Lampart (Panthera pardus) to nieustraszony kot, który choć nie należy do największych z tej grupy zwierząt, zaskakuje siłą szczęk i solidnością nóg, które potrafią schwytać zwierzęta znacznie większe od jego. Chociaż nie było to łatwe, zidentyfikowano 8 podgatunków lampartów, wszystkie rozmieszczone między kontynentami afrykańskim i azjatyckim, które, choć mają pewne wspólne cechy, różnią się genotypem i pewnymi cechami fizycznymi.
W tym arkuszu informacyjnym AnimalPlanet skupiamy się na cechach lamparta jawajskiego (P. p. melas), a także na ich zwyczajach, siedliskach i stanie ochrony.
Miłego czytania!
Pochodzenie
- Asia
- Indonezja
Charakterystyka lamparta jawajskiego
Lampart jawajski jest jednym z podgatunków, dla którego istnieje najmniej potwierdzonych danych, ponieważ jest bardzo trudny do zaobserwowania, a jego populacja jest wyjątkowo niska.
To mały podgatunek w porównaniu z innymi, którego wagę szacuje się na nieco większą niż lampart arabski, który waży średnio 30 kg u samców i 20 kg u samic, a jego długość wynosi 1,90 m dla mężczyzn i 1,60 m dla kobiet. Szacuje się zatem, że lampart jawajski jest nieco większy od arabskiego.
Jego kolor jest złoty, rzadko bladożółty i jest to jeden z podgatunków, które najczęściej wykazują melanizm, recesywną mutację genetyczną, która znacznie zwiększa produkcję melaniny u osobnika, a ponieważ jest odpowiedzialna za ciemnienie skóry, daje początek całkowicie czarnym lampartom. Stan ten stał się zaletą dla osób mieszkających na terenach zalesionych i wilgotnych, ponieważ pomaga im w kamuflażu i termoregulacji. Pomimo ciemnego kształtu futra, osobniki te, przy uważnej obserwacji, można rozpoznać po czarnych rozetach, charakterystycznych dla różnych typów lampartów.
Gdzie mieszka lampart jawajski?
Ten lampart mieszka na wyspie Jawa w Indonezji. Uważa się, że podgatunek może nie pochodzić z wyspy, ale został tam sprowadzony z Indii. Ze względu na niektóre skamieliny możliwe jest również, że przybył na te tereny, przekraczając most lądowy, który istniał w plejstocenie.
Jeśli chodzi o siedlisko, stwierdzono, że występuje na różnych obszarach chronionych wyspy, które mogą tworzyć lasy górskie, lasy subalpejskie, korytarze leśne, obszary przybrzeżne i regiony wulkaniczne.
Nawyki lamparta jawajskiego
Lampart jawajski to nieuchwytne zwierzę, które bardzo trudno dostrzec. Na podstawie obroży z nadajnikami dwóch osobników ustalono, że godziny największej aktywności przypadały na godziny poranne, między 6:00 a 9:00 oraz po południu, między 15:00 a 18:00. pm
Jest mało prawdopodobne, aby ten podgatunek zachowywał się zauważalnie inaczej niż inne, więc musi to być przeważnie samotne zwierzę, spotykające się tylko w okresach lęgowych i podczas gdy samice wychowują młode. Ważną cechą gatunku jest terytorialność. Samce mają na ogół większe terytoria niż samice.
Co je lampart jawajski?
Lampart jawajski, podobnie jak wszystkie lamparty, jest mięsożernym zwierzęciem, które żywi się, polując na różne ofiary. Wśród różnych rodzajów zwierząt, które udaje mu się konsumować, są:
- Jeleń
- Dzik
- Jeleń Myszy Jawajskiej
- Małpy jedzące kraby
- Małpa Srebrnego Liścia
- Gibbon
- Kozy
- Ptaki
- Psy
- Gady
Dowiedz się, co jedzą lamparty!
Reprodukcja lamparta jawajskiego
Jak wspomniano powyżej, niektóre aspekty biologiczne podgatunków nie są dobrze poznane. Wiadomo jednak, że lamparty są zwierzętami rozwiązłymi i nie tworzą stałych par. Samice używają feromonów w wydalaniu z moczem, aby wskazać swój stan rui, a także zaloty podczas spotkania z potencjalnym partnerem.Ruja trwa około 7 dni i powtarza się mniej więcej co 46 dni.
Lampart jawajski, podobnie jak inne lamparty, rozmnaża się przez cały rok, ze szczytem w porze deszczowej. Ciąża trwa średnio 96 dni, ze średnią szybkością 2 młodych na urodzenie. Noworodki są całkowicie zależne od matki. Zwykle są odstawiane od piersi w wieku 3 miesięcy i pozostają z nią do ukończenia roku lub półtora roku.
Stan zachowania lamparta jawajskiego
Lampart jako gatunek został sklasyfikowany przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN) w kategorii gatunków wrażliwych. Jednak niektóre podgatunki podlegają specjalnej klasyfikacji, na przykład lampart jawajski, który jest uważany za krytycznie zagrożony.
Najnowsze szacunki wskazują, że żyje od 350 do 525 osobników, z czego mniej niż 250 to dorosłe osobniki hodowlane.Zagrożenia, które przyczyniły się do tej niefortunnej sytuacji, obejmują bezpośrednie polowania, fragmentację siedlisk spowodowaną rozwojem rolnictwa i niekontrolowanym rozwojem miast oraz znaczny spadek naturalnej zdobyczy lamparta.
Rząd Indonezji zachęcał do pewnych działań mających na celu powstrzymanie spadku populacji lamparta jawajskiego, takich jak egzekwowanie praw zakazujących polowań, niektóre plany edukacyjne mające na celu kontrolowanie wzrostu populacji ludzi, którzy ostatecznie mają wpływ na faunę, utrzymanie chronionych obszarów występowania kotów, a na szczeblu międzynarodowym włączenie do załącznika I Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES).
Zdjęcia Lamparta Java
