Lis polarny: charakterystyka i zdjęcia

Lis polarny: dowiedz się, jakie jest to zwierzę, jakie ma cechy fizyczne, charakter, zachowanie itp. Lis polarny (Vulpes lagopus lub Alopex lagopus), znany również jako...

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!

Lis polarny (Vulpes lagopus lub Alopex lagopus), znany również jako lis polarny, to gatunek małego lisa, który wyróżnia się pięknym, nieskazitelnie białym futrem. Ale poza swoim wyglądem, te kły wyróżniają się jako jeden z niewielu gatunków zdolnych do polowania i przetrwania w zamarzniętej tundrze Ameryki Północnej i Eurazji.

Dowiedz się więcej o gatunkach lisów dzięki PlanèteAnimal, zaczynając od lisa polarnego, opowiemy Ci o jego pochodzeniu, diecie czy sposobie rozmnażania, miłej lektury!

Pochodzenie

  • Ameryka
  • Asia
  • Europa
  • Kanada
  • Grenlandia
  • Islandia
  • Rosja

Pochodzenie lisa polarnego

Lis polarny to mały pies należący do rodzaju Vupes, który obejmuje prawdziwe lisy pochodzące z półkuli północnej (takie jak lis rudy i lis szary). W szczególności jest to jedyny gatunek lisa, który jest częścią fauny arktycznej tundry. Jego środowisko rozciąga się od regionów polarnych Eurazji i Ameryki Północnej, od Kanady po Syberię, a także obejmuje wyspy arktyczne, takie jak Grenlandia, Islandia i Wyspy Beringa.

Pomimo niewielkich rozmiarów lisy polarne są bardzo odpornymi zwierzętami, które są w stanie wytrzymać surowe zimy panujące w regionach, w których temperatura może spaść do -50 stopni. Obecnie rozpoznawane są 4 podgatunki lisa polarnego:

  • Alopex lagopus foragorapusis
  • Alopex lagopus fuliginosus
  • Alopex lagopus beringensis
  • Alopex lagopus pribilofensis

Wygląd i anatomia lisa polarnego

Organizm lisów polarnych pozwala im przetrwać w ekstremalnym środowisku, takim jak Biegun Północny. Ich zwarte ciało, gruba skóra i gęsta sierść pomagają im zatrzymywać ciepło i izolować się od klimatycznych przeciwności środowiska. W wieku dorosłym lisy polarne mierzą od 35 do 55 cm, przy średniej wadze od 1,5 do 2,9 kg w przypadku samic i od 3,2 do 9,4 kg w przypadku samców.

Wraz z nadejściem zimy lis polarny przyjmuje swoje spektakularne zimowe futro, bardzo obszerne, długie i całkowicie białe. To futro pozwala lisowi polarnemu łatwo zakamuflować się między obfitym śniegiem, który pokrywa krajobrazy arktycznej tundry podczas najzimniejszej pory roku.Ale w najgorętszych porach roku futro lisa polarnego jest mniej gęste i krótsze, aby wytrzymać wyższe temperatury, a jego kolory są bardziej szare, a nawet brązowe. Ten proces linienia jest niezbędny, aby gatunek ten mógł przystosować się do ekstremalnych zmian klimatycznych, przez które przechodzą strefy polarne.

Długi i obszerny ogon lisów polarnych jest również ważnym aspektem ich anatomii. Oprócz pomagania im w utrzymaniu równowagi, pozwala im zachować ciepło podczas zimy.

Aby podsumować najbardziej charakterystyczne cechy fizyczne lisa polarnego, musimy wspomnieć o jego wydłużonym pysku, który pozwala mu cieszyć się bardzo rozwiniętym węchem, jego zawsze czujnymi spiczastymi uszami i ciemnymi oczami, niezbędnymi dla jego potężna wizja, która pozwala im polować bez zbytniej ilości światła.

Zachowanie lisa polarnego

Lisy polarne to energiczne zwierzęta, które są aktywne przez cały rok. Chociaż ich metabolizm staje się nieco wolniejszy zimą, aby oszczędzać energię i zatrzymywać ciepło, lisy polarne nie zapadają w sen zimowy i są nadal aktywne podczas chłodniejszych miesięcy w roku. Są zwierzętami nocnymi, ponieważ wychodzą na polowanie w spokojniejszych czasach arktycznej tundry.

Jeśli chodzi o dietę, lis polarny jest oportunistycznym zwierzęciem mięsożernym, które może żywić się zarówno zdobyczą, na którą poluje, jak i padliną pozostawioną przez niedźwiedzie polarne. W przypadku braku wystarczającej ilości pożywienia lisy polarne mogą migrować na inne obszary.

Lisy polarne często podążają śladami niedźwiedzi polarnych, aby cieszyć się ich szczątkami. Są jednak inteligentnymi i dyskretnymi łowcami, którzy potrafią łapać ptaki i ssaki, a ich główną ofiarą są lemingi.

Reprodukcja lisa polarnego

Chociaż lis polarny jest bardzo towarzyski, jest samotnym zwierzęciem, które żyje samotnie i migruje samotnie w swoim środowisku. Pary tworzą się w okresach lęgowych, które mogą występować przez większą część roku, z wyjątkiem lipca i sierpnia. Ponadto lis polarny jest zwierzęciem monogamicznym i wiernym swojemu partnerowi, którego znajdzie, gdy tylko zbliża się okres godowy, aż do śmierci jednego z dwojga. W niektórych przypadkach może minąć kilka lat, zanim lis arktyczny połączy się w pary z innym osobnikiem po śmierci swojego zwykłego partnera.

Jak większość ssaków, lisy polarne są żyworodne, co oznacza, że zapłodnienie i rozwój młodych następuje w łonie matki. Po kryciu samice przeżywają okres ciąży trwający 50–55 dni, po którym zwykle rodzą obfite mioty, ze względu na wysoką śmiertelność piskląt związaną z warunkami klimatycznymi ich środowiska.

Przy każdym wylęgu rodzi się zwykle co najmniej 6-12 lisów, choć zdarzają się mioty liczące ponad 20 lisów. Ich rozwój jest dość szybki, a młode mogą zacząć uniezależniać się od rodziców już od ósmego miesiąca życia życie. Większość lisów polarnych osiąga dojrzałość płciową w dziesiątym miesiącu życia, chociaż dokładna data różni się w zależności od osobnika.

Stan zachowania lisa polarnego

" Lis polarny jest obecnie wymieniony jako gatunek najmniejszej troski na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych IUCN (Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody)."

" Jego stan zachowania jest w dużej mierze spowodowany dużą zdolnością do przystosowania się do ludzkich nawyków. Lisy polarne zostały powszechnie przyjęte jako zwierzęta domowe przez ludzi mieszkających w pobliżu obszarów arktycznych. Co więcej, nie tylko nie zaleca się trzymania lisa jako zwierzęcia domowego, ponieważ jest to dzikie zwierzę, które łatwo ulega stresowi i może przenosić niektóre choroby odzwierzęce na ludzi, ale ta praktyka jest zabroniona w większości krajów."

" Prawdą jest również to, że lisy polarne mają niewiele drapieżników w swoim naturalnym środowisku, ponieważ niedźwiedzie polarne zazwyczaj je ignorują, a wilki i sowy są ich głównym naturalnym zagrożeniem. Ponadto należy wspomnieć, że polowania na lisy polarne zmniejszyły się w ostatnich latach, zarówno ze względu na zmiany w stylu życia populacji, jak i kampanie uświadamiające na temat ich znaczenia dla ekosystemów. "

Zdjęcia lisa polarnego

Pomóż w opracowaniu witryny, udostępniając artykuł znajomym!