Jedwabniki charakteryzują się spektakularnym wyglądem. Jednak nie jest to jedyna niezwykła cecha i mają wiele historii do opowiedzenia, ponieważ są dość starą rasą kurczaków. Są to kury z wyraźnym instynktem macierzyńskim, które opiekują się swoimi pisklętami i będą ich bronić dziobem i pazurami. Ale to tylko wierzchołek góry lodowej, czy zostaniesz z nami, aby dowiedzieć się więcej o kurze Silkie?
W PlanèteAnimal dzielimy się wszystkimi cechami kury Silky, abyś mógł ją poznać i odkryć jej historię, czytaj dalej!
Pochodzenie
- Asia
- Japonia
Pochodzenie japońskiej kury
Ta kura pochodzi z Japonii. Mimo to, w niektórych miejscach jest również znana jako chińska kura jedwabista lub chińska kura.
Chociaż jej istnienie było znane dopiero w XII wieku, co zostało odnotowane w dokumentach słynnego Marco Polo, podejrzewa się, że rasa jest jeszcze starsza, a jej filogenetyczne pochodzenie nie jest do końca znane. Kury te zaczęto eksportować na kontynent europejski około XVIII wieku, gdzie po raz pierwszy uznano je za nowego ptaka, a nie za kurę.
W Azji uważano je za zwierzęta lecznicze, przypisując właściwości lecznicze i lecznicze ich mięsu, piórom i jajom. Aby uzyskać te środki, kura musiała zostać zabita z wielką ostrożnością i zgodnie z dokładnym protokołem.Do dziś jest uważana bardziej za kurę domową, z wyjątkiem niektórych ferm, gdzie pełni funkcje tradycyjnie wykonywane przez kwoki, ponieważ nie są one dobrymi nioskami, ale doskonale nadają się do inkubacji i odchowu piskląt.
Charakterystyka fizyczna jedwabistej kury
Kura Soie to średniej wielkości kura, ważąca od 800 gramów do jednego kilograma dla kur i od 1 do 1,3 kilograma dla kogutów. Jego najbardziej charakterystyczną cechą, oprócz upierzenia, jest to, że ma 5 palców, podczas gdy większość tych ptaków ma od 3 do 4. Głowa jest krótka i zaokrąglona, z równie krótkim dziobem i małymi, ciemnymi oczami, ukazującymi ukośny pióropusz z tyłu, który sięga do jej niebieskich uszu
Pomimo powyższego wśród cech jedwabnika najbardziej charakterystyczną i cenioną cechą jest niewątpliwie bujne upierzenie.Jest bardzo obfity i gęsty, utworzony przez pióra bez żył. Wygląda jak meszek, szczególnie na grzbiecie i brodzie. Jest niezwykle jedwabista, a po kolorze upierzenia wyróżnia się 5 odmian: biała, niebieska, srebrnoszara, czarna i dzika. Najbardziej charakterystyczny jest biały, który kontrastuje z niebiesko-czarnym kolorem jego skóry.
Zachowanie i charakter jedwabnej kury
Ze względu na czuły i ujmujący charakter tych kur, z biegiem lat stały się one jednymi z bardzo popularnych kur domowych. Ta rasa jest bardzo popularna jako zwierzę domowe.
Kury te słyną z silnego instynktu macierzyńskiego, bo choć nie są zbyt dobre jako kury nioski, są doskonałymi lęgami. Doskonale radzą sobie nie tylko w wysiadywaniu jaj, ale także w opiece nad pisklętami. Nawet koguty są dobrymi rodzicami, dbając o to, by pisklęta były dobrze karmione, zachęcając je do jedzenia i ucząc je, jak samodzielnie się odżywiać.
" Jeśli znalazłeś porzucone lub ranne pisklę i zdecydowałeś się je adoptować, aby zapewnić mu przetrwanie, pierwszą rzeczą do zrobienia jest udanie się do weterynarza, aby je wyleczyć. W takim razie nie wahaj się zajrzeć do naszego artykułu Co jedzą kurczaki."
Reprodukcja jedwabnej kury
Szacuje się, że jedwabista kura znosi średnio od 50 do 60 jaj rocznie. W porównaniu z innymi rasami kur to niewiele. Jaja te ważą od 35 do 45 gramów, mają kremową skorupkę, a po około 21 dniach inkubacji wykluwają się pisklęta. W tym czasie, tuż po wykluciu, pisklęta nie wyglądają dobrze, ponieważ są dość kruche, a puch jest śliski i przyklejony do ich małych ciałek. Ale gdy rosną, przybierają wygląd uroczych puszystych piskląt.
Samice są tak dobre w inkubacji, że często powierza się im inkubację bardzo delikatnych jaj, takich jak jaja bażanta, ponieważ wskaźniki powodzenia są naprawdę wysokie, co biorąc pod uwagę złożoność zadania, jest wysoce godne pochwały.
Ważne jest, aby pamiętać, że nie powinniśmy adoptować kurczaków w celu rozmnażania się i wykorzystywania, są to istoty czujące, które zasługują na godne życie. Jego najlepszym domem jest jego naturalne środowisko, ale jeśli zdecydujesz się adoptować jedwabnika, ponieważ uratowałeś go przed przemysłem, znalazłeś porzucony lub ranny, pamiętaj również, że zasługuje na miłość i szacunek.
Zaopiekuj się jedwabną kurą
Jeśli chcemy mieć jedwabnika jako pupila domowego, musimy wziąć pod uwagę szereg kwestii związanych z jego pielęgnacją i potrzebami. Jednym z nich jest posiadanie dla niej obszernego pola, a także miejsca na schronienie, które jest nasłonecznione i dobrze wentylowane. Bardzo ważne jest posiadanie terenu, aby kura mogła się swobodnie poruszać, opalać, dziobać, tarzać w ziemi i ostatecznie cieszyć się świeżym powietrzem. Kura, która nie ma wyjścia na zewnątrz, nie będzie zbyt szczęśliwa.Oczywiście nigdy nie należy umieszczać kury Silkie w klatce.
Aby kura Silkie była w jak najlepszej kondycji, ważne jest, aby dostarczać jej wysokiej jakości pokarm, monitorując skład jej diety. Powinieneś także upewnić się, że ich wodopoj i zagroda lub ogrodzenie są czyste i że zawsze mają dostęp do świeżej wody. Dowiedz się, co jedzą kurczaki, z tego innego artykułu.
Niezbędna jest również umiejętność rozpoznawania, kiedy są zdrowe, a kiedy pojawiają się niepokojące objawy, które mogą skłonić do podejrzeń, że Twoja kura jest chora. Aby to zrobić, musimy wiedzieć, jak odróżnić, kiedy jego dziób, pióra, oczy i błony śluzowe wyglądają na zdrowe, czyste i mają odpowiedni kolor, a kiedy powinniśmy się niepokoić i udać się do lekarza weterynarii, ponieważ pojawia się śluz lub dziwne wydzieliny. W tym sensie zaleca się przeprowadzanie okresowych kontroli weterynaryjnych.
Zdjęcia jedwabnej kury
