Xoloitzcuintle - pochodzenie, charakterystyka i zachowanie

Millennium stary i piękny, taki jest pies Xoloitzcuintle, znany również jako meksykański bezwłosy pies lub xolo. Ten pies pochodzi z Meksyku, miejsca, gdzie jest bardzo ceniony i uważany za żywą perełkę archeologiczną, ponieważ ta rasa psów była ulubionymi psami Azteków już ponad 7000 lat temu. Jego wygląd jest wyjątkowy, ponieważ nie ma sierści, dlatego jest również znany jako meksykański bezwłosy pies.

Chcesz dowiedzieć się więcej o Xoloitzcuintle? Cóż, czytaj dalej tę dokumentację AnimalPlanet i dowiedz się wszystkiego, co trzeba wiedzieć o cechach, historii i charakterze Xoloitzcuintle!

Pochodzenie

  • Ameryka
  • Meksyk

Nomenklatura FCI

  • Grupa V

Cechy fizyczne

  • Koniec
  • Umięśniony
  • Proporcjonalne

Rozmiar

  • Średnia

Wysokość

  • 35-45

Dorosła waga

  • 3-10

Oczekiwana długość życia

  • 12-14

Zalecana aktywność fizyczna

  • Średnia

Postać

  • Zrównoważony
  • Społeczeństwo
  • Bardzo lojalny
  • Mądry
  • Czuły
  • Potulny

Idealny dla

  • Dzieci
  • Mieszkanie
  • Dom
  • Strażnik
  • Alergolodzy

Zalecany klimat

  • Hot

Rodzaj włosów

  • Bezwłosy
  • Krótki

Pochodzenie Xoloitzcuintle lub meksykańskiego bezwłosego psa

Jak potwierdzają różne znaleziska archeologiczne, takie jak figurki z terakoty lub obrazy wykonane przez tę niesamowitą kulturę, meksykański pies Xoloitzcuintle dzielił codzienne życie starożytnych Azteków.

Ta rasa psów była czczona przez Azteków, ponieważ uważali ją za żywą reprezentację ich boga Xototla, azteckiego boga śmierci, który wyglądał jak człowiek z głową psa.Pomimo tego, że był bogiem śmierci, Xototl nie był zły, ponieważ był odpowiedzialny za ochronę podziemia. Aztekowie wierzyli, że psy Xoloitzcuintle zostały stworzone przez ich boga, który uczynił je z odłamka kości życia, aby prowadziły zmarłych w ich podróży do zaświatów, dlatego kiedy ktoś umierał, Xoloitzcuintle składano w ofierze i chowano razem ze zmarłym . Ale korzyści płynących z tych zwierząt było znacznie więcej, ponieważ kontakt z nimi uważano za uśmierzający ból, a nawet uważano, że jedzenie ich mięsa przynosi wiele korzyści.

Po kolonizacji Ameryki rasa Xoloitzcuintle była bliska wyginięcia, ale w XIX wieku dzięki wielu hodowcom udało się tę rasę zachować i dopiero w latach 50. FCI podjęło decyzję o podjęciu działań co pozwoliłoby na jego zachowanie.

Charakterystyka Xoloitzcuintle

W zależności od rozmiaru i długości, Xoloitzcuintles są podzielone na trzy podtypy:

  • Odmiana standardowa, która waży od 11 do 18 kilogramów i mierzy od 51 do 76 centymetrów.
  • Średnia, z 7 lub 14 kilogramami i 38-51 cm.
  • Nareszcie zabawka o wadze od 2 do 7 kilogramów dla rozmiaru od 23 do 26 cm.

Skupiając się na cechach fizycznych psa xoloitzcuintle, widzimy, że jego ciało jest zwarte i muskularne, jego głowa jest cienka, z prostym i bezwłosym pyskiem lub z małą ilością sierści, jego oczy są koloru migdałów i zwykle brązowy i że jego nos może mieć różne kolory w zależności od umaszczenia, od czarnego do brązowego, złotego, różowego lub cętkowanego. Jego uszy są stojące i trójkątne.

Jeśli chodzi o sierść, można zauważyć, że normalnie nie mają sierści, ale są okazy, które mogą mieć trochę sierści. Jeśli tak, będzie krótka i gęsta, a na głowie i ogonie będzie jej więcej.Podobnie należy zauważyć, że istnieje odmiana xoloitzcuintle z włosem na całym ciele, krótkim, gładkim i bez podszerstka. Jeśli chodzi o kolory, paleta odcieni, które mogą się pojawić jest bardzo szeroka, jak np. brąz, czerń, szarość, brąz, blond, czerwonawy czy nakrapiany. Jednak generalnie kolory powinny być jednolite i raczej ciemne.

Postać Xoloitzcuintle

Skupiając się teraz na charakterze i temperamencie Xoloitzcuintle, wiedzcie, że jest to idealny pies dla rodzin, ponieważ jest posłusznym, inteligentnym, lojalnym i bardzo przyjaznym psem. Jest także doskonałym psem stróżującym ze względu na swoją czujność i czujność.

Jeśli chcesz adoptować Xoloitzcuintle, powinieneś wiedzieć, że jest idealnym towarzyszem zabaw dla najmłodszych w domu, ponieważ jest zabawny i bardzo cierpliwy i rzadko bywa agresywny. Dodatkowo te chwile zabawy pozwolą mu wyładować swoją energię.

Generalnie xoloitzcuintle to kochające zwierzęta, które kochają to, że poświęcamy im cały nasz czas i miłość. Dlatego jeśli jesteś przyzwyczajony do spędzania dużej ilości czasu poza domem, ta rasa psów może nie być dla Ciebie najlepszym rozwiązaniem. W przypadkach, gdy zostawisz go samego w domu na zbyt długo, Twój pies może stać się destrukcyjny i cierpieć na lęk separacyjny.

Xolo są niezwykle inteligentne, uważne i dlatego bardzo łatwe do wyszkolenia.

Opieka nad psem Xoloitzcuintle

Ze względu na brak sierści Xoloitzcuintles są bardziej podatne na urazy, oparzenia, alergie lub podrażnienia skóry. Dlatego będziesz musiał zwracać szczególną uwagę na takie czynniki, jak światło słoneczne lub alergeny, które mogą wejść w kontakt ze skórą.Mimo to jego skóra ma niesamowitą zdolność do samoregeneracji. Dlatego jeśli Twoje zwierzę będzie wystawiane na działanie promieni słonecznych, konieczne będzie stosowanie kremów ochronnych, aby uniknąć oparzeń słonecznych.

Z drugiej strony, gdy jego skóra jest odkryta, będzie musiał być często myty, ponieważ łatwo osadza się tam brud, co powoduje pojawienie się ropnych krostek, które czasami mogą prowadzić do większej lub mniej poważnej infekcji. Do kąpieli należy używać specjalnych produktów do skóry wrażliwej oraz odpowiedniej gąbki, która nie podrażnia skóry. Po kąpieli zaleca się nałożenie produktów nawilżających i najlepiej zapytać lekarza weterynarii o najlepsze opcje. A do pielęgnacji włochatego xoloitzcuintle konieczne będzie dodanie dwóch lub trzech tygodniowych wyczesań, aby wyeliminować martwe włosy.

Brak sierści sprawia, że psy te są hipoalergiczne i dlatego są idealne dla alergików. Oprócz tych specyficznych dla rasy rozważań, powinien on być również odrobaczony, zaszczepiony i upewnić się, że spożywa zbilansowaną dietę i regularnie ćwiczy.

Szkolenie i edukacja Xoloitzcuintle

Jak wspomnieliśmy wcześniej, tresura psów Xoloitzcuintles nie będzie skomplikowana, więc przestrzegając kilku podstawowych zasad i przy odrobinie wytrwałości, uzyskasz świetne rezultaty w bardzo krótkim czasie. Jak w przypadku wszystkich ras psów, zaleca się jak najwcześniejsze rozpoczęcie szkolenia, ponieważ łatwiej będzie zaszczepić podstawowe zasady naszemu zwierzakowi, gdy jest jeszcze mały. Mimo to nawet w wieku dorosłym daje się wychować bez większych problemów, gdyż jest to rasa o dużych zdolnościach adaptacyjnych i edukacyjnych.

Dobra socjalizacja jest konieczna, aby nasze zwierzę było zrównoważone i mogło poprawnie komunikować się zarówno z innymi zwierzętami, jak iz dziećmi, czy ogólnie z ludźmi, w przeciwnym razie może być zdystansowane i podejrzliwe w stosunku do obcych.

Trening powinien odbywać się z zachowaniem określonych środków i unikać obroży, które mogą uszkodzić ich delikatną skórę.Generalnie zalecane są na przykład obroże wykonane z nylonu lub włókien naturalnych, które nie podrażniają i nie powodują otarć. Podobnie zaleca się stawianie zamiast tego na trening w oparciu o pozytywne techniki.

Zdrowie Xoloitzcuintle

Chociaż są dość zdrową rasą, mogą, podobnie jak inne rasy o podobnych cechach, wykazywać pewne schorzenia o większej częstości występowania, takie jak dysplazja stawu biodrowego i inne problemy ze stawami, takie jak zwichnięcie rzepki.

W tej sekcji dotyczącej zdrowia psa rasy Xoloitzcuintle warto przyjrzeć się jego skłonności do problemów z jamą ustną, takich jak wypadanie zębów lub wady rozwojowe zębów i szczęki. Dlatego musisz zwracać uwagę na pielęgnację zębów i dobrze je myć.

Z drugiej strony wydają się też bardziej podatne na choroby wątroby, a problemy, z którymi najczęściej się borykają, to te związane z brakiem sierści, czyli schorzenia skóry, takie jak zapalenie skóry, alergie czy większa wrażliwość termiczna.

Biorąc to wszystko pod uwagę i wykonując odpowiednie badania weterynaryjne, przestrzegając harmonogramu szczepień i odrobaczeń, a także pobierając z oczu, pyszczka i uszu, będziesz mieć psa, z którym spędzisz cudowne chwile.

Zdjęcia Xoloitzcuintle lub meksykańskiego bezwłosego psa