Lis argentyński (Lycalopex griseus lub Pseudalopex griseus) to gatunek lisa pochodzącego z Ameryki Południowej, którego populacja koncentruje się głównie na obszarach w pobliżu Andów. Te kły wyróżniają się dużymi rozmiarami w porównaniu z innymi gatunkami lisów, a także szarawą sierścią.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym charakterystycznym patagońskim zwierzęciu, czytaj dalej tę stronę AnimalPlanet, aby poznać pochodzenie, siedlisko, sposób rozmnażania i stan ochrony lisa argentyńskiego szarego.
Pochodzenie
- Ameryka
- Argentyna
- Boliwia
- Chile
- Peru
- Urugwaj
Pochodzenie argentyńskiego szarego lisa
Lis argentyński z południowego regionu Ameryki Południowej, występujący po obu stronach Andów, między Argentyną i Chile, do centralnego regionu Południowego Stożka Ameryki Południowej, między Boliwią a Urugwajem. Niektóre okazy można zobaczyć również w Peru. W Argentynie gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony, szczególnie skoncentrowany na półpustynnych obszarach środkowej części kraju (regiony Patagonii). Jest również widoczny w południowej Patagonii, rozciągając się do prowincji Ziemi Ognistej.
" Po chilijskiej stronie Andów żyją głównie na obszarach wiejskich w centrum i na południu kraju, od wybrzeża Pacyfiku po Kordyliery.Argentyńskie lisy szare są tak reprezentatywne i powszechne na tym obszarze, że ich chilijski przydomek Chillas nadał nazwę miastu Chillán. W Chile argentyńskie lisy szare przystosowały się lepiej i żyją w pobliżu obszarów miejskich, a polowanie pozostaje wielkim zagrożeniem dla ich przetrwania."
" Lis argentyński został po raz pierwszy opisany w 1857 roku podczas badań angielskiego przyrodnika, zoologa i botanika Jonha Edwarda Graya. Ponieważ te psowate przypominają prawdziwe lisy ze Starego Świata, zwłaszcza lisa rudego, Gray pierwotnie nazwał je Vulpes griseus. Kilka lat później argentyński lis szary został przeniesiony do rodzaju Lycalopex, rodzaju, do którego należą inne gatunki lisów południowoamerykańskich, takie jak lis Darwina, lis magellański i lis Aszary. Możliwe jest również zobaczenie synonimicznej nazwy Pseudalopex griseus w odniesieniu do tego gatunku."
Opis lisa szarego argentyńskiego
Chociaż lis argentyński jest uważany za małego psa, jest wyjątkowo duży w porównaniu z innymi lisami. W wieku dorosłym jego ciało ma zazwyczaj od 70 do 100 cm długości całkowitej, długość ogona może sięgać 30 cm. Ich średnia masa ciała wynosi od 2,5 do 4,5 kg, samice są nieco mniejsze i szczuplejsze od samców.
Jego imię, jak można przypuszczać, odnosi się do koloru jego sierści, która zazwyczaj jest szarawa na grzbiecie i lędźwiach. Ale możemy zaobserwować żółtawe obszary na głowie i nogach, czarne plamy na brodzie i końcu ogona, a także czarne paski na udach i tylnej części ogona. Ponadto ich brzuch jest zwykle białawy, a w pobliżu uszu mogą pojawiać się czerwonawe refleksy.
Oprócz wyjątkowych cech fizycznych lisa szarego argentyńskiego, należy wspomnieć o jego spiczastym pysku, dużych trójkątnych uszach z lekko zaokrąglonymi końcami oraz długim ogonie, który pomaga mu zachować równowagę i który pomaga mu się poruszać, gdy chce wspinać się na drzewa w swoim naturalnym środowisku.
Argentyńskie zachowanie szarego lisa
Nie ma wątpliwości, że najbardziej niezwykłą i ciekawą cechą behawioralną lisa szarego argentyńskiego jest jego niesamowita zdolność wspinania się na drzewa i inne powierzchnie. W rzeczywistości jest to jedyny gatunek lisa, u którego zaobserwowano takie zachowanie, co wyraźnie pomaga mu w ucieczce przed potencjalnymi drapieżnikami, mając jednocześnie uprzywilejowany widok na własne środowisko. Innym charakterystycznym zwyczajem łowieckim lisa szarego argentyńskiego jest to, że wykorzystuje on swoje umiejętności pływackie, aby utopić swoją zdobycz.
A skoro mowa o polowaniu, lis argentyński to zwierzę wszystkożerne, które stosuje bardzo zróżnicowaną dietę. Oprócz polowania na własne ofiary, którymi są głównie małe i średnie ssaki oraz ptaki, te kły potrafią również wykorzystywać padlinę pozostawioną przez inne drapieżniki i spożywają dużo owoców jako uzupełnienie swojej diety.
Jeśli zostanie znaleziony w sezonie lub na obszarze, gdzie brakuje pożywienia, lis argentyński może również zachowywać się jak oportunistyczny mięsożerca, chwytając jaja innych zwierząt, jednocześnie polując na niektóre gady i stawonogi. A kiedy przystosują się do życia w pobliżu miast i wsi, mogą polować na drób, a także żywić się ludzkimi odpadami spożywczymi.
Reprodukcja lisa szarego argentyńskiego
Sezon godowy lisów szarych argentyńskich przypada zwykle między sierpniem a październikiem i rozpoczyna się pod koniec zimy na półkuli południowej. Ale okres godowy może się znacznie różnić w zależności od siedliska, w którym żyją osobniki. Te psowate są monogamiczne i lojalne wobec swoich partnerów, dopóki jeden z nich nie umrze. Następnie przechodzą przez okres żałoby, zanim znajdą nowego partnera, z którym będą się rozmnażać.
Jak wszystkie psowate, argentyńskie lisy szare są zwierzętami żyworodnymi, co oznacza, że zapłodnienie i rozwój młodych rozmnażają się w łonie matki. Samice mają okres ciąży od 52 do 60 dni, po którym zwykle rodzą mioty liczące od 4 do 7 młodych, które będą karmione do wieku od 4 do 5 miesięcy. Na kilka dni przed porodem samica z pomocą samca zbuduje coś w rodzaju jaskini lub nory, w której będzie mogła być chroniona przed porodem i opieką nad młodymi.
Samiec będzie brał udział w procesie laktacji i wychowywaniu młodych, będzie przynosił pożywienie do nory, aby samica była zdrowa i zdrowa do karmienia młodych, a także będzie zaciekłym opiekunem nor. Szczenięta zaczynają wychodzić z legowiska i eksplorować środowisko zewnętrzne wkrótce po pierwszym miesiącu życia.Ale pozostaną z matką do około 6-7 miesiąca życia, a dojrzałość płciową osiągną dopiero w pierwszym roku życia.
Stan ochrony lisa argentyńskiego szarego
" Chociaż gatunek ten jest uważany za gatunek najmniejszej troski zgodnie z Czerwoną Listą Gatunków Zagrożonych IUCN, populacja argentyńskich lisów szarych niepokojąco maleje na Patagonii w Argentynie i Chile."
" Nielegalne polowania pozostają jednym z głównych zagrożeń dla przetrwania lisa argentyńskiego oraz ingerencji człowieka w ekosystemy. Wraz z postępem człowieka w jego środowisku i przystosowaniem argentyńskiego lisa szarego do jastrzębi na obszarach miejskich, polowania nasiliły się, ponieważ drobni producenci starają się chronić swój drób i zwierzęta gospodarskie. Ponadto od kilku lat poluje się na lisy szare argentyńskie w celu handlu ich skórą, która jest wysoko ceniona do wyrobu kurtek.Polowania sportowe to kolejna niepotrzebna praktyka, która zagraża ochronie tego gatunku."
Na szczęście znaczna część populacji lisa szarego argentyńskiego w Chile i głównie w Argentynie występuje w parkach narodowych i innych obszarach chronionych, gdzie polowanie jest zabronione.
Zdjęcia z Argentyny Gray Fox
