Skraj parzydełkowców odpowiada zróżnicowanej grupie zwierząt wodnych, wśród których spotykamy potocznie zwane meduzami, mieszkańcami ekosystemów morskich. Meduzy charakteryzują się galaretowatymi, dzwonkowatymi ciałami i zwykle obecnością parzących macek, których używają do obrony i polowań.
W tym dossier PlanetAnimal przedstawiamy bardzo szczególnego parzydełkowca, meduzę lwią grzywę, której nazwa naukowa to Cyanea capillata. Zapraszamy do dalszej lektury, aby dowiedzieć się więcej o tym kultowym zwierzęciu morskim.
Pochodzenie
- Ameryka
- Europa
- Kanada
- Stany Zjednoczone
- Irlandia
- Norwegia
- Wielka Brytania
Charakterystyka meduzy lwia grzywa
Meduza lwia grzywa jest uważana za największą meduzę na świecie, chociaż pod względem wielkości może występować wiele indywidualnych różnic, a ponadto ustalono, że wymiary zwiększają się, gdy zwierzęta te zamieszkują dalej na północ. Średnica ich dzwonu waha się od około 30 cm do 2 metrów i rozwijają macki, które pozwalają im osiągnąć długość ponad 30 metrów.
Mają zwykle dużą liczbę lepkich macek, które są skupione w każdym z płatów dzwonowatych. Swoją potoczną nazwę zawdzięcza podobieństwu wyglądu macek do grzywy lwa.Ubarwienie najmłodszych osobników jest beżowo-pomarańczowe, ale z wiekiem może stać się czerwonawe. Kolor dzwonka waha się między różowym, złotym lub brązowo-fioletowym.
Jak to zwykle bywa u tych gatunków, ciało meduzy lwiej grzywy składa się w ponad 90% z wody i jest promieniście symetryczne. Dzwon charakteryzuje się kulistym kształtem, falistymi krawędziami i składa się z ośmiu płatów o ramionach znacznie krótszych niż macki. Niektóre z tych płatów zawierają narządy zmysłów zwierzęcia, takie jak receptory równowagi, węchu lub światła. Macki i górna powierzchnia ciała zawierają nematocysty, których zwierzę używa do wstrzyknięcia parzącej toksyny.
Siedlisko meduz lwiej grzywy
Meduza lwia grzywa żyje głównie w zimnych wodach morskich. W ten sposób występuje w całym Oceanie Arktycznym oraz północnych regionach Atlantyku i Pacyfiku.Chociaż może znajdować się nieco dalej na południe od wspomnianych regionów, jest to gatunek, który generalnie nie toleruje ciepłych wód, więc rzadko można go znaleźć dalej na południe.
Zwyczajowo rośnie w rejonie atlantyckim Kanady i Stanów Zjednoczonych, w Norwegii, w Morzu Bałtyckim i kanale La Manche, a także we wschodniej części Wielkiej Brytanii oraz, ogólnie na wodach północnych. Chociaż w Oceanii odnotowano występowanie meduz podobnych z wyglądu do grzywy lwa, pozostaje jeszcze potwierdzić, czy należą one do tego samego gatunku.
Zwyczaje meduzy lwiej grzywy
Meduza lwia grzywa jest przyzwyczajona do ciągłego ruchu i może pokonywać duże odległości dzięki posiadanej zdolności polegającej na wykorzystywaniu prądów oceanicznych do pływania. Występuje tylko w dnie morskim w fazie polipa. Następnie większość swojego życia spędza na otwartych wodach w pobliżu powierzchni, a czasami na obszarach w pobliżu wybrzeża.Zwykle ma samotnicze nawyki, ale w końcu może grupować się z innymi osobnikami i pływać razem. W stadium dorosłym nie nurkuje głębiej niż 20 metrów. Gdy zbliża się koniec swojego życia, ma tendencję do poruszania się i przebywania w płytkich miejscach.
Meduza lwia grzywa nie szuka ludzi, a jej toksyna, choć ostra i swędząca, nie jest śmiertelna. Istnieją jednak doniesienia o wypadkach, które mogą stanowić zagrożenie dla osób wrażliwych.
Karmienie Meduzy Lwiej Grzywy
Meduza lwia grzywa jest zwierzęciem polującym, które aktywnie szuka zdobyczy. Ten parzydełkowiec opiera swoją dietę głównie na rybach, które łapie mackami i ogłusza poprzez zaszczepienie toksycznej substancji przez nematocysty. Mogą również zjadać inne mniejsze meduzy, zooplankton i ctenofory lub meduzy grzebieniowe.
Rozmnażanie meduzy lwiej grzywy
Podobnie jak wiele innych meduz, lwia grzywa ma dwa rodzaje rozmnażania, jeden płciowy i drugi bezpłciowy. W rozmnażaniu płciowym wyróżnia się zróżnicowane osobniki. Zarówno samiec, jak i samica uwalniają swoje komórki płciowe na zewnątrz, gdzie są zapładniane. Później jaja są chronione w mackach jamy ustnej, aż uformują się larwy planula, które przyczepią się do podłoża morskiego i rozwiną się jako polip.
Bezpłciowa faza meduzy pojawia się, gdy tylko uformuje się polip, który dzieli się poziomo, w procesie znanym jako strobilacja. Po utworzeniu kilku dysków górna część odłącza się, dając początek formie zwanej efirą, która później staje się dorosłą meduzą. W związku z tym meduza lwia grzywa przechodzi przez cztery fazy, którymi są larwy, polip, efira i meduza.
Młode osobniki, wciąż niewielkich rozmiarów, są narażone na pożarcie przez swoich naturalnych drapieżników, takich jak żółwie, ryby i ptaki morskie. Kiedy dorosną, prawie nie mogą zostać zaatakowane przez inne gatunki, dzięki dobrej obronie, jaką zapewniają im ich duże rozmiary i wytwarzanej przez nie toksynie.
Dowiedz się więcej o rozmnażaniu meduz w tym artykule.
Stan ochrony meduzy lwiej grzywy
Nie ma żadnych doniesień, że stan populacji meduzy lwiej grzywy jest obecnie niepokojący. Jednak ze względu na wahania temperatury spowodowane zmianami klimatycznymi nie jest nielogiczne myślenie, że w przyszłości zmiany te mogą dotyczyć tego zwierzęcia.
Aby dowiedzieć się więcej o wpływie zmian klimatu na zwierzęta, zalecamy przeczytanie naszego artykułu Zwierzęta najbardziej dotknięte zmianami klimatu.
Zdjęcia meduzy Lion's Mane
