Hubbak lub Megaptera novaeangliae to jeden z najbardziej uderzających i wyjątkowych waleni.
Dzięki swoim osobliwym nawykom i sposobom komunikacji humbak słynie ze szczególnego śpiewu, który ma fundamentalne znaczenie w wymianie informacji z resztą jego pobratymców. Ponadto wieloryby są zwierzętami wędrownymi, które każdego roku pokonują duże odległości. Chcesz wiedzieć o nich trochę więcej Na PlanèteAnimal rozmawiamy z Tobą o wszystkich szczegółach dotyczących humbaków.
Pochodzenie
- Ameryka
- Antarktyda
- Asia
- Kanada
- Kostaryka
- Stany Zjednoczone
- Japonia
- Meksyk
Cechy humbaka
Humpbak to wieloryb fiszbinowy, który dzieli swoją rodzinę z innymi gatunkami, takimi jak płetwal błękitny, płetwal karłowaty czy płetwale karłowate. W 1756 roku francuski zoolog Mathurin Jacques Brisson ochrzcił go „wielorybem z Nowej Anglii” lub megaptera novaeangliae, jego nazwa naukowa. Jednak na początku XIX wieku zaczęto go nazywać „Humpbackiem”, ze względu na krzywiznę jego kręgosłupa po zanurzeniu w wodzie.
Humpbaki mają bardzo specyficzną anatomię, podkreślającą ich duże płetwy piersiowe, które mierzą jedną trzecią reszty ciała.Natomiast ich płetwa grzbietowa jest mała i ma kształty od sierpowatych do prawie niezauważalnych.
Głowa humbaka jest wyjątkowa, jest sękata i dość wydłużona, ma kilka guzków zwanych guzkami głowowymi, które występują tylko u tego gatunku. Jego ogon, który wystaje z wody podczas nurkowania, ma charakterystyczny dla każdego okazu wzór, w którym mieszają się czerń i biel. Jego kolor ciała różni się na brzuchu, od białego do czarnego lub cętkowanego, ale u wszystkich osobników grzbiet jest czarny.
Rozmiar humbaka
Humpback to duży waleń, będący jednym z największych wielorybów na świecie. W szczególności wyróżnia się dymorfizm płciowy gatunku, ponieważ samice są znacznie większe niż samce. Różnica jest znaczna, ponieważ podczas gdy samice mają zwykle od 11,9 do 13,9 m wzrostu i do 15,5 m wysokości, samce zwykle znajdują się w przedziale od 11 do 13 m, chociaż odnotowano osobniki samców do 14 m .
siedlisko humbaków
Istnieją populacje humbaków zarówno na półkuli północnej, jak i południowej. Żyją w oceanach między 60° szerokości geograficznej południowej a 65° szerokości geograficznej północnej i przeprowadzają złożoną coroczną migrację. Latem wieloryby żyją w zimnych morzach na dużych szerokościach geograficznych, podczas gdy zimą wolą przenieść się do cieplejszych wód.
Populacje są generalnie rozróżniane w zależności od ich lokalizacji, trzy najważniejsze to te obecne na Północnym Atlantyku, półkuli południowej i Północnym Pacyfiku. Populacje wielorybów z różnych miejsc nie często wchodzą ze sobą w interakcje.
Migracja humbaków
Migracja wielorybów ma charakter sezonowy. Migrują wczesnym latem, kiedy preferują zimne wody i pozostają tam do zimy, kiedy przenoszą się do cieplejszych wód.
Jak wspomniano wcześniej, istnieją trzy główne populacje humbaków, z których każda ma inną migrację. Na przykład wieloryby pacyficzne zimują na wybrzeżach Hawajów, Kostaryki, Meksyku czy Japonii, natomiast lato zwykle spędzają na wybrzeżach między terytoriami Kalifornii i Alaski.
Odległości pokonywane podczas migracji mogą być niewiarygodnie duże, a każdy wieloryb pokonuje dystans 25 000 kilometrów w ciągu jednego roku. W czasie, gdy są w ruchu, prawie nie odpoczywają ani nie zatrzymują się, aby się pożywić, żyjąc dzięki rezerwom tkanki tłuszczowej.
Zachowanie i nawyki humbaków
Humpbaki to zwierzęta stadne, żyjące w społecznościach. Te grupy wielorybów są małe, a jedynie obecna więź między matkami a cielętami jest niezawodna i stabilna.Jednym z powodów zmiany składu grup jest silna rywalizacja między samcami humbaków. Rywalizacja ta jest szczególnie zacięta w okresie godowym, który przypada na lato. W tym momencie samce muszą zwyciężyć, ponieważ humbaki są poligamiczne, co oznacza, że nie mają stałego partnera.
Te walenie komunikują się ze sobą za pomocą wokalizacji lub piosenek. Te, podobnie jak wielkość wieloryba, różnią się w zależności od płci. U samców pieśń jest długa, skomplikowana i bardzo dźwięczna, u samic słabsza i krótsza. Piosenki te mają średni czas trwania od 10 do 20 minut i mogą być powtarzane w sposób ciągły podczas migracji.
Pieśń wielorybów służy do rozróżniania osobników w populacji, ponieważ zaobserwowano, że humbaki w danym regionie mają tę samą pieśń, która zmienia się na przestrzeni lat. Chociaż jest to bardzo przestudiowana piosenka, wciąż nie znamy jej dokładnego celu.Niektóre hipotezy sugerują, że może służyć jako narzędzie dla mężczyzn do przyciągania kobiet, a inne mówią, że jest to mechanizm echolokacyjny.
Jeśli chodzi o dietę, wieloryby mają ograniczenia w spożyciu pokarmu, ponieważ są wielorybami fiszbinowymi i nie mają zębów. Powoduje to, że spożywają bardzo małe ilości pokarmu, ponieważ nie mogą rozdrabniać ani żuć. Dlatego humbaki żywią się krylem, drobnymi skorupiakami i planktonem, a także małymi rybami, takimi jak śledź czy makrela.
Czy humbak jest zagrożony wyginięciem?
Humbak należy do kategorii ochrony najmniejszej troski, chociaż jego liczebność spada, zgodnie z danymi IUCN (Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody i Zasobów Naturalnych). Chociaż kilka lat temu status humbaka uznano za zagrożony, wydaje się, że obecnie populacje powróciły do poziomu najmniejszego niepokoju.
Jednak ta poprawa nie występuje we wszystkich subpopulacjach, ponieważ dwie z nich nadal raczej się zmniejszają niż rosną. Fakt, że gatunek ten okazał się tak zagrożony, wynika z faktu, że wcześniej był celem wielorybnictwa komercyjnego. Ta praktyka jest teraz zakazana, co pozwoliło ludziom wyzdrowieć.
Zdjęcia humbaków
