie skalne zwykle żerują wcześnie rano i wieczorem, co zwykle odbywa się w grupach. Rzeczywiście, w niektórych miejscach, które sprzyjają ich obecności, tworzą duże kongregacje do wyżywienia.
" Dowiedz się więcej o ich diecie w innym artykule: Co jedzą gołębie."
Stan zachowania gołębia skalnego
" Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznała gołębicę skalną za najmniejszą troskę, ze spadkiem populacji. Jednak jego dystrybucja jest tak szeroka, że nie zbliża się do progów podatności."
Szczególną cechą tego gatunku jest to, że forma dzika krzyżowała się na szeroką skalę z formą udomowioną, ponieważ z biegiem czasu granice geograficzne między nimi nałożyły się. Z powodu tych krzyżowań zakłada się, że dzika populacja spada. Od 2019 r. nie jest znany żaden program ochrony tego gatunku.
Ważne jest, aby pamiętać, że chociaż wiele osób decyduje się dzielić życie z gołębiem skalnym lub jakąkolwiek inną rasą, są to zwierzęta, które muszą latać i swobodnie się poruszać. Trzymanie ich w klatce wcale nie jest pozytywne i nie respektuje wolności w zakresie dobrostanu zwierząt.Jeśli znajdziemy rannego gołębia pospolitego na ulicy, możemy mu pomóc, ale po wyleczeniu, jeśli to możliwe, wskazane jest wypuszczenie go na wolność.
Zdjęcia gołębia skalnego lub gołębia pospolitego
