Perliczka występuje endemicznie na kontynencie afrykańskim, ale została wywieziona do Europy przez starożytnych Greków i obecnie występuje prawie na całym świecie. Perliczka ma bardzo szczególny wzór na swoich piórach, chociaż ze względu na istnienie wielu podobnych gatunków istnieje pewne zamieszanie, jeśli chodzi o identyfikację prawdziwych perliczek, aspekt, który postaramy się wyjaśnić w tym artykule. Czy wiesz, że jednym z głównych powodów ekspansji geograficznej tego zwierzęcia jest zdolność perliczki do kontrolowania populacji owadów w sposób naturalny i przyjazny dla środowiska?
Dowiedz się wszystkiego o perliczce w arkuszu PlanèteAnimal, w którym porozmawiamy między innymi o jej pochodzeniu, cechach charakterystycznych i rozmnażaniu. Miłego czytania!
Pochodzenie
- Afryka
- Gwinea
Pochodzenie perliczki
Domowa perliczka nosi naukową nazwę numida meleagris. Chociaż obecnie występuje również w krajach europejskich (takich jak Włochy i Francja), Azji oraz Ameryce Północnej i Południowej, a także na wyspach Antyle i Madagaskar, perliczka pochodzi z Afryki, a dokładniej na południe od Sahary. Chociaż zwierzęta te żyją dziko w swoich rodzimych krajach, od wieków są wysoko cenione jako drób domowy. Coraz więcej osób hoduje drób, w tym przypadku perliczki, jako zwierzęta domowe.
Właściwości fizyczne perliczki
Perliczki są średniej wielkości, o średniej długości od 53 do 63 centymetrów, ważące od 3,3 do 4 kg u samców i nieco poniżej 2,6 do 3,3 kg u samic . Ich ciało ma owalny kształt, z opadającym ku ziemi ogonem i stylizowaną szyją. Głowa jest niewielka i zwieńczona rogową piramidalną czapeczką o czerwonawym kolorze. Nogi są koloru szarawego, a kciuk jest uniesiony. Pióra, które są najbardziej charakterystyczną cechą rasy, są perłowoszare lub niebieskawoszare z zaokrąglonymi białymi plamami. Skóra jest również biała, chociaż ma niebieskawy odcień na głowie, gdzie ma czarne plamy.
Zachowanie i charakter perliczki
Pierliczka to egzotyczny ptak, który stał się popularny, ponieważ ma wiele umiejętności, które czynią go bardzo pożądanym. Opierają się one na zdolności perliczek do zjadania owadów bez uszkadzania lokalnych roślin i roślinności.Dlatego stały się jedną z najskuteczniejszych metod biologicznego zwalczania, ponieważ nie zabijają wszystkich owadów, ale regulują populacje owadów, nie niszcząc lokalnego ekosystemu roślinnego.
Ponadto perliczka jest znana jako swego rodzaju „ptactwo stróżujące”, ponieważ jest cały czas w pogotowiu, ostrzegając swoim gdakaniem o wszelkich zagrażających bodźcach. Oprócz tej umiejętności ostrzegania, perliczka nie waha się stawić czoła każdej sytuacji, ponieważ jest bardzo odważna, a czasem nawet trochę pretensjonalna!
W naturze zwierzęta te żyją w grupach około 20-25 osobników, z rywalizacją między samcami i walkami między nimi. Przeważnie pokonują duże odległości, ale zawsze biegną, bo choć potrafią latać na krótkich dystansach, to w biegu potrafią pokonać dziennie ponad 10 km. W okresie lęgowym pary oddzielają się od stada, do którego ponownie dołączają pod koniec tego okresu.
Reprodukcja perliczki
Perliczka jest ptakiem monogamicznym, ponieważ jak tylko znajdzie partnera, trzyma go na całe życie. Oznacza to, że każdy samiec kopuluje tylko z samicą, która jest jego partnerką, więc jeśli mamy więcej niż jedną, zaleca się mieć równą liczbę samców i samic. Aby wybrać partnera, ptak przestrzega rytuału zalotów, w którym samiec zaleca się do kilku samic, aby zwiększyć swoje możliwości. Kiedy jedna z samic zgadza się na rozpoczęcie lęgów, dochodzi do kopulacji, która później prowadzi do tarła.
Perliczki składają od 160 do 180 jaj rocznie. Jaja te zostaną złożone w gnieździe zbudowanym przez samice na ziemi w poszukiwaniu płaskiego i roślinnego miejsca. Każdy lęg składa się z około 7-17 jaj i będzie inkubowany przez samicę perliczki przez 25-30 dni, kiedy jaja zaczną się wykluwać. Po wykluciu pisklęta będą pod opieką matki, dopóki nie osiągną wystarczającej dojrzałości, aby zacząć radzić sobie same.W tym czasie matka będzie odpowiedzialna za znajdowanie i dostarczanie pożywienia oraz ochronę swoich młodych.
Perliczka jako zwierzak
Czy są cenione za jakość swoich jaj i mięsa, a także za cenne pióra, które umożliwiły udomowienie tych ptaków przez wieki w Afryce, czy też za ich umiejętności, nie jest to nierzadko można znaleźć perliczki na farmach, a nawet w niektórych domach. Jeśli chcemy mieć jednego z tych drobiu w naszym domu jako pupila domowego, musimy znać wszystkie jego potrzeby i wymagania.
Perliczka jest wszystkożerna, więc jej dieta musi zawierać zarówno pokarmy zwierzęce, jak i roślinne, choć tych ostatnich jest więcej. W pokarmie dla zwierząt znajdziemy owady, które ptak może dziobać w ogrodzie lub w ziemi i/lub które musimy zapewnić. W pożywieniu roślinnym mamy owoce, bulwy, zboża, nasiona czy kwiaty.
Perlica jest przyzwyczajona do spania na drzewach lub w miejscach siedzących, dlatego zaleca się, aby w jej wybiegu lub ogrodzie, w którym żyje, znajdowały się drzewa lub wysokie platformy w tym celu. Perliczka jako pupil domowy to również dobry wybór, jeśli chcemy utrzymać nasz ogród lub nasze rośliny w dobrej kondycji, ponieważ te zwierzęta są bardzo posłuszne i nie niszczą naszych cennych kwiatów i innych upraw
Zdjęcia perliczki
