Rodzina Canidae składa się z różnych dzikich zwierząt, a także psów domowych. W szczególności w tym pliku Planet Animal chcemy przedstawić informacje o jednym z typów wilków, europejskim, Canis lupus lupus, który został podzielony na kilka podgatunków. Znany również jako wilk euroazjatycki lub europejski, jest zwierzęciem o charakterystycznych cechach w obrębie grupy.
Wilki mają starożytną więź z ludźmi, która z jednej strony dała początek baśniom, mitom, a nawet kreacjom filmowym, ale z drugiej strony często były one strasznie dotknięte masowymi polowaniami.Czytaj kolejne wiersze, aby odkryć europejskiego wilka.
Pochodzenie
- Asia
- Europa
Charakterystyka wilka europejskiego
Ze względu na swoje cechy wilk europejski jest jednym z największych drapieżników Europy, a właściwie drugim, ponieważ pierwsze miejsce należy do niedźwiedzia brunatnego. Oto jego główne cechy:
- Jest ogólnie dużym wilkiem, chociaż jego wymiary mogą się różnić w zależności od konkretnego regionu, w którym żyje. Na przykład wilki żyjące dalej na północ mogą ważyć około 80 kg, podczas gdy wilki z bardziej południowych regionów ważą od 25 do 30 kg.
- Długość ciała waha się od 1 do 1,6 metra. Wysokość sięga i może przekraczać 40 centymetrów.
- Odcisk stopy wilka jest podobny do śladu dużego psa. Składa się z czterech palców z pazurami.
- Czaszka jest węższa niż u innych wilków, cecha ta wzrasta aż do powstania nosa.
- Uszy znajdują się wysoko, co daje im bliskość, mimo że są krótkie.
- Ma długie nogi, ale z nieco wąską podstawą.
- Sierść jest stosunkowo krótka, z wyjątkiem szyi, grzbietu i ogona, gdzie jest generalnie dłuższa.
- Jeśli chodzi o kolorystykę, może się różnić. Okazy z północy często mają jaśniejsze szarawe odcienie, podczas gdy w innych regionach mają zwykle kolor brązowy z czerwonawymi częściami. Często jednak są białe od policzków do klatki piersiowej.
Europejskie Siedlisko Wilka
Europejski wilk był niegdyś najbardziej rozpowszechnionym mięsożercą, występującym praktycznie w każdym kraju na kontynencie, z kilkoma wyjątkami, takimi jak Wielka Brytania.Jednak od XX wieku ich sytuacja zmieniła się diametralnie. Dziś dzięki projektom reintrodukcji może być ponownie obecny w krajach takich jak Francja, Niemcy, Szwajcaria, Szwecja i Norwegia, a także na wschodzie kontynentu i na Półwyspie Iberyjskim. Podobnie szacuje się wzrost liczby ludności w kierunku północnej i środkowej Azji.
Lokalizacja wilka europejskiego jest zróżnicowana, co przekłada się na zdolność do elastyczności, którą wykazywał na przestrzeni czasu w zakresie ekspansji terytorialnej. W tym sensie może zasiedlać izolowane lasy o różnych zakresach temperatur, lasy, zaśnieżone ekosystemy, murawy, a także miejsca bliskie populacji ludzkiej, co rodzi konflikty.
Nawyki europejskiego wilka
Te psy mają dobrze zdefiniowaną strukturę społeczną w stadach, w których żyją. Ich liczba zmienia się w zależności od dostępności pożywienia i warunków siedliskowych.Grupa jest prowadzona przez parę samic i samców alfa, którzy, oprócz innych przywilejów, jako pierwsi się pożywiają. Europejskie wilki mają tendencję do bycia terytorialnymi, w rzeczywistości dla osobnika w pewnym wieku ważne jest, aby mieć partnera i móc tworzyć własne stado.
Po zainstalowaniu zazdroszczą obszaru ekspansji, który w zależności od regionu może wynosić od 100 do 500 kilometrów kwadratowych. Do wytyczenia terytorium używają śladów moczu i ekskrementów, sygnalizując w ten sposób swoją obecność innym grupom. Jeśli przekroczą one granice, może dojść do gwałtownych konfrontacji. Wilki europejskie są na ogół aktywne w swoim zasięgu, poruszając się w jego obrębie.
Europejskie karmienie wilków
Europejski wilk jest zwierzęciem mięsożernym. Ofiara zasiedlająca jego siedlisko warunkuje jego obecność na tym terenie. Ma zróżnicowaną dietę, zjada różnorodne zwierzęta, ponieważ przeciętny wilk potrzebuje od 1,5 do 2 kg mięsa dziennie, aby się utrzymać, nawet jeśli może wytrzymać kilka dni bez jedzenia.W ten sposób ten podgatunek wilka może żywić się łosiami, jeleniami, dzikami, sarnami, reniferami, żubrami, małymi bezkręgowcami, a nawet roślinnością. Kiedy brakuje pożywienia, wilki zmuszone są atakować zwierzęta domowe, takie jak owce czy krowy. Co więcej, w takich okolicznościach żywią się nawet śmieciami.
Reprodukcja wilka europejskiego
Ogólnie rzecz biorąc, hodowla wilka europejskiego jest przywilejem pary alfa, więc inne osobniki muszą w pewnym momencie uniezależnić się i założyć własne stado, aby mieć potomstwo. Zwykle zwierzęta te osiągają dojrzałość płciową w wieku dwóch lat. Okres lęgowy przypada między styczniem a kwietniem, choć w przypadku grup zamieszkujących północ regionu zwykle przypada później. Ciąża trwa od 60 do 63 dni, a każdy miot ma od 5 do 6 młodych, chociaż zależy to od dostępności pożywienia.Nowi członkowie grupy pozostają tam do drugiego roku życia, kiedy to zostają z niej wyzwoleni.
Stan ochrony wilka europejskiego
Europejski wilk jest podgatunkiem, który przez wieki cierpiał wielką presję, aż do tego stopnia, że zniknął z niektórych regionów z powodu prześladowań i mordów każdego osobnika aż do ostatniego, za co nawet oferowano nagrody i prawa przeszedł. Dzięki wysiłkom mającym na celu jego ochronę, zwierzę to jest reintrodukowane w różnych krajach, a także zostało ponownie wprowadzone na swoje pierwotne obszary, z których zostało wyeliminowane.
Obecnie Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) sklasyfikowała wilka szarego jako gatunek najmniejszej troski, ale w zależności od warunków podgatunków, w każdym regionie ustalane są szczegółowe wytyczne, co doprowadziło do ich włączenia w niektórych instrumentach prawnych dla ich ochrony.
Zdjęcia europejskiego wilka
